ஐღ⎠ 𝑀𝑜𝓎ç𝑒ç𝒶𝓀 ⎝ღஐ


Kanal geosi va tili: O‘zbekiston, O‘zbekcha
Toifa: Kitoblar


💖Ishq haloldir. Ikki qalbning bir - birini deb urishi , yuraklarning sevgi ila jo'sh urib, ishq daryosida oqishi Allohning rahmatini jilvasidir. 💖       
Reklama uchun👉👉 @reklamala_arzon
Talab taklif shikoyat uchun👉👉 @Neiba_bot

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Kanal geosi va tili
O‘zbekiston, O‘zbekcha
Statistika
Postlar filtri


Худди келасола базм столига чиқадигандай келинчакларнинг оппоқ либосини кийиб, устидан пальто ташлаб олган, бошига фата кийишни ҳам унутмаган Саодатни янгаси қўлидан ушлаганча шу олов атрофида айлантира бошлади. Яъни “келин салом” удуми адо этила бошланди.
Сўзга чечан янгалардан бири тоб ташлаган доирани пақиллатиб чалганча ора-сира “Фалончига салом... пистончига салом” деб турди. Саодат эгилиб, салом бериб турди.
Мана шунда мен чалғиган эканманми ё кўзим бошқа ёқда эдими, ишқилиб, кейинчалик менга айтиб беришларига қараганда фожиа бундай содир бўлган. Саодатнинг оёғи музга тойиб кетганми ё ўзи кескинроқ ҳаракат қилганми, ишқилиб, келинчакнинг ҳарир либоси оловга жуда-жуда яқин бориб қолгану, бирдан повиллаб ўт олган!.. То жон-пони чиқиб кетган янгаю томошабинлар ўзларига келиб олгунларига қадар келинчак улкан олов оғушида қолган...
Шифокорларга раҳмат, Саодатнинг жонини сақлаб қолишди. Фақат унинг кўкрак, бўйин териси ва юзининг бир қисми буришиб-тиришиб қолди...
Ғамдан, пушаймонликдан адойи тамом бўлган, ҳар кун, ҳар соатда севгилиси Нигинанинг “Иккаловингниям бир умр қарғаб ўтаман...” деган машъум сўзлари ёдига тушаверганидан ақлдан озгудай аҳволга тушган Омон барибир Саодатга уйланди.
Орадан икки ойдан сал кўпроқ вақт ўтди...
Нигина ўқишни ташлаб, олис Қорақалпоғистондаги қишлоғига жўнаб кетди.
Омон хотинини шаҳарга кўчириб келди. Улар ижара уйда яшай бошлашди.
Шундай кунларнинг бирида Омоннинг ўқишдан чиқиш вақтини кўзлаб бораётган Саодатни катта кўчада машина туртиб ўтиб кетибди.
Айтишларича, Саодат энди узоқ вақт шифохонада даволаниши керак экан...


Эрим билан орамизга совуқчилик тушиб ажримгача бордик. Ажрашишимизга 1 кун қолганда қайнотам 3 та дуо ёзилган бир қоғоз бердилар ва 1 марта бўлса ҳам ўқинг келин деб чиқиб кеттилар!

1-марта ўқиб тугатишимдан 2 соат ўтиб эрим иккимиз ўртамиздаги муз эришни бошлади. Ундан ҳам қизиғи: эримнинг айтишича кундан-кунга юзим нурли ва беғубор бўлиб муҳаббати ошиб бораётган экан. Бундан ортиқ яна қандай бахт бор овсинжонлар?

Бу дуоларни кунига бир мартадан ортиқ ўқиш "мумкин эмас" акс ҳолда эрингизни муҳаббатини кўтаролмай семириб кетишингиз мумкин 😉

1-дуо... Давоми бу ерда👇


Тўй томонга икковлон бирга қайтишди. Ёнма-ён. Улар тўйхонага яқинлашган ҳам эдиларки, қаршиларида кимнингдир қораси пайдо бўлди.
Юраги шувиллаб кетган Омон жойида таққа тўхтади. Дарҳақиқат, бу Нигина эди...
Қизни кўрган Саодат аллақандай безбетлик аралаш қониқиш билан Омоннинг пинжига суқилди.
Гарчанд атроф қоронғи бўлса-да, Омон қизнинг кўзлари нафратдан ёниб кетганини кўргандай бўлди.
— Биз... — дея сўз бошлади Саодат.
Аммо Нигина уни гапиртиргани қўймади.
— Кўраяпман, — деди қиз ғазаб ва нафратдан қалт-қалт титраган кўйи. — Кўр эмасман... Лекин... — Нигина тўсатдан пиқиллаб йиғлаб юборди. Сўнг шартта ўгирилиб, тез-тез юриб қоронғулик қўйнига сингиб кетаркан: — Иккаловингниям бир умр қарғаб ўтаман... — дея олди, холос...
Омон турган жойида ҳайкалдай қотиб қолди.
Саодат беписанд оҳангда гапиришга уринди:
— Қарғишинг ўзингга...
Орадан бир ойдан кўпроқ вақт ўтиб, қаҳратон январь ойининг сўнгги кунларидан бирида тўй бўлиб ўтди.
Омон ваъдасига вафо қилувчи йигит сифатида Саодатнинг уйига совчи юборди. Саодатнинг опалари уйда ўтириб қолгани ҳолда...
Хуллас, тўйга розилик берилди. Одатда, бизда тўйлар асосан ёзда, мева-чева пишиқчилиги пайтида, аниқроғи август ойида бўлиб ўтарди. Бироқ бу тўй тезликда ўтказиладиган бўлди...
Қиз базми совуққина ўтди.
Нимагадир одам кам бўлди.
Балки бунга куннинг совуқлиги сабаб бўлгандир.
Мен ҳам тўйда ҳамқишлоғим Омоннинг куёвжўраси сифатида иштирок этдим.
Ўшанда ўз кўзларим билан кўрдим: жўрамнинг шашти пастроқ эди. Нуқул айб иш қилиб қўйгандай пастга қарагани-қараган. Келинчак Саодат эса аксинча: шўх-шодон, атрофга мағрурона боққан...
Ишқилиб, келинни олиб келдик. Айтиб ўтганимдай, қаҳратон совуқ кунлардан бири эди.
Кириш дарвозаси ёни музлаб ётибди. Шу ерга каттагина олов ёқишибди. Совқотган ҳайдовчилардан бири оловга бир банка керосин қуйиб юборганди, гулхан янада кучайди.




