- Тавба - деди ўзига ўзига - болаларимдан билан шунча узоқлашиб кетибман-а? Худди бир оила эмас, шунчаки қариндошдайман…
Хола бунга ўзи сабабчи эканини бирдан тушуниб қолди, чунки қаттиққўллиги туфайли ҳеч бири яқинига келиб дилини очмайди. Бирор дарди бўлсаям тўғридан-тўғри келиб тил ёришмайди. Қачонки катта қизи аввал обдон уни айланиб ўргилади, сўнг гапни бошлайди. Шунда ҳам хола бир ўт бўлиб ёнади-да, сўнг насиҳатга тушиб кетади. Ўзининг туққан болари шунақа бўлгандан кейин келинларни гапирмасаям бўлади. Бечоралар қайнонасига ёқадиган ишни қилиш учун эртадан кечгача уриниб ётишади. Хола билади, у бақириб-чақиргани билан уй-уйларига кириб кетганларидан кейин эрлари уларни алдаб-сулдайди. Шунинг учун эртасига яна боягидек билдирмай юришаверади.
“Темир хотин” дейишавериб сал бўлмаса юрагимни ҳам темирга айланиб қолай дебди.Эй она бўлмай кет”! - хола ўзига-ўзи танбеҳ берди. - Агар неварам аскарликда хат ёзмаганида буни сезмай ўлиб кетармидим? Аслида Неъматтилло мақташ бараварида усталик билан бошқа томонимни ҳам ойнакдан кўрсатдия! Чолим шўрлик неччи марта айтса, қулоғимга кирмабди. Астағфируллоҳ!
Аста ўрнидан турди. У ёқ бу ёғини тўғрилади, ва остонада ҳатлади. Уй ичидан бошқача аёлга айланиб чиққандек сезди. Ҳовлисига назар ташлади. Кичик келини ошхонада куймаланиб ётибди, каттаси тандир бошида. Ўртанчаси ўлиб толиб кўча супираяпти.
“Булар ўзлари буюртма бўб қолган, менинг шанғиллашимни кутиб туришадида! Ўзларини билиб ишларини қилса зуғум қилармидим” Минавар холанинг кайфияти яна ўзгара бошлади. Лекин кўзи ерда ўрмалаб юрган энг кенжатой неварасига тушгач кўнгли илиди.
- Вой менинг тойчоғим, тиззанг шилиниб кетибдия, қани менга келчи?
Атрофдагилар бир зум қотиб қолишди, чунки неча йиллардн бери холанинг оғзидан бунақа илиқ гап чиқмагандиёв!
- Оҳ,оҳ боламнинг боласи, қантак ўрикнинг мағизи.
Келинлар туш кўрмаганларига амин бўлгач, бир-бирларига имлаб қўйиб ишларини давом этди...
Нарироқда сўрида ўтирган ака-укалар Саъдуллога қараб кулишди, у эса чўнтагидаги хатни бир ушлаб қўйди.
Тамом.
https://t.me/IJOD07
Хола бунга ўзи сабабчи эканини бирдан тушуниб қолди, чунки қаттиққўллиги туфайли ҳеч бири яқинига келиб дилини очмайди. Бирор дарди бўлсаям тўғридан-тўғри келиб тил ёришмайди. Қачонки катта қизи аввал обдон уни айланиб ўргилади, сўнг гапни бошлайди. Шунда ҳам хола бир ўт бўлиб ёнади-да, сўнг насиҳатга тушиб кетади. Ўзининг туққан болари шунақа бўлгандан кейин келинларни гапирмасаям бўлади. Бечоралар қайнонасига ёқадиган ишни қилиш учун эртадан кечгача уриниб ётишади. Хола билади, у бақириб-чақиргани билан уй-уйларига кириб кетганларидан кейин эрлари уларни алдаб-сулдайди. Шунинг учун эртасига яна боягидек билдирмай юришаверади.
“Темир хотин” дейишавериб сал бўлмаса юрагимни ҳам темирга айланиб қолай дебди.Эй она бўлмай кет”! - хола ўзига-ўзи танбеҳ берди. - Агар неварам аскарликда хат ёзмаганида буни сезмай ўлиб кетармидим? Аслида Неъматтилло мақташ бараварида усталик билан бошқа томонимни ҳам ойнакдан кўрсатдия! Чолим шўрлик неччи марта айтса, қулоғимга кирмабди. Астағфируллоҳ!
Аста ўрнидан турди. У ёқ бу ёғини тўғрилади, ва остонада ҳатлади. Уй ичидан бошқача аёлга айланиб чиққандек сезди. Ҳовлисига назар ташлади. Кичик келини ошхонада куймаланиб ётибди, каттаси тандир бошида. Ўртанчаси ўлиб толиб кўча супираяпти.
“Булар ўзлари буюртма бўб қолган, менинг шанғиллашимни кутиб туришадида! Ўзларини билиб ишларини қилса зуғум қилармидим” Минавар холанинг кайфияти яна ўзгара бошлади. Лекин кўзи ерда ўрмалаб юрган энг кенжатой неварасига тушгач кўнгли илиди.
- Вой менинг тойчоғим, тиззанг шилиниб кетибдия, қани менга келчи?
Атрофдагилар бир зум қотиб қолишди, чунки неча йиллардн бери холанинг оғзидан бунақа илиқ гап чиқмагандиёв!
- Оҳ,оҳ боламнинг боласи, қантак ўрикнинг мағизи.
Келинлар туш кўрмаганларига амин бўлгач, бир-бирларига имлаб қўйиб ишларини давом этди...
Нарироқда сўрида ўтирган ака-укалар Саъдуллога қараб кулишди, у эса чўнтагидаги хатни бир ушлаб қўйди.
Тамом.
https://t.me/IJOD07