***

Кел, суҳбат қиламиз, озгина ўтир,
Барибир ўзгармас дунёи қўтир.

Ўзингдан гапиргин, хотиржам бошла,
Ҳаёт ташвишларин бир четга ташла.

Майли болаликни ёдга ол, рухсат,
Менга энг беғубор пайтимни эслат.

Болалик осмони қор каби оқдир,
Биламан, у биздан анча йироқдир.

Умримиз ипидан узилган варрак,
Биз уни қувамиз сарсон, жонсарак.

Барибир бўлсак-да қанча чопағон,
Қувиб етолмаймиз уни ҳеч қачон.

Орзулар ортидан кетамиз дайдиб,
Кетган нуқтамизга бормаймиз қайтиб.

Қандай асов эдик бир дамлар, қара,
Энди қаршимизда сокин манзара.

Қай бир истагимиз рўёбин кўрди?
Қай бири армонга дўниб улгурди?

Вақт эса бешафқат, тинмай чопади,
Бизга ҳар он битта эрмак топади.

Шу билан андармон ойлар, ҳафталар,
Суғур куни каби ҳар кун қайталар.

Сен эса хотиржам, сипо турасан,
Овқатингни ейсан, футбол кўрасан.

Шундай курашасан ҳаётинг билан,
Бўлса-да, учмайсан қанотинг билан.

Қанот нима керак? Парвозлар унут,
Орзулар олдида улкан бир сукут.

Болалик осмони ҳамон бор, ишон,
Биз уни кўрмаймиз, аммо ҳеч қачон.

Кўнгил соғинчларга тўлиб кетган дам,
Ўйлайман, бир пайтлар болаликда ҳам.

Учиш истагида бўлмаганман мен,
Ҳеч қачон учишни билмаганман мен...

👉 @xurshidabdurashid