👑 UZ LADY 👑


Гео и язык канала: Узбекистан, Узбекский
Категория: Мода и красота


💑 O'zbek oilasi baxti... 👪

Hamkor kanal
👉 @Superkelinchak
👉 @uzbabyuzz
👉Murojaat uchun: @Ravshanovna_SM
🚨 Reklama uchun: @Reklama_bering
❤❤12.01.2017

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Гео и язык канала
Узбекистан, Узбекский
Категория
Мода и красота
Статистика
Фильтр публикаций


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
🍃Ҳар тонг умримизнинг бир сафаридир,
🍃Ҳар он кунимизнинг бир гавхаридир.
🍃Тинчлик омонликда отган ҳар
бир тонг,

🍃Аллоҳнинг бизларга хуш хабаридир

Ассалому алайкум ва
роҳматуллоҳи ва барокатуҳ

🕊Аллоҳим тинчликда ҳадя этган яна бир гўзал тонг муборак бўлсин!

🤲🏻Аллохим, дунёда тинчлик омонлик бўлсин! Ёрдамга муҳтож инсонлар, болаларни, аёлларни, қарияларни, беморларни ўз паноҳингда асрагин! Мазлумларга ёрдам бер, ёмонларга ўзинг кифоя қилгин🤲🏻

🕊Сиз-у бизни, фарзандларимиз, оиламиз ва яқинларимизни яратган эгам Ўзи паноҳида асрасин🤲

✿•┈┈┈┈┈••ৡ🌸🌸🌸ৡ•┈┈┈┈┈•✿
🧕 Muslimalar kundaligi 👇
https://t.me/+47zmpAgeAI81NWVi


🌙 Х А Й Р Л И Т У Н

🌙 Билинг ғаниматмиз бир биримизга
Дунёда мехрдан кучли нима бор.
Ширин сўз айтишдан тўхтаманг зинхор
Бизни боғлаб турсин Меҳр Оқибат.

Хайрли тун азизим! Тунингиз осуда ўтсин!

Яқинларга Улашинг.. 🌸

📱@Insta_retseptlar — Mazali yeguliklar har kuni taomnomangizda!


#OVCHI


#No_36
#MUALLIF_NAFISA_MALIKOVA
2-фасл



-Нимани кутгандим сен шу ердасан?
Наргиза шундай дея Сафирага ғазаб билан боқди.
-нима алам қилябдими ҳеч ким сени севмагани?-деди Сафира кулиб.
-Шербекни сен атайлаб менга йўлиқтиргансан!
-Севган ўзинг! Нима мен сев дедимми?-деди Сафира унга яқинлашиб-сени қийналишингни кузатиш мароқли эди!
Шербек Сафирага қаради.
-бас қил! Наргиз менга қара бизга айтган пулимизни олиб келасан,расмларни қўлингга топшираман йўқса ҳозир..
Наргиза ортга тисарилди.
-мен сенга ҳеч қандай пул олиб келмайман!
-Шербек ака келинг уни ўлдириб юборамиз!-деди Сафира кўзлари ёниб.
Наргиза дугонасига дахшат билан боқди.
-мени ўлимимни шу қадар истайсанми?
Сафира жиддий боқди.
-сен ўйлаганингдан ҳам кўпроқ!
-эсингни едингми Сафира?-деди Шербек Сафирага қараб.
-бу ҳаммасини билиб бўлди судга бормаслигига ким кафолат беради? Расм билан қўрқитётганингизни айтса нималар бўлишини биласизми?
Ўйланиб қолган Шербекка Наргиза аламли боқди.
-демак доим уни айтганларини қилиб келгансиз!
-ўчирррр!-деди Шербек уни бўғиб.
-уни бўғманг мен ўйладим нима қилишни учинчи қават балконидан итариб юборамиз ўз жонига қасд қилгандек қилиб ҳамма ишонади шундоқ ҳам телбалиги маълумку?
Наргиза бўғилаётган ҳолда Сафирага кўзда ёш билан қаради.


#OVCHI


#MUALLIF_NAFISA_MALIKOVA
#No_35
2-фасл


Наргиза эрталаб ухлолмаганидан қизарган кўзларини очиб юмди.
-Сафирадан сўрайман ҳақиқатни! Нега менга бундай қилганини нега бунчалик мени ёмон кўришини!
Наргиза шундай дея ўрнидан турди.Шербекдан ҳам ҳисоб сўраш вақти келди.Ёлғиз ўзи боради,виждонлари бўлса Наргизадан узр сўрашлари керак.Қатъий ахд билан касалхонадан амаллаб чиқди.

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

-У ўзини жуда ғалати тутди! Ҳеч нарсадан хабари йўқмикин?
Сафира Шербекни бағридан бошини кўтариб кўзлари аламдан қисилди.
-менга нега бундай муносабатда бўлади? Ахир унинг энг яқин дугонаси эдимку?
Шербек уни қучди.
-кўнгли оғриши табиий ахир севганим дегани уни севмайди,дугонам дегани севган йигитини севгилиси..бу кучли удар унга.
Сафира лаб бурди.Шу пайти эшик жиринглади.
-ким келди экан?
Шербек ўрнидан туриб шимини кийиб эшикка йўналди.Эшикни очаркан Наргизани қаршисида кўриб бир зум довдираб қолди.
-сен?
Наргиза телбадек алам билан бақирди.
-разил! Аблаҳ! Нега мени ўйин қилдинг? Сафирани севаркансан нега ҳаётимга кирдинг?
Шербек жаҳли чиқиб қизни судради.
-қўйнимга кирган ўзинг! Уйимга келган ўзинг энди сен оппоқ мен қорами?
Наргиза уни қўлини ўзидан итариб нафрат билан боқди.
-сен мени алдадинг бутун ҳаётимни расво қилдинг!
-ооооо кимларни кўрябман!
Ичкаридан сочиққа ўралиб олган Сафира чиқиб келди.
-сен нега чиқдинг?-деди Шербек жаҳли чиқиб.
-хоним афандини бақир-чақирига тоқат қилиб бўлмаяптику?-деди Сафира кулиб дадил одимларкан.Наргизани бироз қўрқув босди.