Саодатнинг овози эди. Бу овозда аллақандай жониқиш, хавотир ва қувонч оҳанглари бордай эди. Йигит худди сеҳрлангандай овоз келган томонга юрди. Сув солинган катта цистерна ортилган тележка ортидан чиқиб келган Саодат индамай йўл бошлади.
Йигит унга эргашди.
Осмонда юлдузлар бодроқдай сочилиб ётарди. Атрофда қиш нафаси. Қиз олдинда, йигит ортда, анча юришди.
Ниҳоят қиз устига хашак ортилган томи бир томонга қийшайиб қолган уй ёнидаги тўхтади ва ҳеч иккиланмасдан эшикни очиб, ичкарига кирди.
Юраги пўкиллаб кетган Омон унга эргашди. Бу тегирмонхона эди. Саодат токчада турган шамни ёқди.
Сўнг қўлидаги иккита қора қалам ва битта оқ қоғозни Омонга тутқазгач, ўзи бориб ҳужра четидаги каравотга бориб ўтирди-да:
— Марҳамат, чизаверинг, — деди. — Кўрайлик-чи, авлодларни ўзингиздан рози қиладиган қандай асар яратар экансиз?
Омоннинг боши айланиб кетди. Қизиган буғдой иси. Ним қоронғи хона. Қаршисида ғамзали жилмайиб турган гўзал қиз...
Омон аста юриб борди ва маст одамдек чайқалиб, қизнинг устидаги қалин жемперини еча бошлади.
— Нима қилаяпсиз? — деди йигитнинг қўли баданига текканда бутун вужуди титраб кетган, аммо жойидан жилмаган қиз.
— Ҳаммаси... ҳаммаси... — дея олди титраб-қақшаётган йигит базўр, — ҳаммаси ўша кинодагидай бўлади... Мен яланғоч танани чизишим керак...
Шу пайт токчадаги шам бир липиллаб ўчди ва нима қилаётганини идрок этолмаётган Омон қизнинг устига ўзини ташларкан, ютоқиб шивирлади:
— Сизни яхши кўраман...
Орадан ярим соатлар чамаси вақт ўтди.
Ўрнидан туриб, шамни бир амаллаб ёққач, сочилиб ётган кийимларини кияётган Омон ғичирлоқ каравотда юм-юм йиғлаётган, елкалари силкиниб-силкиниб кетаётган яланғоч қизга бир муддат шуурсиз тикилиб турди-да, сўнг:
— Йиғламанг... — деди. — Мен номард эмасман... Сизга уйланаман...


#ayol_va_qizlar_uchun

Bir qizni bilaman, oʻzi ham kanali ham begʻubor. Shundoqqina ichingdagilarni yozadi. ☺️

Aʼzo boʻlib qoʻying, 👇
yaxshi kanal: 👉
@moychechak_ifori 🌱 eng sevimli kanalingizga aylanadi🌼
👇👇👇
https://t.me/+R40XTWsP-EbvtI6m
https://t.me/+R40XTWsP-EbvtI6m


Лекин расмингизни боплаб чизган бўлардим. Асрларга етарди-да ўзиям. “Титаник”ни кўрганмисиз?
Қиз бош ирғади:
— Телевизорда.
— Э, телевизорда энг зўр жойини олиб ташлашган. Йигит қизнинг расмини чизган жойини. Мен ўшанақа қилиб чизоламан...
Қиз яна ўйланиб қолгач:
— Шам ёруғиям бўладими? — деди.
— Бўлаверади, — деди ҳовлиқиб.
Худди шу аснода Омон бўйнини чўзиб атрофга, тўғрироғи Нигина ўтирган стол томонга ғолибона қараб қўйди.
Йигитнинг назарида, Нигина бу манзарани, яъни Омоннинг чиройли қиз билан бемалол гаплашиб турганини кўриб, роса жиғибийрон бўлиши, рашк ўтида қовурилиши, охир-оқибат эса келиб ўзи узр сўраши керак эди. Аммо тўп-тўп бўлиб рақс тушаётганлар куёв ўтирган столни булардан тўсиб қўйишганди.
— Ундай бўлса... беш минутлардан кейин орқамдан боринг, — деди Саодат бир нимага аҳд қилгандай. — Мен қоғоз-қалам тайёрлаб қўяман.
Омон ҳатто оғиз жуфтлаб улгуролмади — қиз енгилгина ортига ўгирилди-ю, илдам қадам ташлаганча даврани тарк этди.
Сал-пал ҳушёр тортган Омон иккиланиб қолди. Зеро, йигит берилиб рақс тушаётган қизга шунчаки гап отган, унинг асосий мақсади Нигинанинг рашкини келтириш, шу йўл билан уни қайириб олиш эди.
Бироқ энди бу қизнинг ортидан бормаслик ҳам ноқулай; нима деб ўйлайди...
Бирон беш дақиқадан кейин Омон биров бўйнидан судраётгандай ноилож қиз юрган йўлдан бориб, ташқарига чиқди. Томошабинларнинг зич сафини бир амаллаб ёриб ўтган Омон девор ортига ўтиб, тош тўкилган йўлгача етгач, енгил нафас олди ва энди ортига қайтмочи бўлиб турган эдики...
Қоронғиликдан овоз келди:
— Мен бу ердаман...


