РЎЗҒОРИМ ДЕБ КУЙИБ ЁНАР ЭРТА-Ю КЕЧ...
(Опаларимга)
Рўзғорим деб куйиб ёнар эрта-ю кеч,
Тиним билмас, опаларим, нур гулларим.
Бири- Райҳон, бири- Раъно, меҳри уммон,
Омон бўлинг эй, беозор кўнгилларим.
Дардлар чексам ҳол сўровчи қадрдоним,
Қадрим баланд қилган қадри буюкларим.
Онам каби суйгувчи ҳам, куйгувчи ҳам,
Ўзингизсиз, чин меҳрибон суюкларим.
Ҳикматга бой энг ҳикматли китобимсиз,
Жигарларга кўнгли офтоб, меҳри дарё.
Ҳар сўзингиз менга ганж-у хазинадир,
Йўламасин дейман мудом ёлғон, риё.
Дард чексам гар дармон излаб оворасиз,
Жонингиз ҳеч ором топмас, гирёнасиз.
Ўзингиздан ортиқ суюб синглингизни,
Ташвиш чексам, жондош бўласиз, ёнасиз.
Умрингизни узун қилсин эгам ўзи,
Кўз тегмасин, эй беозор суюкларим.
Таъзимдаман, то ҳаётман қаршингизда,
Сиз ўзингиз буюклардан буюкларим.
Хато қилсам, койиган ҳам, куюнган ҳам,
Яшамоқни ўргатган ул улуғларим.
Ҳар сатримга мазмун берган, ғоя берган,
Омон бўлинг, мен-ла кўнгли тўлуғларим.