Ноибахон Марҳабо отин келишини эшитиб, қувониб кетди.
- Опа, келганингиз яхши бўлди. Ўзингиз бош бўлиб, қуда томонни кутиб оласизда... – деди Салимбек опасига мулозамат кўрсатаркан.
- Албатта, сен хавотир олма, - деди Ноибахон, сўнг келинларга қарата қўшимча қилди: - Ҳамма нарса борми? Тушликка келадиган бўлишса, дарровгина маставани ҳаракатини қилинглар. Иккинчисига норин опкелтирармиз. Ширинликлар борми?
- Бор, опа... кеча Назирахон пиширганди, бирам ширин чиқибди, - деди Нодира келинни мақташ учун. Бу мақтовдан Назиранинг боши янада эгилди. Жавоҳир ер остидан у томонга нигоҳ ташлади. Ўзини тутишга ҳарчанд уринсада, эплолмади. Келинлик либосида назира янада жозибали бўлиб кетганди.
- Ўзим ўргилайда... Отинбувининг тарбиясини олганда Назирахон. Илоҳим, бизга ҳам сиздек келинлардан насиб қилсинда, - алқаб қўйди амма келинни.
- Раҳмат аммажон, - базўр гапирги келинпошша.
- Майли, қани ҳамма ҳаракатга тушсин! – ўтирганларни турғаздирди амма. Жавоҳир ва Мустафо биргаликда ҳовлига чиқиб кетишди.
Опа-ука ёлғиз қолишганда Ноибахон муддаога кўчди.
- Салим, Насиба опамга ҳам айтдим. Бироздан сўнг келиб қолсалар керак. Ўша кунги аёлнинг рақамига қўнғироқ қилиб, у билан учрашишим керак.
Салимбек опанинг гапидан яна ҳадиксирай бошлади. сири очилишидан чўчирди эркак. Дарром опасни бу фикридан қайтаришга уринди.
- Опа, қўйсангизчи... Нима қиласиз, бўлди... одамларнинг эсидан ҳам чиқди.
- Менинг эсимдан чиқмади, Салим! – опа укасига алам билан тикилди. Кўзларидан ёш айлана бошлади. Ўпкаси тўлиб, йиғлашни бошлади. – Мен... мен шу вақтгача... поччангга бирор марта тескари иш қилмаганман. Ҳатто сендан кўмак сўрашимни истамасдилар, сўрамадим. Ҳар бир гапларига хўп дедим. У кишимчи...
- Опа, поччам яхши инсон эдилар. Балки аёл адашгандир...
- Адашган. Жанозадая? – укасининг гапидан баттар авжланди аёл. – Бировнинг жанозасига келиб, адашиб қизиман дейдими? Ўйлаб гапиряпсанми, ука?
Эшик очилиб, Насибахоннинг кириб келиши опа уканинг суҳбатига якун ясади.

***
Назира ҳовлига чиққанида Жавоҳирнинг бир ўзи ўй суриб турарди. Хазон бўлиб тўкилган дарахтларга, ҳовлида кўз яшнаби турсада, айни пайтда совуқ кўринаётган фавворага ҳиссиз боқиб турарди. Ошхона томондан чиққан Назира нигоҳи билан кимнидир излай бошлади. Жавоҳирнинг назари у томонга қаратилди. Назиранинг нигоҳларида илгаригидек завқ кўринмаганини лаҳзаларда ҳис қилди. Келинчак бошини эгганча:
- Жавоҳир ака, ўртоғиз қанилар? Ойижон чақираётгандилар, - деди паст овозда.
- Ичкарига кирди, - деди Жавоҳир уй томонга ишора қилиб. Назира жимгина ўша томонга йўналаркан, Жавоҳирнинг саволи тилга кўчди: - Назира...
Келин ортига ўгирилди. Яна нигоҳлар тўқнашди. Жавоҳирнинг қалбида енгил титроқ пайдо бўлди. “Бахтлимисан?” демоқчи бўлди йигитниг кўзлари. “Нима фарқи бор?” жавоб қилди назиранинг нигоҳи.
- Лаббай.... – деди келинчак кўзларини олиб қочиб. Бироз довдираб қолди йигит. Чақиришга чақирдию, лекин гапиришга сўз тополмай, бироз ҳаяллади. Ўзига савол назари билан боқиб турган кўзлар эгасига
- Ўрганиб қолдингизми? – дея олди аранг. Назира бош ирғади. Сўнг жимгина ичкари уй томон кириб кетди.
ЖАВОҲИР
Ўргандими-йўқми, сенга нима фарқи бор, энди? Берган саволингни қара... Бўлди, бас қил, у энди бировнинг жуфти ҳалоли. Бошқача назар билан қарашга ҳаққинг йўқ! Гуноҳ бўлади! Лекин нега унинг кўзлари кулмаяпти. Нега ғамгин, юзида сўлғинлик. Бахтли эмасми? Худдики, мажбурликдан кўниб яшаётган аёлга ўхшайди. Мустафо унга яна нималарни раво кўраяпти экан? Наҳот, у ҳамон севгилисини унутолмаган бўлса? Унда Назира-чи? Бу юк билан қандай яшаяпти. Ахир унинг кўзларидаги ўша беғуборлик йўқолиб қолибдику...

Жавоҳир... нега бу ҳақда ўйлайяпсан? Нима кераги бор, энди? Ҳаммаси тугаган бўлса...

***
НАЗИРА
Ҳаётим худди бекати йўқ поездга ўхшаб қолган. Секин кетиб бораяпти. Ғилдиракларнинг тақир-туқур овозига ҳамоҳанг яшаётгандекман. Ўқишга ҳам боргим йўқ. Магистратура ҳам қолиб кетди. Бу уйда худди кўйлакка ёпишмаган ямоққа ўхшайман. Бугун қайнотам бизни, ёш келин куёвни хорижга юбормоқчилигини айтди. Лекин Мустафо ака ҳали жавоб қилмади. Назаримда истамаяпти.


