#san’at
Bir necha kun avval men va shogirdim
Nigorani tarjimon
Shohrux Usmonov “Shams-i Qamar” teatr studiyasiga taklif qilgandi. Unda hali Toshkentda emasdim, shunga qaramay bu teatr dovrug’ini eshitganim uchun darrov rozi bo’ldim.
Bugun ana shu
teatr studiyasi Nodar Dumbadzening “It” va Jontemir Jondorning “Igna” hikoyalari asosida “Vasiyatnoma” spektaklini namoyish qilishdi.
Bir kishilik spektakl… Ammo shu birgina aktyor ham bola, ham farzand, ham bobo va hattoki it rolini o’ynadi. Aktyorning tomoshabin bilan ko’z kontaktini ushlashi, bir holatdan ikkinchi holatga o’tishi, tanlangan musiqalar, joy, nazarimda, bizning tasavvurimizdagi an’anaviy teatr suratini yirtib tashlaydi.
Ham eng quvongan jihatim men u yerga oddiy olima Hilola sifatida borgandim. O’zimni teatr studiyasi rahbari Qamariddin Ortiqovga tanishtirayotib “Yangi O’zbekiston” universitetida prorektorligimni aytganimda, bir qiz “Men esa o’sha universitet talabasiman” deganini eshitib ham quvonch, ham hayratda qoldim. Chunki universitetimiz aniq fanlar, axborot texnologiyalarga ixtisoslashgan. Bu ixtisoslikdagi talabalarning bunday noodatiy san’atga qiziqishi kamdan-kam uchrasa kerak. Keyin talabamiz Muqaddas bilan qisqa suhbatimizda ma’lum bo’ldiki, uni adabiyotga, san’atga qiziqtirgan ustoz taniqli olim Abdulla A’zam ekan. Abdulla aka “adabiyot matematikasi” – aruzni uncha-buncha filologlardan yaxshi biladilar. Hali ular haqida alohida post yozaman.
Umuman olganda, dam olishning birinchi kuni ana shunday san’atga guvoh bo’lish bilan o’tdi. Hali “Shams-i Qamar” spektakllariga borib ko’rmagan, san’atga qiziquvchi barchaga ushbu teatr studiyasini tavsiya qilaman. Shaxsan o’zim ham keyingi safar “Kafka va K” spektakliga tushishni niyat qilib keldim.
@Uzbekxonim