«Саған деген сезимнен қалай бас тартаман?»

Умытқым келеди сени,
Өткен күнлерди өширгим.
Гейде бәри артта қалды деп,
Өзимди исендиргим келеди.

Бирақ бир сәт, бир белги,
Жүрегимди қайта түртеди.
Өткен емес, елес емес,
Күлкиң жүрегимди тербеди.

Қалайынша сени сүймейин?
Бирге өткен күнлерди умытайын?
Жанымды қыйнаған сағынышты,
Қәйтип жүрегимнен жояйын?

Ядымнан сениң даўысыңды,
Қалайынша өшире аламан?
Жыллы сөзиң, күлкиңди,
Қәйтип умытып қаламан?

Көшелерде сениң изиң,
Жүрегимде сениң сөзиң.
Ҳәр бир сәтте, ҳәр бир таңда,
Саған алып барады сезим.

Түнлер тынышлық сыйламай,
Сағыныш пенен мени оятар.
Жүрегим сени излейди,
Ал ақылым тек бас тартар.

Қалайынша сени сүймейин?
Өткенди қалай умытайын?
Саған деген сезимди,
Мәңгиге қалай жойтайын?

Саған деген сағынышым,
Жел менен бирге сыбырлайды.
Сенсиз өткен ҳәр бир күним,
Жанымды үнсиз сегбирлейди.

Көклем келип, гүл ашса да,
Сениң ийсиң сезиледи.
Жүрегим сени шақырғанда,
Саған қарай жол излейди.

Түнде жулдызларды санап тураман,
Саған сырлы қосығымды арнайман.
Ай менен күнниң жарығын күтип,
Жүрегимди саған байлайман.

Қашсам егер мың сан ойдан,
Тәғдир бизлерди қосады ма?
Жүрегимде саған деген,
Мухаббатым жанып, өшеди ме?

Сениң атың — мениң әним,
Мәңги айтылады жүректе.
Сезимимди жасырмайман,
Сүйемен сени — мәңгиге!

Мираддин Мириад
@miraddinmiriad

#miriad