Орадан бир неча дақиқа ўтсада, нома ҳам жавобсиз қолди.
“Оббо, бу бирор ёққа кўчиб кетганми?” ўйлади Салимбек. “Уйига бораман, шекилли...”
Ётоқхона эшиги очилиб, Гўзалой кириб келди. Эрининг қўлида телефонни кўриб ажабланди.
- Кимдир қўнғироқ қилдими?
- Ноиба опам. Ҳозир келарканлар...
- Тинчликми?
- Маслаҳатли ишим бор, деди. Билмадим. – Салимбек ўрнидан туриб, эгнига кўйлагини кийди. – Нонушта тайёрми?
- Ҳм, ҳамма сизни кутишяпти.
- Мустафо турганми? – сўради Гўзалойга ўгирилиб.
- Йўқ, ҳали.
- Гўзал, негадир келин билан ўғлингни муносабати ғалати туйилмаяптими сенга? Қандайдир келин ғамгин юрибди. Мустафо билан гаплашмадингми? Мен уни хорижга дам олишга юборай десам, кўнмади.
- Менга ҳам сезилди. Назирахон жилмайгани билан, қандайдир дардли туйилади. Бирор жойга жўнатайлик. Зора, кўнгиллари илиб келса... Бизнинг ёнимизда балки эркин бўлишолмаётгандир...
- Яхши, сен иккисини ёнингга чақириб гаплаш... - эр-хотин суҳбатлашганча ётоқхонани тарк этишди.
Бахт оилада қачон кўринади, биласизми? Бир дастурхон атрофига йиғилганда... Ҳамма бир-бирининг чеҳрасига боқиб, меҳрла таомланганда... охирги пайтда одамлар вақтини қизғаниб, нонуштани бирга қилишмайди. Ишини баҳона қилиб, тушликда ҳам, кечки овқатда ҳам жамулжам бўлишмайди. Салимбек хонадонида эса албатта, нонушта ва кечки овқат бирга қилиниш керак эди. Баъзан тўй-ҳашам, меҳмондорчиликка боришларин ҳисобга олмаса, бу уйда ҳар доим нонушта ва кечки овқатда ҳамма йиғиларди.
Салимбек чойни ҳўплаб ичаркан, ўғли ва келинини кузатарди. Назира ҳам, Мустафо ҳам жим. Бир-бирларига ҳеч қандай маъноли қарашлар, кўз уриштиришлар қилишмайди. Худди минг йилдан буён яшаб, бир-биридан зада бўлган одамларга ўхшайди.
- Назирахон, қизим, - дея сўз бошлади қайнота келинига қараб. Кутилмаганда қайнотасининг чорлови жимгина ўтирган келинни жонлантирди.
- Лаббай... – деди Салимбекка қараб. Салимбек бир Мустафога қараб олдида, нигоҳини келинга олиб: - Дубайга саёҳат қилишни истармидингиз? – деди. Назира жилмайди. Елка қисди. Мустафо отасига бир қараб қўйди. Гап нимада кетишини тахмин қилди.
- Билмадим...
- Ёқадими Дубай? – Назира нигоҳини ерга қаратди. – Ростини айтинг...
- Менга... – гапиришга иккиланди қиз.
- Хўш... – диққат қилди қайнота келинга.
- Дубай унчалик ёқмайди.
- Менга ҳам, - гапга қўшилди Гавҳар. – Дидимиз бир хил экан. – Назира жилмайди.
- Гавҳар, келинойингни гапини бўлма... – танбеҳ берди ота.
- Кечирасиз...
- Хўш, қайси давлат ёқади. Ростини айтинг...
- Менга, Греция, Италия, Испания ороллари ёқади.
- Менгаям... Айниқса, Грециянинг Санта Марини ороли... умуман гап йўқ.. – яна қўшилди Гавҳар.
- Гавҳар... – бу гал Нодира унга гапирди.
- Сизга ҳам шу орол ёқадими, қизим? – сўради қайнота.
- Акамгаям ёқса керак-а, нима дедиз, ака? – савол берди Гавҳар Мустафога. Мустафо бош ирғаб қўйди.
- Унда гап бундай... Сизларни икки ҳафтага ана шу оролга юборамиз! – тантанали эълон қилди Салимбек. Мустафо норозиланиб отасига қаради. Назиранинг эса қўл телефони жиринглади.
- Зўрку... – деди Гавҳар тўлқинланиб. Назира ўрнидан туриб, телефонни олди. Салом алик қилиб, ким биландир гаплашди. “Хўп”, деганча гўшакни қўяркан, ўзига савол назари билан қараб турган оила аъзоларига ийманибгина гапирди:
- Ҳожиойим келмоқчи эканлар...
Нодира ва Гўзалой бир-бирларига қараб қўйишди.
- Жуда яхшида, - деди бу хабардан шодланган Салимбек. – Хонимлар, уйда ҳамма нарса борми? Йўғини Мустафога айтинглар, етказади.
- Хўп, - деди Гўзалой сўнг келинига қараб қўшимча қилди: – Жуда яхши, келишса бош устига, Назирахон.
Шу тобда уй эшиги очилиб ичкарига қорамтир либосда, бошига қора рўмол ўраган Ноибахон ва эгнига куртка кийган Жавоҳир кириб келишди.
- Ассалому алайкум... Бугун уйимизда қуёш порлайди! – деди Гавҳар аммасининг қучоғига отиларкан. Жавоҳирни кўриб қизнинг кўзлари порлаб кетганди. Сездирмасликка уринсада, аммо юраги қинидан чиққудек урарди.


Ноябр тунлари совуқ ва ҳиссиз боқувчи аламзада кишига ўхшайди. Худди ҳаммаси тамом дегандек манзара беради. Яланғоч дарахтлар тун қоронғусида янада қўрқинчли тус олади.
Тун ярмида Ноибахоннингуйқуси қочди. У томонига ўгирилди, бу томонига ўгирилди. Ҳеч ухлолмади. Кўзини юмгани билан мияси ғувиллаб кетарди. Тумба устида турган соатнинг чиқиллаши хонадаги сукунатни бузади, холос. Уйнинг деразаси кўча томонга қарагани, учун ташқаридаги онда сонда ўтаётган машина чироқларининг ёруғи уйни бир муддат ёритиб кетади. Аёл кўзларини очганча, шифтга тикилиб ётаркан, икки ой аввал бўлган ҳолатни эслади. “Ким у аёл? Жамол акамнинг қандай қизи?” ўйлана бошлади.
Орадан ўтган икки ой юраги тез гупиллаб кетадиган бўлиб қолган. Ўша кунги ҳодисадан сўнг кўчага ҳам чиққиси келмайди. Қариндош уруғникига ҳам боргиси йўқ. Илгари эри касал бўлгани учун уйдан кетолмасди. Кўчага чиқадиган бўлса, ўғлини эрининг ёнига қўйиб, бирровга чиқиб келарди, холос. Ҳозир эса касалванд эр йўқ. Аммо Ноибахоннинг ўзи уйдан чиқишни истамай қолган. Назарида ҳамма уни қўли билан кўрсатгандек туйилади.
Ноибахон бировга гап бермайдиган, шаддодгина аёл эди. бирор масалани ечмасдан, бирор ишни уддаламасдан қўймасди. Укасиникига тез-тез бориб турарди. бироқ... айни пайтда шу хонасидан бошқа жойни кўнгли тусамай қолди.
Жанозадаги эрининг қизи худди сувга тушган ушоқдек ғойиб бўлди. Опаси Насибахон рақамини олиб қолганини айтганди.
Аввалига аза билан бўлиб, кейин укасининг тўй ташвишларига овора бўлиб, ўша ёш жувон билан учрашишни, гаплашишни кечиктириб юрди. Тўғрироғи, ҳақиқатни билишдан чўчиди.
Кеча тушида Жамол акасини кўрибди. “Сендан хафаман”, дермиш... Нега хафа? “Мен хафа бўлишим керакку” ўйлади Ноибахон. Бошимга бир олам гап-сўз қалаштириб кетгани учун, мен ундан ранжишим керакмасми?”
Аёл уф тортганча ўрнидан турди. Эгнига халатини, халат устидан нимчасини кийиб, ҳовлига чиқди. Ҳовли ўртасидаги ўрик дарахти қоронғуда баҳайбат кўринарди. Шамолда тебранаётган баргсиз шохлар янада қўрқинчли туйилди. Аёл бир сесканди. Осмонга қаради. Само ҳам худди мотам либосидаги аёлга ўхшаб олган. Юлдузлар кўринмайди.
- Яна ёмғир ёғса керак, - деди ўзига ўзи. Бир муддат ҳаводан симириб нафас олди. Чала битган иморатга қаради.
- Бу уй мени ютаман, дейди. Йўқ, бу ҳолда яшаб бўлмайди. Эртагаёқ Салимга айтай, қарашиб юборсин! Шу иморатни теазроқ битирайликда, Жавоҳиримни уйлантира қолай. Бағрим унинг болаларига тўлсин. Эртага опамга ҳам қўнғироқ қилиб, анави аёлнинг рақамини ҳам оли, гаплашайчи... Эҳ, Худойим... Ўзинг қўлла! Ноиба, ўзингни қўлга олмасанг бўлмайди... Нима бўлса бўлди, бу ёғи Худодан!
Салимбек Алиянинг бирдан ғойиб бўлганидан хавотирга тушганди. Айёргина жувон ўша тўй саҳнасидан буён кўриниш бермади. Салимбек ҳам уни йўқлашни истамади. Лекин унинг бу жимлиги худди денгиздаги бўрон олди сукунатига ўхшарди. Эрта индин қорнини қаппайтириб кириб келса-я... Набира кутаётган эркак учун бу ҳолатдан даҳшатлиси бўлмаса керак.
Эрталаб опаси Ноибахон қўнғироқ қилди.
- Салим, уйдамисан? – деди салом аликдан сўнг. – Бугун ёнингга ўтмоқчи эдим.
- Бемалол, опа, келаверинг... Сиз билан гаплашиб кейин кетаман, - жавоб қилди ука.
- Анави аёл билан ҳам гаплашмоқчиман, - опасининг гапи уканинг капалагини учирди.
- Қайси аёл? – сўради ўзини билмаганга олиб.
- Ана, жанозада келиб, поччангни қизиман, деган жувонни...
- Нима қиласиз, опа... бўлди, жим бўлиб кетдику... Орадан икки ой ўтган бўлса...
- Йўқ, мен ҳақиқатни билишим керак. Ким у? Нега шунча йилда пайдо бўлди?
- Опа... ахир...
- Бўпти, Жавоҳир турди. Нонуштасини қилиб олсин, мени сеникига ташлаб қўяди. Ўша ерда гаплашамиз.
Алоқа узилди. Салимбекни тер босди. Бу Алия деганлари ўйлаганидан ҳам ёмон чиқдику... На пулга кўнади, на бошқасига... Опаси у билан гаплашса, нима бўлади?
Салимбек шоша-пиша Алиянинг рақамларини терди. Нариги томондан жавоб бўлмади. Бир неча марта бўлган қўнғироққа ҳам иккинчи тарафдан жавоб келмади. Ноилож қолган эркак хабар ёзди. “Қаердасан? Тез учрашишимиз керак! Зарур ишим бор!”


