Menda hech narsa yo‘q ko‘z yoshdan boshqa.
Dengiz, osmon... ko‘z yosh... ko‘z yosh...
Na osmonga, na yerga bor menda ehtiyoj.
Sokinlik kerak xolos, biroz sokinlik.
Bir Odam qo‘l cho‘zar qutqarmoq uchun,
Ko‘zlari, qoshlari, tirnoqlari,
hatto sochlarining oqlari ham menga qadrdon.
Rad qilaman tanish qo‘llarni
Havoda muallaq qoladi tovushlar
Cho‘ki-i--i-b ketaman ko‘z yoshga - dengizga
chigal xotiramdan tortib olaman bir fikrni:
o‘zi cho‘kayotgan odam qanday qilib o‘zgani qutqarar?
Bir Ayol qo‘l cho‘zar parishonxotir
Uzrlar, savoblar, gunohlar qorishib ketar tegramda
Bug‘doy, olma, ilon, shayton... yana ko‘z yoshi
Bir-birimizni tushunmaymiz cho‘kayotib ham
Na u, na men ko‘ngil ochamiz
Keskin rad qilaman siltanaman
Ko‘z yoshlar ichiga g‘arq bo‘laman
Cho‘ktiraman o‘zimni o‘zim
sochlaridan arqon yasab otar men tomon
bu arqon sirtmoqqa yarar
Bir erkak qo‘l cho‘zar
Bo‘g‘zigacha suvda
meni qutqarmoqchi bo‘lib qo‘l cho‘zar
istayman ozod bo‘lishni
istayman meni u ozod qilishin
tabassum aylar –
So‘zday tansiq, She’rday xushbo‘y, Ko‘ngilday hokisor...
nogoh sezib qolaman tabassum ortidagi g‘amni
cho‘kaman yordamni etib rad
Bir ayol qo‘l cho‘zar
ikki barmog‘iga gullar chirmashgan
bilmam qanday qutqarar meni
uchinchi qo‘lini uzatyaptimi
kim u, ertakmi hayot?
Xarob, kabob, sarob... uning ko‘ngli, uning hayoti.
Sochlarin siladim alamlarim ichimga yutib,
ko‘z yoshga g‘arq bo‘ldim
Bir ayol qo‘l cho‘zar yana:
qissami, g‘ussami, odammi, olammi,
malakmi, shaytonmi, kimligini bilmaydi hech kim.
Qo‘llaridan tutaman mahkam.
Na harorat, na titroq bor bu qo‘llarda
Ma’nosin yo‘qotgan gul so‘lar majruh qalbida
Haydayman atrofdan borliqni, yo‘qlikni,
Sarobni, azobni
Dengizning o‘rtasida qolib ketdim men,
Na yordam, na yer, na osmonga ehtiyojim bor.
Koshki mavjud bo‘lsam
Ularni qutqarsam o‘zimdan
© Bashorat Otajonova-
@ch_k_t