Кутиш керак бўлмаган 4 нарса
1. Ҳаётингиз сизнинг ҳаракатингизсиз ўзгаришини кутманг.
Сиз ўз ҳаётингизга ўзингиз масъулсиз. Аллоҳдан бошқа ҳеч ким сизга яхши ҳаёт инъом этолмайди. Ҳеч ким сизнинг муаммоларингизни англаб, йўлингиздаги тўсиқларни олиб ташлолмайди, ҳеч ким сиз учун муваффақиятга эришмайди. Ҳаётингизнинг қандай бўлиши фақат ўзингизнинг қўлингизда. Сизнинг ҳаёт йўлингизда учрайдиган синов-машаққатлар ҳам, ютуқ-ғалабалар ҳам сизга тегишли ва фақат сизга боғлиқ. Агар ҳаётингиз яхши тарафга ўзгаришини хоҳласангиз, атрофингиздагилар ўзгаришини кутиб ўтирмай, ўзингиз яхши тарафга ўзгаринг. Ҳаётингиз учун масъуллигингизни ҳис қилинг ва ҳаётингизни сизга икки дунёда ҳам фойда олиб келадиган тарзда режалаштиринг.
2. “Эрта”ни кутишни бас қилинг.
Кўпчилигимиз баъзида қилиш керак бўлган муҳим ишларни ҳеч қачон келмайдиган “эрта”га қолдирамиз. Бажариш шарт бўлган ишларни орқага суриш билан биз “кейинроқ албатта бажараман” деб ўзимизни алдаймиз ва аслида эса ҳеч қачон бажармаймиз.
Инсон қилишни хоҳлаган ва унга интилган ишни бугун ва ҳозирнинг ўзида бажаради, эртага қолган барча ишлар ҳеч қачон амалга ошмайди. Сиз “эртага намоз ўқишни бошлайман”, ”Қуръон ўқишни йўлга қўяман” ва “Бошқа муҳим ишлар билан шуғулланаман” деб кейинга сурманг. Сиз буларни ҳеч қачон қилмайсиз, чунки эртага ҳам, индинга ҳам худди “бугун”дек кун келади ва сиз барча ишларни яна эртага қолдирасиз.
3. Сизни ҳамма бирдек ёқтиришини кутманг.
Инсон бенуқсон эмас ва бизга турли одамлар турлича муносабатда бўладилар. Орамиздаги энг мукаммал инсон ҳам ҳаммага бирдек ёқа олмайди ва биз буни унутмаслигимиз керак. Ҳар доим ҳам сизга сиз ўзгаларга қилганингиз каби муомала қилавермасликлари мумкин. Бошқаларнинг фикри сабаб ўз тушунчаларингизни ўзгартирманг. Кимнингдир сизни суймаслиги “сиз ёмон одамсиз” дегани эмас. Бошқаларни сиз қандай кўришни хоҳласангиз шундай бўлишларини ва ҳудди сиз каби фикрлашларини ҳам кутманг.
4. Ҳаётда ҳаммаси аъло бўлишини кутманг.
Ҳаётингиз асалдай ширин бўлади, деб ўйламанг ва кутманг. Аллоҳ ҳар биримизга синов жўнатади ва имтиҳон қилади. Синовдан қочишнинг эса иложи йўқ. Инсон қийинчилик келган пайтда итоат ва сабр қилиши керакми ёки синовни қабул қилмай, “нега фақат менга қийинчилик келаверади?” деб айюҳаннос солиши керакми? Инсон синов келган пайтда қандай ҳаракат қилиши билан фарқланади.
Синов, қийинчилик ҳатто пайғамбарларга ҳам жўнатилган, лекин машаққатлар доимий эмас, ҳар қандай қийинчиликдан сўнг Аллоҳ енгиллик ҳам жўнатади. Бу ҳақда Қуръони Каримда ҳам 2 бора такрорланган.
“Бас, албатта, қийинчилик билан осончилик бордир. Албатта, қийинчилик билан осончилик бордир” (Шарҳ сураси, 5-6-оятлар).
👉
@NamozDarsliklari
