Dilso'z Azimova

ЁМҒИР ҲАҚИДА БАЛЛАДА

Булутлар кифтида этдим саёҳат,
Осмондан ергача йўлни тарадим.
Учиб деразангга етдим ниҳоят,
Мен – ёмғир!
Қарагин, жоним, қарагин!

Деразангни чертдим – берилиб чалди
Кузнинг баётини ҳўл бармоқларим.
Кузак – ғам яратар баҳайбат чолғу,
Гулханида ёнди, воҳ, оёқларим.

Деразангни чертдим. Ғуссаларинг мўл –
Сени асрагайлар дунёдан узиб.
Ташқарига қара, ёноқлари ҳўл –
Ойнага юз босмиш соғингчнинг юзи.

Тўрт девор ичинда мендан мосуво
Яшайсан бир сирни юракка ютиб:
Мендан яшириндинг шифт тагига, о –
Деразага ҳайрон пардалар тутиб.

Ташқарига қара!
Тенгман тупроққа –
Ҳижрон билан оғир баҳсларга тушдим.
Самони унутдим – келдим сўроқлаб –
Қандай осмонлардан пастларга тушдим!

Мени эшитмаслик мумкинмас...
Охир
Эшигинг очилди – кўрдим кўзингни.
Аммо сен жунжикиб, энтикиб оғир
Соябон тагига олдинг ўзингни.

Сен мени севмайсан... Ёмғирман ночор –
Соябон сатҳида бекор уриндим.
Гоҳо этагингга етдим беозор,
Гоҳо этигингга бебахт суриндим.

Сенинг либосларинг қандай чиройли,
Уфурар бўйнингда қандай атирлар:
Борасан – гўёки бир гўзал ойни
Авайлаб чулғамиш ҳарир абрлар.

Ёзлик сургунимда – дилларим пора –
Соғиндим мен сени – юрагим тақир.
Сўра, майда қолган майсадан сўра –
Мен ҳам ёмон ёмғир эмасдим, ахир.

Энди куз севгимни солди қўшиққа,
Ҳажрингда вужудим тобора равшан...
Манзилга етасан. Ногоҳ эшикда
Мени соябондан силкиб ташлайсан.

Сени остонада қучади биров.
Гул каби ҳидлайди сени – тўймайди.
Ёғаман, ёғаман – равишим йиғлов –
Бундан кетай десам соғинч қўймайди.

Кўчада изғирин бўлди аламинг!
Олам – ғаминг тўла бир байтулхазан.
Деразани тутди туманли таним,
Деразани чертдим:
– Сени севаман!

Оқ учқун танимни ўтди оралаб,
Музлаган лабимга бири қўнди жим:
Тақдир шу кечада етди оралаб –
Фожеа етишди чоғи, севгилим!

Умрим тугаяпти – йўқдир дарагинг,
Сенсиз вужудимда қанча тоқат бор?
...Тонгда деразани очдинг. Қарадинг –
Ташқарида қордир, ташқарида қор....

Усмон Азим

https://telegram.me/usmon_azim

* * *
Албатта.
Албатта, унитмоқ лозим.
Ўлгандай кетмоқ шарт. Мутлақо.
Абад.
Ёнмасин.
Ёнмасин энди овозим.
Кул бўлсин.
Соврулсин.
Ўчсин. Беадад.

Албатта.
Албатта, керакмас гап–сўз.
Йўқликка кетмоқ шарт. Лаҳзада ботиб.
Муҳими, албатта, қуруқ турсин кўз,
Фожеа бораркан юракни ёриб.

Бу дунё кўрмади бизни ёнма–ён,
Дилма–дил яшадик аммо, Соғиниб.
Фақат менга бергин, менга, ёрижон,
Тақиқ муҳаббатнинг сўнгсиз доғини.

Албатта.
Албатта, ғамда сўласан,
Қўшиқлар битасан – юракдай нафис.
Йиғлама.
Албатта, унут бўласан –
Хотирда неки бор – баридан азиз.

Албатта.
Бу маъшум қарорда ҳақсан.
Ўлгандай кетмоқ шарт. Беаёв. Ҳалол.
Йиғлама, сен шундай ғам бўлажаксан –
Исмин ҳадя этар Лайли. Бемалол.

Албатта.
Шу ҳол ҳам эртакдагидай.
Осмоннинг нечаси қулади бошга?
Азизим, ортимга нечун қарамай,
Азизим, не учун айланмай тошга?

Усмон Азим

https://telegram.me/usmon_azim

***
Сен тонгда уйғондинг. Газга қўйдинг чой.
Бу меҳр мен учун эмас, ҳойнаҳой.

Сен оппоқ кўйлакка урасан дазмол.
Бу ишни мен учун қилмоғинг - маҳол.

Уйни супирасан, поклайсан чангдан.
Супириб отмайсан мени бу ғамдан.

Овқат пиширасан. Мўл-кўл дастурхон...
Овқатингни мақтар ўзга бир инсон.

Болангнинг кўзига боқиб тўймайсан.
Сен менинг боламни ўпиб қўймайсан.

Аммо ёлғиз қолсанг эгилар бошинг -
Кўзингдан сўрамай оқади ёшинг.

Мени соғиндингми? Куйдингми?.. Раҳмат!..
Кўз ёшинг меники, кўз ёшинг фақат...

Усмон Азим


https://t.me/usmon_azim