Bobur ham ko‘pchilik temuriylar kabi umrining ko‘p qismini sunniylik oqimida o‘tkazdi. Uning Shayboniylarga qarshi Ismoil Safaviy bilan ittifoq tuzganligi epizodi ko'pincha uning shialikni qabul qilishning dalili sifatida qabul qilinadi. Ammo bu vaqtinchalik siyosiy qadam bo'lishi mumkin. Keyinchalik Bobur o'zining sunniyligini mustahkamladi, bu uning Hindistonga qilgan yurishlarida aks etdi. Jumladan, u yerda u sunniylik g'azotini o'tkazdi. Uning asosiy ittifoqchilari sunniy mo‘g‘ullar, shayboniy o‘zbeklar, usmoniylar, Afg‘oniston va Hindiston musulmonlari edi.

“Boburnoma”da uning qat’iy sunniylik pozitsiyasi va shialikka salbiy munosabati aks etgan. Mana uning ba'zi bayonotlari:

Samarqand haqida:

Samarqandning barcha aholisi sunniy, sof e’tiqodli, qonun-qoidali va taqvodor odamlardir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam zamonlaridan buyon hech bir davlat Movarounnahrdan chiqqan Islom imomlarini yetishtirmagan.

Otasi Umar Shayx Mirzo haqida:

Umar Shayx Mirzo e’tiqodi hanafiy boʻlib, sof e’tiqodli kishi edi; U namozni e'tiborsiz qoldirmas edi, hayoti davomida o'tkazib yuborilgan namoz va ibodatlarni to'liq bajarishga harakat qildi. Tez-tez Qur'on o'qidi. U muhtaram Xoja Ubaydullohning muridi bo'lgan. Umar Shayx Mirzo u zot bilan tez-tez suhbatlashish sharafiga muyassar bo'lgan.

Boysunqor Mirzo haqida:

U adolatli, muloyim, quvnoq va munosib shahzoda edi. Uning ustozi, aytishlaricha, Sayid Mahmud shia bo'lgan, shuning uchun Boysunqor Mirzo ham [bid'at uchun] qoralangan. Keyinchalik Samarqandda bu yomon e’tiqodlardan voz kechib, iymoni pok bo‘lganligi aytiladi.

Husayn Bayqaro haqida:

U birinchi marta taxtga o'tirganida, dastlab xutbada o'n ikki imomni zikr qilish fikriga ega edi; Ammo Alisher-bek va boshqalar uni ushlab turishdi. Biroq keyinchalik uning barcha xatti-harakatlari va amallari, sunnat, jamoat qoidalariga muvofiq bo‘lgan.

Muhammad Muhsin Mirzo haqida:

Iroqda bir paytlar Shoh Ismoil bilan bir joyda qamoqqa tushganlar, o‘shanda u Shoh Ismoilning muridiga aylangan, keyin qo‘pol rofidiyga aylangan. Otasi va katta akalari hammasi sunniy bo'lsalar ham, u Astrabadda rofiziy bo'lib xato va yolg'on e'tiqodda vafot etdi.

Bobur Afg‘onistonda bo‘lganida turli bid’atlarga qarshi chora ko‘rgan, xususan, Shohboz Qalandar qabrini vayron qilgan:

O‘sha joylarda, bundan o‘ttiz-qirq yil avval Shahboz Qalandar degan bid’atchi yashagan. Bu qalandar Yusufzoiylarning bir qismini, Dilazoqlarning bir qismini bid’atga aylantirdi... Ko‘nglimga keldiki, shunday go‘zal hududda bid’atchi qalandarning qabri bo‘lishi uchun hech qanday sabab yo‘q; Men uni yo‘q qilib, yer bilan yakson qilishni buyurdim.

G'azna aholisi haqida u shunday ta'kidlagan:

Gʻaznaning koʻchmanchi aholisi hazoralar va afgʻonlardir. Kobul bilan solishtirganda, G'aznida hamma narsa har doim arzon. Bu hudud aholisi eʼtiqodi hanafiylar, sof eʼtiqodli va solih musulmonlardir.


“Boburnoma”dan olingan bu iqtiboslarning barchasi uning sunniylikka sodiqligini yaqqol ko‘rsatadi.


@Islombilanbirgamiz