Sevgi...Keling, bugun sevgini jirkanchlashtiray. Shuni xohladim.
Sevgi nima? Lahzalik baxt? Ehtirosmi? Bo'sami, sevgi?
Sevgi nima? Jirkanch, yolg'onchi, bir tiyinga qimmat, odamlar o'z-o'zini aldashi uchun o'ylab topilgan safsata tuyg'umi, sevgi? Nima u?
Ko'rinmas narsalarning hammasi ham mavjud emas. Mavjudlari bordir, ammo sevgi emas. Bugun sevgini yo'q, dey. Jin ursin o'sha sevgini.
Xayollar, hayot, topilgan har ne, yo'qotilgan har ne, orzular, baxt, sarob-u alamlar, hammasida sevgi bor ekan-a? O'ylasam...
Balki, qidirishib yuborarsiz sevgini?!
Yo'q bo'lgan, qaytmaydigandek ko'ringan bir zarra ichinda, sevgisini yo'qotgan bir sarosar qalb, qancha shaffoflashsa, shaffoflasharkan-u, aslo zulmat quchmas ekan. Ezgulik ekan, sevgi degani...
Bir xayol pinjida, butun umrini yakka o'tkazishga majbur qiladigan zotdor tuyg'u emish, sevgi degani...
Sevgi, sevgi shunday tuyg'u ekanki, u – fohishami yo nogiron? Farqi yo'q. Giyohvandmi, nosog'lom? Farqi yo'q. Xiyonatmi, vafomi? Farqi yo'q. Davomiy ayriliqmi? Umuman farqi yo'q, tugamas tuyg'u ekan. O'sha sevgi degani...
Odamni o'zidan kattaroq qilib, katta odamni kichraytirib, odamlikdan hayvonlikka, hayvonlikdan odamlikka olib borar mo'jizaviy tuyg'u ekan, sevgi degani...
Yomonni yaxshiga, yaxshini yomonga. Yoshni qariga, qarini yoshga aylantirar hislarni ichida jo etgan tuyg'u ekan, sevgi degani.
Men esa, men. Oddiy, ne-ne qismatlarni ko'rib borish jarayonida bir sevgi uchun umrini qurbon qilganlarni ko'p uchratdim. Tanlagani xiyonatidan so'ng rosmana jinni bo'lganni ko'rdim. Qancha-qancha yolg'iz o'tganlarni ko'rdim. Ko'chada qo'l ushlashib yurishni, sevgi deb ataydiganlarni ko'rdim. Bir yotishgacha sevishganlarni ko'rdim. Asli sevgini balki o'tkazib yuborgandirman, anglamay qolgandirman. Ammo uni ikkilik orasida hali uchratmadim.
Seriallar, kitoblar, kinolar ichida sevgi atrofimizda izg'ib yurarkan. Anglaganim shu. Ensangizni qotiradigan darajadagi sodda sevgilar, jag'ingizni oxirogacha og'ritadigan ulkan sevgilar hammasi mahallangizni o'zidan topilarkan kerak bo'lsa.
Sevgida voz kechishlik tushunchasi yo'q. Yuqorida ta'kidlaganimdek, bir xayol pinjida oshiq butun umrga tatir hisni saqlab, yolg'iz o'tishi mumkin. Yoki yangisiga umuman isimay. Majburlikda kimdirni xayol qilib, butun umr yondoshini sevmay yashashi mumkin. Jirkanch ekanmi? Sevgi degani? Ha! Menimcha, ha!
Xayollar pajarasi ortida ekansiz, ichkariga meni kiritishmaydi. Sevgingizni jirkanch deganim uchun kechiring, oq qalbli odam. Men sevgingizni nimadir desam ham, sevgingiz sevgingiz bo'lishdan to'xtarmidi. Meni yomon ko'rmang, deyman shu sabab. Ammo qo'llarni bog'lagan rishta iplari uzilgan, hayotga qaytishingizni kutayotganlar bor. Sevgi o'z yo'liga. Qayting!
Qachondir yana xayollar sizni asir etsalar, uxlang! Tushlar asir etsalar – uyg'oning. Yana qarashlar, taqdir to'qnashuvlari sizni o'rtasa, to'xtamang. Keting! Zora sevgi zarralari yetib bormagan manzillaringiz bor. Qoching! Sizni yeb bitirar tuyg'uni tark eting!
Baxtlilarga esa an'anaviy tilagimiz – baxtli bo'linglar!
© #BI14
⚡️#ch_k_t