Омон ака!
— Бориб ўтираверинг! — деди йигит жаҳл билан, аммо яна қиз томонга ўгирилмасдан. — Мен совқотдим. Сал исинмоқчиман. Бағрингизга босиб иситмаганингиздан кейин ҳеч бўлмаса ўйнаб исинишга рухсат этинг, хоним.
Нигина деганларининг ранги бўзарди. Сўнг қиз жаҳл билан ортга ўгирилди-да, рақс тушаётганлар издиҳомини бир амаллаб ёриб ўтганча ўзи ўтирган жой томонга кетди.
— Хафа бўлдилар, — истеҳзо билан гапирди Омон.
— Нима, у юрадиган қизингизми? — дабдурустдан сўраб қолди Саодат.
Бу савол қандай қилиб оғзидан чиқиб кетди, ўзи ҳам билмайди.
— Шунақа десам ҳам бўлади, тўғрироғи, шунақа эди, — деди Омон Саодатга тик қараб. — Шу бугунгача. Шу соатгача. Энди тамом! Нима, унинг ёнида тўнкага ўхшаб музлаб ўтиришим керакми? Ўртага чиқиб ўйнашга ҳаққим борми? Бор!.. Мен эркин қушман. Ҳеч кимга жиловимни тутқазиб қўймаганман... Менга хўжайинлик қилишларини ҳам истамайман... Аммо-лекин, — Омон Саодатга ялтоқланиб қаради, — рақсни тешиб қўяркансиз. Мен албатта сизнинг расмингизни чизишим керак. Қойил. Гап йўқ!
— Чизинг бўлмаса, — деди Саодат кулимсираб. Ва йигитга тик қаради. Гўё бошқа бир нима айтмоқчидай.
Омон сал ҳушёр тортгандай бўлди. Сўнг дарров ўзини ўнглаб олишга уринган кўйи деди:
— Жон деб чизардим-у, ёнимда қоғоз-қаламим йўқ-да.
— Фақат қоғоз-қалам бўлса етадими?
Қиз бу саволни қандайдир нозланиброқ айтди. Йигитнинг бадани қизиб кетди.
— Ҳа, фақат қоғоз-қалам ва... холироқ жой. Бу талотўпда ишлашим қийин менинг...
Саодат бирдан рақсдан тўхтади ва тўйхона устига ёпилган палаткага осилган беш юзлик лампочкага қараб бир лаҳза ўйланиб тургач, деди:
— Қоғоз-қалам топилади... Лекин холи жойни топиш қийин-ов бизнинг қишлоқда.
Ҳа, қиз “қийин-ов” деди. “Қийин” ёки “мумкин эмас” демади. Бунинг устига бу сўзни чўзиб, бошқачароқ маъно бераётгандай тарзда айтди.
Омон типирчилаб қолди:


Декабрь ойининг бошлари эди. Саодат собиқ синфдоши Лоланинг қиз базмига борган маҳал шаҳардан куёвжўра бўлиб келган беш-олти талаба қаторида ўтирган иккита толиба қизни ҳам кўриб ҳайрон қолди. Лола шаҳарда ўқиётган қўшни қишлоқлик Қаҳҳор исмли йигитга турмушга чиқаётганди. Қаҳҳор тўйига йигитлар билан бирга қўшиб гуруҳида ўқийдиган қизларни ҳам чақирган экан. Куёвжўралар аввалига тўрдаги столда сипогина ўтиришди. Аммо тўй қизиган сайин улар ҳам қизий бошлашди. Эҳтимол улар ўтирган жойларида, пластмасса стулда совуқ ейишгандиру, ўйнаб, бироз исиниб олишмоқчи бўлишгандир.
Давра рақсга тушаётганларга тўлди. Саодат ҳам дугоналари қатори ўртага чиқиб, шўх мусиқага ўйинга тушди. Саодат азалдан рақсга суяги йўқ қизлардан эди, яъни мусиқа садолари эшитила бошласа бас, беихтиёр бадани жимирлаб, томирларига иссиқ қон югурарди. У жуда чиройли ўйнарди. Саодатнинг берилиб рақс тушаётганини кўрди шекилли, талаба йигитлардан бири яқин келиб, энгашганча унинг қулоғига гапирди:
— Ўйинни бопларкансиз аммо-лекин. Хореографияда ўқийсизми?
Йигитнинг оғзидан оппоқ ҳовур кўтарилди. Саодат бош ирғаб қўя қолди.
— Омон, — деб таништирди ўзини талаба. Сўнг, қиздан садо чиқмагач, қўшиб қўйди: — Сизнинг расмингизни чизишим керак экан. Ўйнаётган ҳолингизда. Сизнинг гўзаллигингиз, чиройли рақсингиз қоғозга муҳрланиб, авлодларга қолиши керак. Гўзалликни хор қилманг. Авлодлар сизни кечирмайди. Мени ҳам.
Саодат яна индамади. Аммо бу жингалаксоч, пўрим кийинган, кўзлари чақнаб турган, сал гавдаси чайқалишидан аллақачон кайф қилиб улгурган йигитга қизиқсиниб қаради.
— Мен бўлғуси рассомман, — деди Омон куёв йигит ўтирган томонга ишора қилиб. — Қаҳҳор билан ўқийман.
Саодат бош ирғаб қўйиш билан кифояланди. Шу маҳал уларнинг ёнига талаба қизлардан бири, силлиқ сочларини елкасига ташлаб олган, жинси шим-кофта кийгани яқинлашди ва йигитга ўқрайиб қараб, ингичка терилган қошларини керган кўйи:
— Омон ака, етар, — деди.
— Ўзингиз ўйнамагандан кейин бошқаларга халақит берманг-да, — деди Омон дарҳол қиз томонга ўгирилмасдан ҳам. Сўнг яна Саодатга мурожаат қилди: — Бу Нигина. Курсдошим.
Саодат яна бир бор бош ирғаб қўйди.
— Ўла қолса тўйда рақс тушмайди, — дея қизга таъриф бера кетди Омон. — Билмайман, қасам ичганми нима бало. Ўтираверади.


