#ХИЗМАТ...
"Минҳож" нинг шарҳлаган олим Жалолуддин Маҳаллий кўчадаги ожиз чол-кампирларга хизмат қилар, уларга бозордан эҳтиёжлари бор бўлган нарсаларни сотиб олиб берар эди. Кўпинча дарс бериб турган пайтида биров ҳожатини сўраб келиб қолар, у эса дарсни ташлаб унинг ҳожатини чиқарар эди.
Бир куни дарс вақтида бир кампир бозордан мой сотиб олиб беришини сўради. У зот дарсни ташлаб кетаётган пайтда толиблардан бири сўради:
- Битта кампирни деб дарс беришни ташлайсизми?!
Жалолуддин раҳимаҳуллоҳ унга деди:
- Ҳа! Унинг эҳтиёжи сизникидан муқаддам туради.
Кўпинча инсонларнинг эҳтиёжи тушиб келганида "аслида ер тоза" , деб ялангоёқ югуриб кетар эди. Баъзан кечалари кўчаларни бир-бир айланиб юриб "кимнинг оловга эҳтиёжи бўлса олиб келиб бераман", дер эди.
Шайх Фахруддин Муқсийдан шогирдлари сўрашибди:
- Нега сиз бизга дарс беришдан муҳтожларга мой ёки олов элтиб беришни афзал биласиз?
Шайх жавоб бердилар:
- Бундаги мен таянадиган нарса инсонлар қалбига сурур олиб киришдир. Муҳтожнинг ҳожатини раво қилсам у сизга илм берганимда хурсанд бўлганингизданда кўпроқ хурсанд бўлади. Менга бу гапларни Шайх Жалолуддинга кўп йиллар ҳамсуҳбат бўлган зот айтиб берган эди.
У айтади:
Бир куни Шайх Жалолуддинни бир кампирга хамир қориб бераётганини кўрдим. Ундан бунинг сабабини сўрадим. Шунда шайх деди:
"Умримизни илм билан машғул бўлиб ўтказдик. Илмнинг офатлари кўп. Бу офатлардан нажот топган киши жуда озчиликни ташкил қилади. Ўтган уламолардан кўпчилиги тушда кўрилиб нажоти сабаби сўралганда илмни айтганлари жуда оздир. Чунки бунинг офати кўпдир. Аммо бу каби ҳожатларни раво қилиш ундай эмас. Кўпинча Аллоҳ шу каби ишлар билан мағфират қилади".
Имом Абдулваҳҳоб Шаъроний.
@Tahmid_uz