#finished

Adabiyotimizda ayol shoiralar o‘zining alohida ovozi, o‘ziga xos iztiroblari bilan ajralib turadi. Anifning “Oqdan qizilga” kitobi ham ana shunday o‘ziga xos, ichki olamdan so‘zlaydigan kechinmalar yig‘indisi bo'libdi.

Bu kitob faqatgina she'r ixlosmandlarini emas, balki inson ruhiyatining ich-ichiga nazar tashlashni istovchilarni ham o‘ziga torta oladi.

“Ayol koʻzlaringizga qarab
endi ket deb yigʻlar ekan
uni tark etmang
ortiq koʻrishni istamayman deydi u
ogʻriqlarga dosh berolmay.
Ammo siz ketmang
agar sevsangiz
yelkasidan quching
tashlab ketolmasligingizni ayting
zotan
u shu soʻzlaringizga muhtoj.
Sizdan chindan kechar boʻlsa
u bir soʻz demay ketgan boʻlardi
sezdirmay sassiz
magʻrur jilmayib
deylik siz uxlayotgan payt.
Unga qoʻngʻiroq qilasiz
izlaysiz
topolmaysiz
boʻlmasidan kech
menga keraksan deb ayting.
Ket – bu asli
yonimda qol demakdir
u yigʻlayotgan chogʻ
koʻzlariga shoʻngʻing
bu shunday dengizki
faqat choʻkib tirilish mumkin”.

Anif she’rlarida munosabatlar, ruhiy azoblar, hissiyotlarning ikki qutblanishi, tashqi dunyoga sig‘maslik va ichki yakkalanish, qo‘rquv va qarshilik kabi mavzular koʻproq o‘rin egallagan ekan. Masalan, “Metro” she’rida inson ongining noma’lumlikka bo‘lgan qo‘rquvi gavdalanadi. “Men seni bilmayman” she’rida esa insonni faqat tuygʻulari, ichki isyonlari bilan haqiqatda tanish mumkinligi aks etgan.

Kitobni oʻqirkanman, muallifning inson ruhiyatining yo‘li, o‘zini kashf etish, o‘z qusurlari va og‘riqlari bilan yuzlashish jarayonini his qildim.

“

meni chalgʻiting
meni oʻynating
meni allalang
ishga koʻming
hisga koʻming
va oxiri tuproqqa”

Anif she’rlarda oʻzi bilan kurashadi, o‘zini chalg‘itishga urinadi, o‘zini aldaydi, o‘zidan qochadi, ammo oxir-oqibat, baribir, oʻzini tan olishga majbur bo‘ladi.

Muallifga birinchi she’riy kitobi muborak boʻlsin. She’riyatdagi yoʻllari ham davomli boʻlsin.

➡️@qora_yigit