#ҲАЁТ_ҲИКОЯСИ

—Мени севасанми?
—Ҳ-ҳаа, -титраб чиқди қизнинг овози.
—Унда шунчаки менга ишон! -қиз ҳаяжон ва эҳтиросдан жавоб қайтаришга улгурмади.
🍃
—Дўстингиз Фарзод ака, неча кундан буён йўқлар. Телефони ҳам ўчиқ.
Қизни саволидан, йигит кўзларини олиб қочди.
—Биласизми Гулчечак, бугун Фарзодни тўйи у уйланяпти.
–Нима? -қизни кўзлари катталашди.
"Ахир мен ҳомиладорманку"


Аммо тўртинчи фарзанд Бахтигул бало эди. Бир амаллаб вилоят марказидаги пединститутга ўқишга кириб олганди. Бахтини ўқишидан топди қизи тушмагур. Ўзи билан ўқийдиган бир йигит билан суйишиб қолибди.
Бахтигулни икки марта сўраб келишди. Ота-она рози бўлайлик деса, бу ёқда икки қиз мўлтираб ўтирибди. Ўғил бўлсаям билинмасди. Аммо қиз боланинг иши оғир бўларкан...
Охири Носир ота тенг-тўшларига, хеш-уруғларига, қишлоқ оқсоқоларига маслаҳат солди. Раҳима хола қишлоқнинг кайвони аёллари уйига чопди.
Хуллас бир қарорга келинди: “Тенги чиқса текинга бериб юбориш керак қиз болани... Катталарининг ҳам пешонасига ёзилгани бордир...”
Бахтигул-ку, бахтини топиб кетди. Аммо икки опанинг пешонасига ёзилгани ҳадеганда чиқавермади. Бу ёқда тўнғич Ўғилой қизчаси билан шу ерда...
Тор уй жанжалхонага айланди-қолди. Қизлар асабий...
Бешинчи фарзанд Фариданинг ёши ҳам йигирма иккига бораяпти. Лекин... Шундай бир пайтда олтинчи қиз Саодат уйида тинчгина ўтирса ҳам бўларди. Ахир у бор-йўғи йигирма ёшга қадам қўйганди.
Қишлоқда “қизвечер” деган маросим бор. Ўзимизча айтсак, “қизлар мажлиси” бўлар. Лекин буни “қизлар мажлиси” деб аташга тил бормайди. Чунки турмушга чиқаётган қизнинг ҳовлисида камида юз кишига мўлжалланган стол-стул ўрнатилади. Дастурхон ажойиб қилиб безатилади. Шу стол-стулларга қизга синфдош йигит-қизлар, яқин қариндош-уруғларнинг бўйи етган йигит-қизлари келиб ўтиришади. Ҳатто қишлоқда бемаза қовуннинг уруғидай кўпайиб кетган биронта отарчилар гуруҳи ҳам буларнинг хизматида бўлади. ****-ичиш рисоладаги тўйдан қолишмайди.
Кейинги пайтларда бу “қизвечер”ларга куёв ҳам уч-тўртта ўртоғи билан келиб қатнашадиган бўлди. Ишқилиб, тўй ўз номи билан тўй-да. Ичкилик дарё бўлиб оққан, ўртада бир гала йигит-қиз ер тепиниб, осмонга чанг кўтариб рақсга тушган, чекка-чеккада маст бўлиб қолган йигитлар бир-бири билан ёқалашган, бола-бақра дастурхондан гоҳ оғзи очилган ичимликни, гоҳ қаттиқ печеньени олиб қочган...


май шоп реклама постлари dan repost
Video oldindan ko‘rish uchun mavjud emas
Telegram'da ko‘rish
🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️🅰️

ШУ ДЎКОНГА ХАҚИҚИЙ ШАЙДО БЎЛДИМ. 😍😍😍
ЖОНИНГДАН БОШҚА ХАММА НАРСА БОР ЭКАН.
ХАММА АЁЛ ҚИЗЛАРИМИЗГА ШУ ДЎКОННИ ТАВСИЯ ҚИЛАМАН.
🤩🤩🤩
АДMИН ЎЧИРИБ ЮБОРМАСИДАН ТЕЗДА КИРИБ ОЛИНГ
⬇️⬇️⬇️

https://t.me/joinchat/AAAAAElI5BP2x7yPMGTO8A
https://t.me/joinchat/AAAAAElI5BP2x7yPMGTO8A


