Муңға толы дара жоллар Шыжық езилип, кеўилдиң тарлары,
Қосылмай барады дара жоллары.
Ара алыс, жүреклер жупласпай,
Жәбдилеспей қалады қоллары.
Ара суўық, жүреклер үнлеспей,
Сөзлер тынып, сезимлер үндемей.
Қоллар бос, сүйеў таппай бийшара,
Мухаббаттың жолы да кесиспей.
Көзлер үндеў, үнсизлик жарасар,
Сағыныштан сырлар да тарасар.
Кеўил терең, муң менен толғанып,
Бахыт жолы қайда деп адасар.
Шыжық езилип, кеўилдиң сырлары,
Сезимнен жаралған нәзик қырлары.
Жоллар бөлек, тәғдирлер шалғайды,
Жанның үнсиз жылаған жырлары.
Қосылмай барады сағымдай арманлар,
Сағыныш шеңберин бузбаған таңлар бар.
Қоллар суўық, жан жылыўлық аңсайды,
Бахыттың есиги жабылған жанлар бар.
Сөзлер айтылмай, үнсизлик бийлеп,
Жүрек үнине тәғдир қулақ аспайды.
Еки жүрек арасын муңлы думан басып,
Мухаббат жоллары неге ашпайды?
Шыжық езилип, арман да талғандай,
Жүрек үнсиз, саз да бир қалғандай.
Сағыныш сазы тербесе түнлерди,
Көзден жас емес, үмит те тамғандай.
Жоллар алыслап, тәғдирлер муң кешер,
Сезимлер үнсиз, жапанда гүллер ашылып,
Айрылған қос қанат қайда ушып кетер,
Көклем де бул жаққа енди келмес қайтып.
Кеўил туншығып, үмитти излейди,
Қайғыдан арылыў жолын да гөзлейди.
Биригип кеткендей аспан менен жер,
Жүрекке салмақ салғандай гүз кейпи.
Таңлар атып та, шапақ пенен жылытпас,
Жанның тоңғанын күн нуры умытпас.
Қосылмай қалған сол дара жолларда,
Мухаббат излерин тәғдир де сыздырмас.
Шыжық езилип, арманды муң басып,
Жүрек үнсиз, тәғдирди ким ашып?
Қосылмай қалған сол дара жолларда,
Сағыныш сазы жүреди үн қашып.
Жоллар шалғай, жан жылыў аңсайды,
Сезимлер үнсиз, тәғдирлер ҳеш ашпайды.
Қос жүрек арасын думандай муң басып,
Мухаббат бағы неге ҳеш жанбайды?
Түнлер терең, арман да шаршаған,
Жүрек үнсиз, тәғдирлер алшаққан.
Көзден жас емес, үмиттиң тамшысы,
Кеўилден сыр аққан, жыр аққан.
Бириге алмайды бул дара жоллары,
Жанның жарасы муң менен толғалы.
Сағыныш самалы тербесе де түнлерди,
Жүрекке жетпейди ашықтың сол сазы.
Нөкис қаласы
21.12.2024
Мираддин Мириад
@miraddinmiriad ❗️
https://t.me/miraddinmiriad/634#miriad