Ertaklar eskiradimi?
Bir qaraganda qadim zamonlardan og’izdan - o’gizga, avloddan - avlodga o’tib kelyotganligi bilan qadrli bo’lgan ertaklar haqida bunday savol berishning o’zi mantiqqa ziddek. To’g’risi bu mavzu haqida hech o’ylab ko’rmagandim, toki qizimga Zumrad va Qimmat ertagini birinichi marta aytib berayotib yarmida to’xtab qolmagunimga qadar.
Ertaklar, masal va matallar bari o’zining odob - axloq normalari, ibratli o’gitlari, xulq - atvor borasida saboq beruvchi janr sifatida xalq og’zaki ijodida alohida ahamiyat kasb etadi. Shular orasida ertaklar eng keng tarqalgani va ayni bolalar uchun kattalar tomonidan aytib beriladi. Yanikim, aqli raso, hayotda o’z qadriyatlariga ega, oqu - qorani tanigan yetuk shaxs, mitti, dunyodan bexabar, oq - qorani tanimaydigan bolakayga uning qadriyatlarini, xulq - atvorini, dunyoqarashini shakllantirishida bevosita ta’sir etuvchi hikoyalar so’zlab beradi.
Zumrad va Qimmatga qaytamiz.
Zumrad obrazi. Ertak bosh qahramoni, ijobiy (eng o’rnak bo’ladigan) qahramon. Abjir - chaqqon, uy yumushlarida usta, roya - andishali, kattalarga hurmatda, ozoda, mehribon, to’gri so’z, samimiy va bu ro’yxat uzun davom etishi mumkin.
Lekin, Zumradning o’zini tutishi va qarorlariga kelsak:
- Zulm - jabr beruvchi o’gay onasi va singlisiga qarshi miq etmaydi. Ular neyinki tazyiq o’tkazsa o’zini himoya qilmaydi, indamaydi. Barcha buyruqlarni so’zsiz bajaradi. Va shu o’rinda ertakda Zumradning ruhiy holatiga to’xtalinmaydi? Deylik Zumrad uy ishlarini aslida maroq bilan bajargan taqdirda ham tuni - kun bosim ostida, tinim bilmay hammaning xizmatini qilishi unga qanchalik ruhiy ozuqa yoki mamnunlik berar ekan, hayotida nechog’lik mazmun bor ekan?
- O’rmon oralab, qoq tunda qo’rqa - qo’rqa sehrgar kampirning uyini topib bordi. Charchagan, qo’rqgan, ochiqqan bo’lishiga qaramay, kampirnikiga kirishi bilan biroz tin olish, nafas roslashni ham o’ziga ravo ko’rmaydi. Darhol ovqat qilish, choy damlashga kirishib ketadi. Ertansi kuni non yopish uchun tomdan o’tin olgani chiqib, qishlog’ini, uyini ko’rib qolib, kampirga « otamni sog’indim, uyimga ketgim kelayapti », deydi. Ikkinchi xotini, o’gay qizi o’z qiziga kundalik zulm qilganida o’z huzurini o’ylab jim yurgan, ularning bosimi tufayli « qulog’im tinch yursin » deb o’z qizini qoq tunda o’rmonda tashlab kelgan otani “sog’inish”, tayziq to’la uyga qaytishni xohlash? Eng achinarlisi Zumradning o’ta soddaligi, otasi uni tashlab ketgan bo’lishi xayoliga ham kelmaydi, aybni o’ziga yuklaydi, uyga yo’lni topolmay adashib qoldim deb o’ylashi.
- O’gay onasi va singlisi ajdarga yem bo’lganidan so’ng, sehrgar kampir bergan boyliklar bilan endi otasining o’tin terib sotib qiynalib yurishiga hojati yo’q, xizmatini bo’lsa qilishiga qizi bor, albatta qiziga yaxshi muomalada bo’ladi. Va ular umrlarining oxirigacha tinch - totuv hayot kechirishadi.
Menimcha, xuddi shu kabi “yaxshi”, Zumraddek qizlarni o’stirishni to’xtishni vaqti keldi. Tayziq, zulm qiluvchilarga qarshi tura olmaslik, qaytanga ularga bo’ysunish va hurmat qilish, o’zi qanaqa (ruhiy va jismoniy) holat va vaziyatda bo’lishidan qat’iy nazar hayotdagi oliy maqsadi faqat boshqalarga xizmat qilishdan iborat deb o’ylash, o’z ehtiyojlari haqida o’ylab ham ko’rmaslik, kechirasizlar - u, quldorlik davrining davomi.
@MenSenvaUlar2