      🚜🚜🚜🚜🚜🚜🚜🚜


🔥Каргишга колган келинчак🔥

Қишлоғимизда юз берган бу мудҳиш воқеани одамларимиз ҳали кўп йиллар эслаб юришса керак.
...Саодат оилада етти фарзанднинг олтинчиси эди. Етти фарзанд ва еттитаси ҳам қиз.
Саодат аввал мактабнинг тўққизинчи синфини битирди, сўнг туман марказидаги коллежда тикувчилик ҳунарини ўрганиб келди. Аммо ҳар кўчасида ўзининг чевар тикувчиси бор қишлоқда иш топиш осон эмас эди. Ва Саодат бекор қолди. Яхшиям Нодир тоғасининг хитой тегирмони бор экан, кунда-кунора бориб уч-тўрт соат ёрдамлашиб келади. Бунинг эвазига тоғаси ҳар замонда уйга бир қоп-ярим қоп ун ташлаб кетади. Бироқ бу асосийси эмасди.
Асосийси — қиз келажагини ўйлаб хавотирга тушарди.
Тўнғич опа Ҳусния қўшни қишлоқлик бир полвонга анча йиллар бурун эрга текканди. Бир фарзандли бўлгач (буни қарангки, Ҳусния ҳам қиз кўрди) қўли югурикроқ бўлиб қолган полвон почча — орадан нима гап ўтган, номаълум — хотинини куппа-кундузи олиб келиб, уйига ташлади-кетди. Ҳаттоки ўзи кириб ҳам ўтирмади.
Умри далада кетмон чопиш билан ўтаётган Носир отанинг бўлари бўлди, аммо “миқ” этиб оғиз очмади.
Раҳима хола бир-икки қўни-қўшниларнинг далдаси-ю, ақл ўргатиши билан у ер-буерга чопди. Аммо бир наф бўлмади. Худди шундай бўлишини олдиндан билгандай Полвон ҳатто хотини билан расмий қайддан, яъни ЗАГСдан ҳам ўтмаган экан.
Кейинги фарзанд бўлмиш Ўғилойнинг бир кўзи ғилайроқ эди. Шу сабаблими, унга тузук-қуруқ совчи ҳам келмади. Бир-икки сўраб келган хотин қўйган ёки хотини ўлган одамга беришга эса ота-онанинг ори келди.
— Нима бало, — деб ғудранарди баъзан Носир ота бир кафт ўткир носни тилининг тагига ташлаганча кетмонини кўтариб далага йўл олган чоғида, — қишлоқди қиз босиб кетганма...
Дарҳақиқат, қишлоқни қиз босиб кетгани рост шекилли, учинчи фарзанд Меҳринисо мактабни битириб, уч йил далада ишлаб қўйди ҳамки, биров остона қоқиб келмади.


    73-қисм
         
*              *

     Таксис йигит юзи нурли онахонга нарсаларини олиб киришга ёрдамлашиш учун, капотдан олган  сумкани қўлига олди.
__Холажон юраверинг эшик олдигача олиб бориб бераман.
__Раҳмат болам. Шу ўғлим тирикчилик деб четга кетганди. Келиним бугун фарзандини дунёга келтирди. Эҳ қариганимда югур-югур чарчатди. Майли муҳими икки жон саломат.
__Ҳа муборак бўлсин холажон. Ҳаммага насиб қилсин.
__Раҳмат болам.
     Йигит аёлни нарсаларини бино ичига кириш эшигигача элтиб берди.
Ортига қайтаркан. Кўзи таниш қизга тушиб бир оз турган жойида қотиб қолди.


       Зиннат  хонада ётавериб зерикди. Охирги пайтларда ўзини енгилтабиат қилиб тутганини таҳлил қиларкан.
__Аслида кимсан? Фариштамисан? Ор-нумуссиз, иффациз бир бузуқсан!
Асрор ҳам сендан фойдаланди. Керагича ўйнадию. Керагини олгач, четка улоқтириб ташлади. Сен аслида жуда жирканчсан! Сени ҳеч кимга керагинг йўқ бўлган.  Ҳатто туғилишингни ҳам хоҳлашмаган. Шунинг учун, кўчага ташлаб кетилгансан!
    Кўзлари ёшланиб ўтмиш ҳаётини ҳотирлади. Кейин ўзини койиганча, ўзи ётган бино томон юраркан. Таниш овоз исмини айтиб чақирганда, қулоқларига ишонмай, тўхтаб қолди. Бемадор ортига ўгирилар экан. Ортида ўша сал аввал эслаган.
Фойдаланиб бўлиб ташлаб кетган инсони турарди.
Кўзлари ёшлангани сабаб, атрофи ҳиралашди. Тиниқлик йўқолди. Сўзсиз тош қотди.
Кўзларидан шошқатор ёшлар оқа бошлади.
__Зиннат, аҳийри сени топдим.  -кутилмаганда бевафоси уни маҳкам бағрига босди. Зиннат нима бўлганини англаганда, бу қучоқда бир олам меҳр борлигини ҳис қилди.
__Қаерларда эдинг сен қиз? Қидирмаган жойим қолмади сени.   -Зиннат сўзсиз тикилиб турарди. Наҳотки қидирган бўлса?   -Тентак қиз нега рақамингни алмаштирдинг? Нега яшаш жойингни ўзгартирдинг?
__Мен...мен....сиз мени таш-лаб кетдин-гиз. Сизни топол-мадим. Кейин.....
__Сени ташлаб кетмадим. Ўшанда бувим тўсатдан вафот этгани ҳақда эшитдим. Шошилинч йўлга  чиқдим. Сенга айтолмадим. Ўша ҳолатимда айтадиган вазиятда эмасдим. Бахтга қарши. Йўлда автоҳалокатга учрадим.
Бошимдан олган жароҳатим сабаб, икки ҳафта ҳушсиз  ётибман. Уйғонганимда телефоним пачоқ бўлганини билдим. Янги телефон ва рақам олиб энг аввал сенга қўнғироқ қилдим. Аммо ишламади рақаминг.
Бош мия чайқалгани сабаб яна икки ҳафтадан ошиқ касалхонада даволандим. Дўстларимдан сени иш жойингни сўратдим. Улар йўқ эканингни айтишди.
      Анча ўзимга келгач, қайтиб келдим. Сени ҳеч қаердан тополмадим.
__Мен....мен сизни мендан кечиб кетди деб ўйлаб.....
     Зиннат ўйлаб қолди. Бир неча кун қайта-қайта қўнғироқ қилганида рақами ўчирилганди. Юрак ютиб йигитни яшаш жойига борганда уни кетганини эшитди. Эшитдию ўзини алданганини ҳис қилди.
     Ўшанда тушкунликка тушиб юрганда, Ҳалима шифокорни эълонини ижтимоий тармоқда кўриб қолди. Ўшанда  шу ишга қўл урди. Ҳаммаси келишилгач, тиббий кўрик пайтида, ҳомиладор экани маълум бўлди.
Шундан Ҳалима опани ҳам реъжалари ўзгариб кетди.
__Мени номусимни топшириб қўйгач, енгилтак деб кечиб кетдингиз деб ўйладим.
__Ундай эмас. Ахир сен бўйнимга осилиб мажбурламадингку шу ишни қилишга. Аксинча мен....
    Йигит гапирар экан, энди Зиннатни қорнига аҳамият берди. Ҳаяжонда боя қучганда ҳам сезмаган экан.   Зиннат ҳам йигитни нигоҳи қорнида қотганини сезди. Лаблари титради.
__Зиннат бу.....бу..сен... турмушга чиқдингми? Ёки....ёки бу...мени....
   Йигитда саволлар кўп. Аммо ҳозирги вазиятда, қай бирини тилга кўчиришни билмасди.