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
😱 Xusnbuzarlarni vaqtida davolamasa mana shunday yomon oqibatlarga olib kelishi mumkin!

Sizda yoki yaqinlaringizda shunday muammo bormi? Unda hoziroq murojaat qiling ⬇️


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Juma kuni ayoliga sovg‘a berish erkakka baraka olib kelar ekan... ☺️

Bugun muborak juma kunida ayolingizni xursand qiling va unga sovg‘alar bering!


✅ Chat guruhimizga marhamat👇
@Uzladyuz

Yaqinlaringizga ham ulashing❤️👇
┄┅┅•🌸•═•⊰💐⊱•═•🌸•┅┅┄
https://t.me/+dsA0--9QA0VlZDhi
┄┅┅•🌸•═•⊰💐⊱•═•🌸•┅┅┄


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Бугун 17- ЯНВАРЬ

🥰    Ж у м а     м у б о р а к ! !

🕋 Аҳли юртим, диндошим,
🕋 Етти ёту қардошим,
🕋 Саждогоҳда сафдошим,
🕋 Жума айём муборак.

        🕋 Йўқланг ота-онангиз,
        🕋 Нурга тўлсин хонангиз,
        🕋 Ўрнак олсин болангиз,
        🕋 Жума айём муборак.

🕋 Чексиз Аллоҳ қудрати,
🕋 Беҳисобдир ҳиммати,
🕋 Эй, Муҳаммад уммати,
🕋 Жума айём муборак.

Яқинларга Улашинг.. 🌸

✿•┈┈┈┈┈••ৡ🌸🌸🌸ৡ•┈┈┈┈┈•✿
🧕 Muslimalar kundaligi 👇
https://t.me/+47zmpAgeAI81NWVi


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Хаётингнинг сўнгги дамларида бойлигинг қанча ва сен қаерларда бўлганинг мухим эмас. Сен қанча инсонларнинг хаётини яхши томонга ўзгаришига сабаб бўлдинг, кимларга кўмак бердинг, мана шу мухим.

Ҳайрли тун, диндошим! Тунингиз осуда ўтсин! 🌙


📱@Insta_retseptlar — Mazali yeguliklar har kuni taomnomangizda!