3.4k 0 4 11 132

     72-қисм
          

      Ўша куни Алиёрни бир талаба, ташқарида кутишаётганини айтди.
Алиёр ким эканини таҳмин қилолмай, ўйланиб чиқаркан. Айтилган жойда Самияни кўриб ҳайрон бўлди.
__Самияа?
__Ассалому алайкум Алиёр ака. Яхшимисиз?
__Ваалайкум ассалом. Бу ерда нима қиляпсан? Мени сўрабсан тинчликми?
__Ҳа сизда муҳим гапим бор. Ўтириб олсак бўладими.  -деди Самия скамекага ишора қилиб.
__Ҳа бўлади. Нима гап ўзи?
__Есингиздами икки ҳафтадан олдинроқ, шамолли кунда мени йўлдан олиб, касалхонага элтиб қўйгандиз.
     Алиёр, Гуласални тўйидан олдин, Зиннатни касалхонага ташлагани кетаётганда, йўл четидаги ҳомиладор аёлни кўриб, ҳаво совуқлиги учун тўхтаганди. Уни Самия эканини кейин билганди. Ўшанда Самия, Гулниҳол, ва болалардан сўраганда, қисқагина Зиннат ҳақда айтиб берганди.
__Есимда. Аммо мени нега йўқлаб келганингни тушунмадим.
__Алиёр ака. Ҳалигиии...нима десам экан? Сизга ҳамма гапни айтолмайманку, ҳуллас мен соғлиғим сабаб тез-тез шифокор кўригига бориб тураман. Буни Ҳумоюн ака шахсан назорат қиладилар.
Кеча яна шифокор кўригига боргандим.

  "__Сен аҳмоқ қиз нималар қилдинг мен йўғимда? Жинни бўлганмисан? Сал қолса ҳаммасини вайрон қилардингку.
__Опа мен....мен хато қилдим. Кутишим керак эди. Шошилдим. Мен....
__Аҳмоқ қиз. Алиёр "бола керакмас" деса нима қилардинг? Ҳамма нарсадан қуруқ қолиб, кўчада тиланчилик қилармидинг. У хотинидан бошқасига қарамайди. У соғлом эркак. Хоҳласа кўчадан биттасини никоҳига олиб, туғдириб олаверарди.  Лекин У хотинидан бошқани хоҳламайди.
Акси бўлганда сурагат учун шунча пул сарфлармиди? Сенга берадиган пулга, 2-3 та аёлни никоҳига олиб таъминласа бўлади. Наҳот товуқ миянгга шу нарса етиб бормаган бўлса?
__Опа бўлдида. Ўзи бир ҳафтадан буён ичимда ёруғлик йўқ. Улар энди фикридан қайтсачи?
__Шукур қил. Қорнингдаги болани, Алиёр, хотини иккисиники деб ўйлайди. Бола ўзингники эканини билса бир тийинсиз қоласан. Аралашганимга пушаймон бўлмайда ишқилиб.
__"Қоламиз" денг. Пулдан умидворсизку сиз ҳам. Менга маслаҳат солган ўзингизку.
__Жим бўл. Кимдур эшитмасин. Бола туғилгунча ўзингни йиғиштириб юр...."

    __Кеча бу гапларни эшитиб, анчагача шуни таъсирида юрдим. Сизга айтайми-ёқми? Деб анча ўйландим.
Паришонлигимни Ҳумоюн акам ҳам сезди. Сабабини сўради.
Уларга эшитганларимни айтдим.
Сизларни яна умидсизлантириб қўйсачи гапларим деб жуда иккиландим. Буни ҳам айтдим Уларга.
Ҳумоюн акам. "Аччиқ бўлса ҳам, улар ҳақиқатни билиши керак. Ҳақиқат барибир қачондур юзага чиқади. Ёлғoн қанча узоқ яшаса, ҳақиқат шунчалик аччиқ бўлади, эртароқ билганлари маъқул" дедилар. Шунга бугун ҳам, мана тушгача ўйланиб, охири олдингизга келишга қарор қилдим.

     Алиёр Самиядан эшитган гапларидан ҳайратда эди.
Наҳотки, кутаётгани Уларни фарзанди эмас?
        "Сурагат она бўлиш учун, 25 ёшдан ўтган бўлиши. Битта соғлом фарзанд дунёга келтирган бўлиши керак дейилганди. Бу қиз ёш эканку?"

"Бир нарса ғалатида, яна нотўғри тушунманг. Амалиёт учун, четга боришимизни айтишганди. Кейин фақат "наъмуна олсак бўлди. Боришингиз шарт эмас" дейишди."
    Гулниҳолни айтган гаплари ёдига тушди. Наҳот Алиёрни алдашди?
Чув туширмоқчи бўлишдими?
"Дўстимни опаси" деб кўп ишонч билдириб юбордими?
Гулниҳолни гапларини рашкка йўйиб, унчалик эътибор бермадими?
Уч ойдан кейин туғилишини кутаётган чақалоқ росдан уни фарзанди эмасми?