- Истасанг бошқа давлатга айланиб келгани боринглар. Масалан, Дубайгами?
- Йўқ, ҳозирча ёнингизда бўлиб турайлик...
- Қўрқма, болам, менга ҳеч нарса бўлмайди. Муҳими, сенинг бахтли яшашинг! – деди ота овозида меҳр жўш уриб.
Мустафо индамади. У чиндан ҳам бахтлимиди? Одатда, бир ойлик куёвлар бахтдан етти қават осмонда учиб юришарди. Жуфтининг ёнига шошади. Ёрини кутиш лаҳзаларини интиқиб кутади. Лекин... Мустафо ундай эмасди. Буни Салимбек ҳам, Нодира ва Гўзалой ҳам сезиб туришарди. Йигит ота-онаси учунгина жилмайиб қўярди. Бу сохта табассум ортидаги аламни пайқаш қийин эмасди. Лекин ота ҳам, она ҳам “Ҳаммаси яхши бўлади”, деган умид билан яшашарди.
Янги куёв ўзини ҳам, ўзгаларни ҳам алдаб юришни танлаганди. Назирага муносабати ёмон эмасди. Уни жуда ҳурмат қиларди. Имкон қадар ширин муомалар қилишга интиларди. Бироқ ичидан нимадир етишмаётганини йигитнинг ўзи ҳам ҳис қилиб турарди.
Илк кечада “Зилол” деб юборишини хаёлига келтирмаганди. Чиндан ҳам ўзи билмаган тарзда забонидан янгради бу сўз. Келинчакнинг қалбига озор бериб қўйганини пайқади. Лекин... ундан қандай узр сўрашни билмади. Унаштирилган кезларида, сезилмаганди. Бир том остида, бир уйда, бир тўшакда яшаш қийин экан. Қизнинг кўнглига озор бергиси келмасдию, бироқ қалбидаги ҳиссиётларни жиловлай олмасди. Негадир хаёлан Зилола унинг ёнидагилини ҳис қиларди доим. Севгилиси уни тарк этмагандек туйиларди йигитга. Тўй куни Назирани оқ либосда кўрибоқ худди Зилолни кўргандек бўлди. Беихтиёр “Зилола” деди. Назиранинг ҳайрати ва раддияси унга таъсир қилмади. Бир вақтлар ўйлагани, у билан бирга бўлгандек ҳис қилди ўзини.
Мана бир ойдирки, янги келин куёв “очилиб” суҳбатлашишмайди. Назира ҳам ўз хаёллари билан овора, Мустафо ҳам.
Иккиси ҳам ёлғиз қолишга қўрқишади. Яна нимадир ёқимсиз ҳолат бўлишдан чўчишади. Иккови ҳам кўнгилларини асраётгандек гўё. На бирлашиб бирлашолмайди, на узилиб узилолмайди... Салом ва аликдан нарига ўтишмайди. Ўзаро муносабатлар эса ҳавога монанд совуққина...
НАЗИРА
Бир вақтлар эртак эшитгандим: Эмишки, қадим замонларда бир қаҳри қаттиқ подшоҳ яшаган экан. Подшоҳ ҳар йили уйланар. Хотини эса бир йилга бормай ўлиб қоларкан. Ҳамма ҳайрон бўлармиш. Бир куни бир қизни подшоҳ никоҳига олибди. Қиз подшоҳга тегишдан аввал шарт қўйибди: “Менга бир ойда бир марта бир ўзим боғга боришга рухсат берасиз”.
Орадан бир йил ўтибди, икки йил ўтибди ҳамки, малика ўлмас эмиш. Ҳар ойнинг якунида малика боғга чиқар, боғ этагидаги кулбага кириб кетар, кейин қайтиб келаркан. Ахийри унинг сирига қизиққан подшоҳ маликанинг ортидан пойлаб борибди. Кулба эшигидан қулоқ солса, аёл ким биландир суҳбатлашаётган эмиш. Дарҳол ёмон хаёлга борган шоҳ эшикни очиб, ичкарига кирибди. Қараса, малика кулба ичига кириб, чўп ва латтадан ясаган қўғирчоққа ичидаги бор ҳасратини тўкиб солаётганмиш. Атрофида эса ўнлаб қўғирчоқлар ётганмиш. Подшоҳ сабабини сўраганида: “Мен сиздан кўрган озорларимни кимгадир айтмасам, ўзимни еб тамом қиламан. Шунинг учун шу йўлни топдим”, дебди. Бу шоҳга қаттий таъсир қилиб, маликасидан узр сўраган экан.
Айни пайтдаги менинг ҳолатим худди ўша маликадек. Мен ҳам жуфтимдан кўрган, эшитганимни кимгадир айтишим керак... лекин кимга? Шукр, бу уйда ҳамма мен билан яхши. Жуда ҳурмат қилишади. Ортиқча иш ҳам қилдиришмайди. Айниқса, қайнотам жуда меҳрибон. Ҳар куни нимадир кўтариб келади. Қайноналарим ҳам тилла аёллар. Гавҳарнику таърифлашга тил ожиз. Бироқ... мен уларни эмас, бир одамни деб бу уйга келгандим. “Яшай оламан”, дейиш бошқа экану, яшаш бошқа экан. Ёнганни кўриб, раҳм қилиш бошқа экану, ёнгандаги азобни туйиш ўзгача бўларкан.
Илк кечадаёқ яна Зилол эсланди. Балки у ҳам атайин қилмагандир. Лоақал узр сўрамади. Бирор тушунтириш бермади. Ўша кундан буён иккимиз ҳам тайинли гаплашганимиз йўқ. Навбатччи гаплар...
Энди шундай яшайманми? Худди ўзимни олтин қафасга ташланган қушдек ҳис қилаяпман. Ҳазрат Навоий менга ўхшаганлар учун битганмиди рубоийсини:
Ғурбатда ғариб шодмон бўлмас эмиш.
Эл анга шафиқу меҳрибон бўлмас эмиш.
Олтин қафас ичра гар қизил гул битса,
Булбулға тикандек ошиён бўлмас эмиш.

Бу ёғи нима бўлади, Худойим!


Қиз таслим бўлаёзганди. Ҳиссиётлар уни ўз комига торта бошлади. Қаршисидаги инсон унинг бир умрлик йўлдоши эканини ҳис қила бошлади. Мустафо уни эркалар, тобора йигитнинг бағрига сингиб кетарди қиз. Эҳтирос иккисини ҳам забт этарди. Шу дамда... кутилмаганда...
- Сени севаман, Зилол! – деган овоз эшитилди. Назира чақмоқ ургандек ҳолатда қолди. Оловланган вужуд бирданига музлади. Бу ёғига ҳеч нарсани ҳис қилмади. Фақатгина икки томчи ёш думалади холос.