      71-қисм
          

__Гуласал...
__Мен билмайман қаерда эканликларини.    -Гуласал Фотиҳ исмини айтиши билан, жавобини айтди.   -божангизга айтиб қўйинг. Овора бўлиб қидирмасин! Бари бефойда, опам қайтмайди.
__Божа....
__Ешитдим раҳмат. Айтиб қўйинг. Ниҳолни топган куним биринчи сизга қўнғироқ қилиб, хотинингиз билан гаплаштираман.
    Алиёр божаси билан хайрлашиб телефонни ўчирди...
__Бу қиз Ниҳолни умуман акция. Тили заҳар. Гап билан чақиб олмаса бўлмайди. Эрига сабр берсин.   -деди Алиёр. Қайнисинглисини ўтган сафар опасини сўраганда,  куйиб айтган гапларини эслаб.

__Айтсанг нима бўларди. Беш ойдан буён 50 марта сўради. Лоақал менга ҳам айтмайсан.
__Опам истамайди айтишимни. Сизга айтсам кўнгил бўшлик қилиб божангизга айтиб қўйишингиз мумкин. Кейин опам мендан ҳафа бўлади.
__Лекин Гулас шу тўғрими? Опанг иссиқ ўрнини совутяпти.
__Ҳаммасига анави қамчиқ давонини адаши сабабчи.
__Нимани адаши?  -Фотиҳ тушунмай қаради.
__Шу қамчиқ давонини адаши. Фақат битта жойда "м" ўрнига "н" ишлатилиши керак.
__Гулассс...
__Ал. Гуласал мени исмим. Кейин ўша алвастини эслаб, асабим бузилди. Шу мавзуни ёпайлик. Биласиз менга асабийлашиш мумкинмас ҳозир.
__Жуда ўзингни яхши кўрасан. Биласанми шуни?
__Ҳа биламан. Сиз ҳам мени яхши кўрасизку.
Опамга келсак уни ҳозирги ишини оқлолмайман. Қачонгача беркиниб юраркин?
__Агар поччанг Уни қидиришдан кутишдан зерикиб, бошқа аёлга уйланса нима қиларкан?
__Адо бўлади. Опам поччамни ўзи ўйлагандан ҳам кўпроқ яхши кўради. Ўзи кетгани билан, кўнгли, қалби ҳаёли поччамда қолган.
__Унда нега ўзини қийнаяпти?
__Билмадим.   -Гуласал ўйланиб қолди.
__Майли сиқилма, кутайликчи.

*            *

__Алиёр уйига келиб, Гулниҳол иккиси яшаган хонага киргач, тортмадан бир вароқ олди.
  
"Алиёр ака мен кетяпман. Илтимос мени қидирманг. "Юлдузи-юлдузига тушмабди" деган гап бизга тўғри келар? Балки биз ҳам шундай бўлгандурмиз? Хайр Алиёр ака"

    Алиёр Гулниҳол ёзган кичик хатни ўқир экан. Ўша кун ҳаётида  энг оғир кунлардан бири бўлганини такрор эслади.
   Ҳаммаси Универга Уни Самия йўқлаб келгандан бошланганди.


     70-қисм
         

*            *

__Нималарни ўйлаяпсан?
__Ажрим ҳужжатлари етиб бордимикан?
__Менимча ҳозир улар эрингни қўлида. Гули нега ўзингни бунча қийнайсан? Балки юзма-юз гаплашиб олганинг яхшимиди?
__Йўқ. Бизни ўртада гаплашадиган гап қолмаган.
__Сен шундай дейсанкуя. Аммо....
__Нима?
__Ҳужжатларга имзо чекмасачи?
__Диёр ака ҳужжатларда манзил кўрсатилмадими?
__ Айтганингдек почтадаги танишимдан илтимос қилиб, адресни кўрсаттирмадим.
__Раҳмат сизга.
     Гулниҳол ўйчанг олисларга боқди. У тўғри қилди. Кетмаса ҳам бўлмасди. Бир-бирига азобдан бошқа нарса беришолмасди барибир.
      Ўша куни Алиёр бари Зиннатни ўйини эканини исботлаб берди.
Уни ит қувгандан баттар қилиб уйдан ҳайдади. Аммо....
Аммо қанчадур вақтдан кейин  уйдан чиқиб кетди. Шу бўйи икки соатда уйга қайтди.
      Бу вақтда Алиёр барибир болани кўзи қиймай Зиннатни  касалхонага жойлаштиришга мажбур эди. Ахир болани Зиннат кўтариб юргани билан, У Алиёр ва Гулниҳолни фарзанди.
     Гулниҳол эса...
Ҳаммаси рангсиз эди гўё. Зиннатни бу қилгани сабаб, Уни қорнидаги боласидан ҳам совиб кетди.
Алиёрга "бола керакмас менга" деб айтди.
Алиёр эса озгина сабр қилишини, болага Зиннатни олақаси йўқлигини. У Гулниҳол иккисига тегишли эканини айтди.
Аммо Гулниҳол зиғирча ҳам юмшамади, илимади.
Бир ҳафта ўйлади. Алиёрга барибир фарзанд керак. Гулниҳолга эса энди Зиннатни боласи керакмас. Минг уринса ҳам. Унга меҳр беролмаслигини англади.
Ўзига эса Аллоҳ насиб этмаяпти.
Шу воқеадан кейин, Алиёр иккисини ўртасида ҳам кичик бўшлиқ пайдо бўлгандек бўлди.
Гулниҳол ўзи қарор чиқарди.
Алиёрни сўзсиз  ва, изсиз тарк этди.