***
Марҳабо отиннинг ҳаловати йўқ. Кечаги тўй ташвишларидан чарчаган бўлсада, уйқуси келмасди. Ҳали у томонга, ҳали бу томонга ўгириларди. Ҳеч ухлай олмасди. Бир ёғи кенжа келиндан хабар кутарди. Зум ўтмай телефонига хабар келди. Шаҳнозадарн: “Ҳаммаси яхши!”
Кўнгли хотиржам бўлди. Лекин ичига чироқ ёқса ёришмасди. “Бу қизга нима бўлдия? Нега бирданига ўзгарди? “ Назира ҳақидаги ўйларининг охири кўринмасди. “Илоҳим, бахтли бўлсин!” дерди ўзига ўзи.
***
Салимбекнинг аҳволи бироз ўнгланди. Қон босим тушди. Ёнида ўтирган Гавҳар ва Гўзал уни койишарди.
-Дада, тўй ўтди. Энди даволанинг. Бунақа қон босим ўйнайверса, биласизми, нима бўлади? – деди Гавҳар куйиниб.
- Хўп, қизим, хўп. Шукрки, эсон омон олиб келдик келинни, - деди Салимбек хаста товушда сўзларкан.
- Илоҳим, бахтли бўлишсин! – деди Гўзалой.
- Гўзал, келин менга хафадек туйилдими? Ё Мустафо яна бирор гап айтибдими? Негадир йиғлаб кирдия...”
- Ҳа, энди бировнинг уйига келадию, йиғламайдими, дадаси? Биз ҳам йиғлаб келин бўлганмиз!
- Билмадим... негадир бошқача кўриндида...
- Ўйламанг, дада, сиз энди даволанишни ўйланг! Мана ўғлиз ёнизда, дўконлар ишларини акамга топширингда, бирор санатароиягами, курортгами ойим билан кетинглар...
- Йўғе, бугун келин олиб, эртага кетолмаймиз, қизим, - деди Гўзалой дарров эътироз билдириб. – Ҳеч бўлмаса, икки уч ой ўтсин. Лекин, дадаси, сиз даволанишингиз керак!
Салимбек бош ирғаб қўйди. Гавҳар чиқиб кетгач, Гўзалга юзланди.
- Албатта. Энди навбат Гавҳарга! Шу қизни ҳам узатиб олсам, армонсиз кетардим.
- Ие, бу нима деганиз, дадаси! Ҳали невара тўйлар қиламиз... Ўҳҳў, олдимизда ишимиз кўп, - деди аёл. Салимбек эса ичида: “Ҳа, ҳали ишим бор. Алияни бир ёқлик қилишим керак. Ростан ҳам у ҳомиладормикан? Ё ўйин қилаяптими?” дея ўйланди.
ЖАВОҲИР
Назира... бугундан тоғамнинг келинига айландинга... қанчалар истамай, қўлим етмади сенга. Илоҳим, бахтли бўлгин! Лекин Мустафонинг кутилмаганда Зилол дейиши нафақат уни, мени ҳам гарангситиб қўйди. Ҳалиям ўша қизни унутмабдия... Мустафо росса қаттиқ севган эканда... Нега унда рози бўлди тўйга? Нега Назиранинг қалбини ўйламаяпти. Тўй охиригача ҳам, уйга келганида ҳам қизнинг кўриниши бир аҳвол эди. уни мен яхши англаб турардим. Бироқ чорасиз эдим. Ёрдам беролмасдим. Эртами индин Мустафо билан гаплашсам бўларкан. Бошқа бундай демаслигини айтсам бўларкан... У тушунармикан? Ўзи айтиш керакми? Оилавий ишимга аралашма десачи...
Э, Худо... тоғамникига борганимда, уни ҳар кўрганимда, менинг аҳволим қандай бўларкан?
Кузнинг сўнгги ойи – ноябрнинг ярмига келиб кунлар анчайин совиб кетди. Қор учқунлай бошлади. Атрофдан қарғаларнинг ёқимсиз қағиллаши эшитиларди. Баргларини тўкиб бўлган дарахтлар бемажол қариялар кўринишидек тус олган.
Тўйнинг ўтганига бир ой бўлди.
Салимбекнинг оиласи Назирага ўзгача эҳтиром кўрсатишарди. Гўзалой ҳам, Нодира ҳам келинчакка гўзал муносабат кўрсатишар, Гавҳар эса уни ўз дугонасидек қабул қилаётганди.
Салимбек эса кўчадан қайтганида албатта, нимадир тансиқроқ егулик кўтариб келарди. “Келин уялиб, емай-ичмай юрмасин. Яхшилаб қаранглар”, деб қўярди аёлларига. Отанинг қалбида невара кўриш истаги тобора ортиб борарди.
Тўйдан бир ҳафта ўтиб, Салимбек Мустафони ёнига чорлаб:
- Истасанг, келин билан Лондонга кетишинг мумкин! – деди. Ўғил ер чизиб, ўйланиб турди. Салимбекка унинг бу туриши ёқмади. – Мустафо...
- Дада, ҳозир эмас... Балки қачондир кетармиз, - деди ўйчанг оҳангда.


.

📚КАДАР 4 -кисм

Муаллиф : САИДА АЗИЗ
Салимбек хонадонининг дарвозалари ланг очилган. Ерга қизил гилам тўшалган. Ҳовли турли чироқлар билан безалган. Гўзалой ва унинг сингиллари қудаларни кутиб олиш билан банд. Салимбек ичкарида. Гавҳар дарров тўй либосларини ўзгартириб олган.

Келин куёв ўтирган машина очиқ турган дарвоза қаршисига келиб тўхтади. Йиғилганларнинг ҳаммаси ўша томонга ошиқди. Мустафо Назирани қўлидан тутиб, машинадан туширди. Дарровгина Шаҳноз келинойиси келиб, қизнинг ёпинчиғини, либосини тўғирлаб қўйди. Келин куёвни қўлтиқлаганча дарвоза томон қадам ташлади. Мустафо қаддини ростлаган. Ёнида Жавоҳир... Назиранинг кўзлари ерга қадалган, боши эгик. Қаердандир кимдир Салимбекни суяб чиқди. Остонада келин бўлмиш етти букилиб қайнотага таъзим бажо айлади.

Эл таниган ҳофиза аёл “Ёр-ёр” ни ижро эта бошлади.
Ҳай ҳай ўлан, жоним ўлан,
Ўланчи қиз-е ёр-ёр...
Ваъдасига вафо қилган-е
Бойвачча қиз-е ёр- ёр...

Узун узун арғамчи,
Ҳалинчакка ёр- ёр.
Оппоқ либос ярашибди
Келинчакка-ей ёр-ёр.

Тақ-таққина тақадаги
Тахтинг бўлсин ёр- ёр.
Пайғамбарнинг қизидег-е,
Бахтинг бўлсин-е ёр-ёр...

Бу садоларни тинглаб бораётган Назиранинг кўзларидан дувиллаб ёш тўкилди. Икки қадамдан сўнг қўшалоқ қайноналар келинни қарши олишди. Бири қўйиб, бири ўпиб кўришди. Уларнинг ортидан Ноибахон келинни бағрига босаркан: “Ўзим ўргилай, бахтли бўлинг!” деди.
Марҳабо отиннинг бор эътибори Назирада. “Ёр-ёр” унинг ҳам қалбини бир қалқитиб олди.

- Келинимиз, либосларини алмаштириб чиқсин. Келин саломни бошлаймиз, - деди ҳофиза аёл.

НАЗИРА
Кўзгуга боқарканман, ўзимни танимасдим. Бир неча соатлар илгари ўз ҳуснимга маҳлиё бўлиб турардим. Назаримда дунёдаги энг бахтли келинчак мен эдим. Энди-чи... Бу ёғига ҳаётим қандай давом этади? Бир умр Зилола деганнинг ёди билан яшаймизми? Мен нималар қилиб қўйдим, ўзи? Бир эмас, бир неча марта ўша исм билан чақирди-я... Ё, Аллоҳим... наҳот менга берган ишорангни вақтида англай олмадим. Нега ўшандаёқ тўйни рад қилмадим. Ҳожиойимнинг кўнглига қараб, яна рози бўлдим....
Шаҳноза келинойим оқ либосимни ечишар экан, менинг кўзларимдан оқаётган маржон ёшларга ҳайратланиб қаради.
- Бўлди-ей... Назиражон... Бир эрга теккан сизми? Ҳа, манам, росса йиғлаганман амакингизга текканимда. Кейин эса... (пиқирлаб кулади келинойим) Бу уйдан, бу одамдан кетгим келмай қолганда... Бўлди, йиғламанг! Қиз боланинг тақдири шу, сингилжоним! Ойижон, опажон кўришса хафа бўлишади. Бўлди, асалим...