*            *

__Алиёр Набижонов сизга почта келди...  -ойнадан ташқарига ҳиссиз боқиб турган нигоҳлар, ҳабар берган қизга қаради.
__Почта? Қаердан экан.
__Жўнатма манзили кўрсатилмаган экан.
__Нима?  -Алиёр ҳайрон бўлганча қиздан канвертни олди. Қиз ҳам ҳужжатни бергач, бир сўз демай чиқиб кетди.
    Алиёр шошилмасдан канвертни очаркан. Ичидаги ажрим қоғози эканини кўриб, аввал кўзлари катталашди. Кейин 70% га кўзини қисиб, тишлари ғичирлади.
__Тушингда ҳам бу ниятинг амалга ошмайди Ниҳол.   -деди қизни имзоси қўйилган жойга кўрсаткич бармоғини юргазиб.
Сўнгра телефонини олиб "Фотиҳ" номли кантанкга қўнғироқ қилди.
__Ало.   -у ёқдан кутган инсонини овози келди.
__Фотиҳ яхшимисиз?
__Яхши раҳмат. Божа бормисиз.   -Гуласал бу гапдан кейин эрига ўқрайиб қаради. Фотиҳ эса икки қошини орасини уқалаб қўйганча Алиёр билан суҳбатга берилди.   -Яхши юрибсизми? Бу биз таърафларга келмай қўйдингиз.
__Яхшиман раҳмат. Ишлар кўп шунга қишлоққа боролмаяпман. Ҳалиги Фотиҳ...
__Ешитаман.
__Хотинингиздан сўрангчи, ҳали ҳам опасини қаерда эканини айтмоқчи эмасмикан?   -деди қўлидаги ажрим ҳужжатидан кўз узмай.


     69-қисм
         

__Жим! Жим дедим.
__Доим "жим" деб охиригача гапиришимга йўл қўймайсиз.
__Бўлди Ниҳол. Кечир, кечир мени. Сени росдан кўп қийнадим. Кечир ягонам.
__Ҳеч қачон. Ҳеч қачон кечирмайман! Лаънат бўлсин ҳаммасига. Жавобимни беринг. Фарзанд ҳадя этадиган аёл билан умр йўлларизи давом эттиринг. Бир-биримизни умримизни емайлик.
__Йўқ ўлсанг ҳам қўлимда ўласан. Жавобингни икки дунёда ҳам бермайман.
__Мен ҳаммасига кўз юмиб кетаверишим керакми? Ҳиёнатингизга ҳам. Онангизни қилиқларига ҳам.
__Ниҳол ҳаддингни бил. Қайнона зуғмини кўрмаган бўлсанг. Онам сенга нима қилди?
__Тўғри қайнона зуғмини кўрмадим. Аммо анави суюқаёқни қўйнингизга солишга уриняптику. Орқадан иш қилмай, ўзимга айтса кетардимку.
     Ниҳол асабий қўлига кирган  нарсани ота бошлади. Алиёр асабий тишини-тишига қўйиб пешонасию-юзини қўли билан ишқарди.
Ниҳол ётоқни тўзғитар экан. Тош қотди.
Чуқур-чуқур нафас олиб чиқарарди. Жудаян секинлик билан кўзи қотган нуқта томон юра бошлади.
"Буларни сиз учун олдим"
     "Вой мени ҳижолат қилманг"
"Нега ҳижолат бўласиз, буларни матоси табиий юмшоқ матолар"
    "Опа анави тунги кўйлагингизда ишқим қолдида"

__Бу-бу-лар,....ахир.. мен...
   Гулниҳол қўлига ўша куни Зиннатга "юмшоқ матодан" деб олиб берган, ички...., ва...ва   ўзини оловранг тунги кўйлагини қўллари титраганча олди.
Тунги кийими бироз сиртилган...
У кетаётганда, шакафга таҳлаб қўйганди, бус-бутун эди.
Қандай ётоқда ўралашиб ётибди?
Бу ҳам майли, Зиннатга ўзи олиб берган....ички....учи? У Алиёр иккисини ётоғида нима қиляпти?
Наҳотки?
Бари шубҳалари рост бўлса?
Ичидаги бор гапини айтиб, Алиёр билан уришгани билан.
Ич-ичидан гумонлари нотўғри бўлишини. Алиёр барини йўқ қилувчи икки оғиз гап айтишини ҳамон кутаётган эди.
Энди эса....
Ҳеч нарса керакмас.
На исбот, на ўша кутган икки оғиз гапи ҳам.
Бари тамом!
Энди бунисига кўз юмиб бўлмайди.
Тўғри Алиёр ҳам фарзандли бўлишни истайди.
Аммо Гулниҳолда нима айб?
Аллоҳ бермаса, ўзи ясаб ололмайдику.
У бўлишишни хоҳламайди.
Бунга чидолмайди.
Ундан кўра кетгани авзал. Баридан кечиб, барини ортга ташлаб. Шунда ҳаммага яхши бўлади.
Алиёр фарзандсиз. Қайнонаси набирасиз қолмайди.
Бу ерда ортиқча инсон. Бу Гулниҳол!
__Булар....булардан кейин ҳам баҳона топасизми? Гапиринг.  -Гулниҳол Алиёрни ёнига келар экан. Ҳам гапириб, ҳам йиғлаб етиб келди.   -Булар сизларни кеча нима қилганингизни исботи.
     Қўлидагиларни Алиёрни юзига отиб юборди. Алиёр тили айланмасди. Юзига тегиб, сўнг ерга тушган нарсаларга қараб қотиб турарди.
__Енди сизни асло кечирмайман. Ҳеч қачон!   -деди Гулниҳол ғазаб билан.
Бомдоддан кейин, йўлга чиқишдан олдин қилган енгилгина тамаддиси билан юргани учунми? Асаблари тушлик пайтидан буён, емирилганиданми? Қалб оғриқлари туфайлими?
Ҳолсизланиб ер чўккалаб қолди.
__Кечирмайман! Ҳеч қачон кечирмайман   -охиргисида, жуда заиф чиқди овози


.


Tonggi mutolaa!!!

Muallif ruxsatisiz koʻchirib olish taqiqlanadi!!!

20 ta oxirgi post ko‘rsatilgan.