Келинойим менинг эрга текканим учун йиғлаяпти, деб ўйлаяпти чоғи... Эҳ, келинойи, қалбимдаги оғриқларни билганингизда эди.
Тун. Ётоқхона... Марҳабо отиннинг қистови билан тутилган гўшанга... хира чироқ ёғдуси. Шаҳноза келинойиси Назиранинг қулоғига нималарнидир шипшиганча чиқиб кетди.
Қиз кўзгуга боққанча гўё ҳиссиз қўғирчоқдек ўтирарди. Сочлари ёйилган. Бир томондан мудроқ босади, бир томондан титроқ. Ўзини ўзи англамай турибди.
Эшик очилди. Ичкарига куёв қадам ташлади. Қизнинг юраги ҳаяжондан гупирлаб кетди. Ортига ўгирилмоқчи бўлди, аммо ойнадан кўз узмай ўтираверди. Йигит эгнидагиларни ечди. Кийим жавонга илди. Бўйнидаги бўйинбоғ ҳам ечилди. Назира кўзгу қаршисида ерга тикилиб олган. Мустафо у томонга яқинлашди. Ёйилган сочларни силай бошлади. Шундоғам ҳаяжондан нафаси тиқилаёзган Назиранинг ўгирилишгада мажоли бўлмади. Мустафо унинг қаршисига ўтди. Қиз ерга қараган.
- Жуда гўзалсан! – дея пичирлади йигитнинг лаблари. Қизнинг қўлларидан тутди. Бегона қўлнинг вужудига тегиши қиздаги титроқни кучайтирди. Йигитга қарамади.
- Нега титраяпсан? – яна эҳтиросли овозда сўзлади йигит. Назира нигоҳини унга қаратди. – Қўрқаяпсанми?
Қиз кўзларини юмди. Шу тобда Мустафо унинг лабларидан бўса олишга улгурди. Қизнинг вужудига олов югурди. Кўзлари катта очилди. Мустафо уни енгил кўтариб олди. Уятдан қизнинг юзлари ҳам қизий бошлади. Йигит уни авайлабгина ётоқ диванига ўтказди. Яна сочларидан силай бошлади. Жуфтининг бармоқлари қизнинг сочлари, бўйни аралаш, белига борди.


Репост из: Help 4k pm
Assalomu alaykum
Bizada hammasi Optim narxda
Adminkala bilan ishliymiz

https://t.me/+SV_uufjn66xhZmYy
https://t.me/+SV_uufjn66xhZmYy

https://t.me/+O0UO3-3-VgI3YzI6
https://t.me/+O0UO3-3-VgI3YzI6

ISHONCHLI REKLAMACHI MUROJAAT: @Milaniichka 16😇


#OVCHI


#MUALLIF_NAFISA_MALIKOVA
#No_34
2-фасл

Наргиза секин ортига ўгирилди.
-Ассалому алейкум!
Доктор у томон юриб алик олди.
-ҳозир кеч бўлди қаёққа кетаябсиз?
Наргиза бир чиқиш йўлаги томон қараб қўйди.
-тоза ҳавога чиқгим келди!
Доктор йигит соатга қаради.
-бундай пайтда чиқиш мумкин эмас,хонангизга қайтинг!
-илтимос бирозга чиқиб келай..ичкарида бўғилиб кетябман!-деди Наргиза илтижоли нигоҳ билан боқиб.Доктор уни кўзларига термулди.
"Жуда чиройли..худди жодулайдигандек".
-майли қани юринг кузатиб қўяман!
Наргиза ҳиссиз қиёфада йўлга тушди.Ўтларнинг устидами ёки дарахтни тагида ўксиб-ўксиб йиғлагиси келди шу дам.
-сиздек беморлар кўп учрайди!
Сукутни докторни овози бузди.
-қанақа? Гуноҳкор телба беморларингиз кўпми?-деди Наргиза алами келиб-ўлиб ўлолмайдиган яшаб яшолмайдиганлар мендек,кўпми? Қизиқ уларни тавбасини Аллоҳ қабул қилганми? Ёки ақлдан озиб хор бўлиб ўлиб кетишганми?
Доктор йигит ҳайрон қараб қолди.
"Чиндан ақлдан озганга ўхшайди".
-сиздек гўзал аёлга бундай телбавор сўзлар ярашмаскан!
Наргиза аччиқ жилмайди.
-гўзал аёлингиз тўй куни қиз бола чиқмаса нима қилардингиз? Умуман олганда эркаклар бу вазиятда нима қиларди?
Докторни бироз жаҳли чиқди.
-ундай гўзалликни нима кераги бор?
-тўғри! Ҳеч қайси эркак ори қабул қилмайди..у одам бўлмаган Абдуллоҳ фаришта бўлган! Ёлғиз фаришталаргина шундай хусусиятга эгалар! Одамзод ҳеч қачон кечиришни билмайди..кечира олмайди..
Наргиза йиғлаб юборди.
-илтимос доктор мени ҳоли қўйинг!

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

Фаррух диванда ўйчан ётаркан укаси сўраб қолди.
-ака муҳаббат деганда нимани тушунасиз?
Фаррух энса қотирди.
-ётоқни!
Фирдавс кулди.
-жиддий сўраябман!
Фаррух ёнбошлаб қўлларини қовуштираркан қоши чимирилди.
-бирон марта бировни севиб ахмоққа ўхшаб юрганимни кўрдингми?
Фирдавс берилиб кулди.
-шу сизга ҳамма нарса берилгану юрак берилмаган ака!
-юракни бошимга ураманми? Қизларни ўйлаб юргандан юраксиз юрган афзал! Ҳа айтганча Сафирани севиб юрагингни пушаймон қилма..севаман десанг ақлли қизлар кўпку?
Сўнг Фаррух ўзиям ишонқирамай укасига тикилди.
-ё йўқми? Шу пайтгача ақлли қиз кўрмадим..

✅ Chat guruhimizga marhamat👇
@Uzladyuz

Yaqinlaringizga ham ulashing❤️👇
┄┅┅•🌸•═•⊰💐⊱•═•🌸•┅┅┄
https://t.me/+dsA0--9QA0VlZDhi
┄┅┅•🌸•═•⊰💐⊱•═•🌸•┅┅┄


#OVCHI


#No_33
#MUALLIF_NAFISA_MALIKOVA
2-фасл

Туш ўзи нима?
Туш – бу ҳақиқий ҳаётга ўхшамайдиган, бошқа ҳаётни яшаб ўтадиган бизнинг иккинчи реаллигимиздир. Тушда биз парвоз қилишни, сув остида нафас олишни, бош айлантирадиган ҳаракатларни бажара оламиз…
Наргиза палатада ётганча бу умри тушга айланишини,ўзига келганда эса ҳаётини кўп қисмларини ўзгартирган бўларди..очиқ деразадан майин шамол уфуриб турарди.Инсон ҳаётининг ўртача 6 йилини туш кўриш билан ўтказар экан Наргиза эса шу тоб бутун умри Абдуллоҳ билан иборат тушга айланишини истарди.Қароқлари охири уйқуга қарши чиқа олмай енгилди.
Абдуллоҳ бу сафар оқ кийимда эди.Юзлари шу қадар тиниқ ва бахтли..
-сизни соғиндим!-деди Наргиза у томон қадам босиб йиғларкан.Йигит ёқимли жилмайди.
-мендан ҳавотир олманг Наргиза..
-кетманг!-деди Наргиза қадами тезлашаркан.
- Сизга жаннат ҳақида айтганларим ёдингиздами?
Жаннатда инсонлар қаримайди ва касал ҳам бўлмайди, ғам-ғусса чекмайди. Жаннатда юзта даража бор. Ҳар бир даража осмон билан ер орасича. Энг баланди Фирдавсдир. Фирдавснинг устида Арш бор. Жаннат дарёлари ўша ердан оқиб чиқади. Аллоҳ таоло Жаннат аҳлига Ўзининг жамолини намоён қилади. Бу ҳақида ҳадиси шарифда шундай дейилган: Жарир ибн Абдуллоҳ Бажлий дейди: “Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳузурида ўтирган эдик. Ой тўлишган кечаси ойга қараб, шундай дедилар: “Мана шу ойни қандай кўриб турган бўлсангиз, албатта Раббингизни ҳам шундай (аниқ ва тиниқ) кўрурсиз”. Жаннат аҳли Аллоҳ таолони кўрган вақтида, Унинг тасвирлаб бўлмайдиган даражада улуғлигидан бошқа неъматларни унутиб, Унга маҳлиё бўлиб қоладилар. У зот жамолини тўсганидан кейин эса, кўрилган нарсани тасвирлаб, тушунтириб бера олмасликлари, қандай эканини идрок эта олмасликлари сабабли яна Жаннат неъматларидан роҳатланиб яшайверадилар. Жаннат аҳлининг пок ва хушсурат хизматкорлари бўлади. Жаннатни қўриқловчи фаришталар эса “Ризвони жаннат” деб аталади.
-ёдимда..-деди Наргиза кўз ёшларини артиб.
-мен сиз билан жаннатларда бирга бўлишни ана шундай неъматлардан баҳраманд бўлишингизни истайман!
Наргиза Абдуллоҳга ета олмай уйғониб кетди.Реза-реза тер босгани учун ўрнидан турди.Негадир касалхона ҳовлисига чиққиси келди.Ҳижобини ўраб олиб хонадан чиқди.Қайнонаси бугун ҳожи ота билан укасини умра сафаридан кутиб олишга кетган.Наргиза осуда зал бўйлаб юраркан ортидан келган овоздан тўхтади.
-уйқунгиз қочдими?


#OVCHI


#MUALLIF_NAFISA_MALIKOVA
#No_32
2-фасл



Сафира Фаррухни ортидан ғазаб билан қараб қолди.
"Менга бундай муомила қилишга ҳаққинг йўқ Наргиза! Сен мен нима десам айтганимни қилишинг керак..мендан узоқлашишингга йўл қўймайман!".

🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺

Наргиза муолажадан кейин ёнбошлаб ётаркан Сафира ва Шербекни гапларини эслаб қалби ўртанди.
-мен унга нима ёмонлик қилдим? Нега бунчалик мендан нафратланади? Синфда пул йўқолганда ва у мени сумкамдан чиққанида ҳеч ким ишонмаса ҳам ёлғиз у менга ишонганди..наҳотки уни дугонам деб адашдим?".Кўзидан ёш сизиб ёстиққа оқди.
-қизим ухлаябсизми?
Қайнонаси кўрингач Наргиза секин ўрнидан туриб ўтирди.
-турмай қўяверинг!
Қайнонасини ҳам кўзларидаги умид сўнгандек кўринди Наргизани кўзига.
-кечиринг ойижон хатто фарзандимни ҳам асрай олмадим!
Салима ая йиғлаб юборди.
-Аллоҳни иродаси эканда қизим,бергувчи ҳам олгувчи ҳам ўзи..берганда норози бўлмадик олганда нолисак бўлмас..
Холид Абсийдан ривоят қилинишича
«Ўғлим вафот этди. Бундан жуда қаттиқ хафа бўлдим.
«Эй Абу Ҳурайра! Набий соллаллоҳу алайҳи васалламдан бирор нарса эшитганмисан? Ўлганларимиз ҳақида кўнгилларимизни кўтарадиган нарса борми?» деб сўрабди.
«Мен Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг «Кичкинтой фарзандларингиз жаннатнинг эркатойларидир», деганларини эшитганман», деди».
Бошқа ривоятда келган қўшимчада эса: «Улардан бири отасини учратиб, кийимининг бир тарафидан тутиб, жаннатга киритгунча қўйиб юбормайди», дейилган.
Демак, мўмин-мусулмон банданинг вояга етмаган ёш боласи вафот этса, бу болалар жаннатнинг эркатойлари бўлар экан.
Бошқа ривоятларга кўра, уларнинг жаннатдаги эркатойлиги шу эканки, «Қани, жаннатга кир», дейилса, «Олдин отам кирсин, олдин онам кирсин, кейин мен кираман», дейишар экан.
Демак, кичик фарзандлари вафот этган ота-оналар жуда катта умидворлик билан сабр қилишлари керак бўлади. Чунки вафот этган гўдаклари қиёматда жаннатнинг эркатойлари сифатида ота-оналарининг жаннатга киришларига сабабчи бўлиб қолишлари мумкин экан.Бизнинг неварамиз ҳам.Аллоҳнинг ҳузурига кетди..у келтирган қувончга ҳам шукур,гарчи бу дунёни юзини кўрмаган бўлса ҳам биз уни келиши қувончини ҳис қилдик..жаннат гулимиз жаннатларга кетди!
Наргиза йиғлаб қайнонасини маҳкам қучди.
-ойижон мени кечиринг! Сизларни қийнаб юборганим учун..


ХУНУК БЎЛИШНИ ТЎХТАТАМИЗ❗️

Қизлар, мен ҳар бир аёл ўзини-ўзи парвариш қилишни ўрганадиган канални топдим 😍

😍 Каналда латофатли, ўзига ишонган, чиройли кўринишни хоҳлайдиган аёллар учун парвариш қилиш сирлари бериб борилади🤫

Ўзбекистонннинг топ косметологидан фойдали видеоларни бепул кузатиб боринг 😍

Шахсан тавсия қиламан👇


Видео недоступно для предпросмотра
Смотреть в Telegram
Яхшиям сиз борсиз жоним болаларим. ❤

Яқинларга Улашинг.. 🌸

✅ Chat guruhimizga marhamat👇
@Uzladyuz

Yaqinlaringizga ham ulashing❤️👇
┄┅┅•🌸•═•⊰💐⊱•═•🌸•┅┅┄
https://t.me/+dsA0--9QA0VlZDhi
┄┅┅•🌸•═•⊰💐⊱•═•🌸•┅┅┄

Показано 20 последних публикаций.