Biroz telba edim,
Onam bilardi,
Otam ham...

Dunyoga o’t ketdi,
So’ng to’fon keldi,
Chigirta galasi yedi hosilni:
Och qoldik,
Yupundik,
Qaltiroq qo’llar,
Xorg’in nigohlar bilan
kutdik ertani.

So’ng bahor keldi
Jamalak taqqancha
singlim sochiga.
Bobomni kuzatdim mozor boshiga
Vaqti yetgan ekan
To’qlik zamonda.
Baribir
Bo’zladim
Go’yandalardek.

Nonimni oldilar og’zimdan,
Tishlarim temir(di) –
Terib yedim
Har o’sgan giyohni,
Har o’sgan o’tni,
To’ymadim –
Simirdim Amuni,
Sirni.
Va uyquga ketdim
Ko’zlarim bog’lab.
Topolmasinlar dedim
Qorong’ulikda.
Topolmadilar!

Telba edim:
Qizimni sotdim,
O’g’limni sotdim,
Xaridor tanish(di)
Savdolashmadim,
Sovuqda o’lgandan yaxshiroq dedim.
Kavshadim umrimni
Qor bosgan yo’llarni kurab.

Telba edim:
She’rlardan yasadim
Ko’ko’par bino
Va musofir kutdim
Kaftimni silab.
So’zlarim to’kildi
Chiroq piligiga moyning o’rniga
Va yoqdim!
Va yoqdim binoga qo’shib
Savollarimni!
Hech narsa qolmadim o’zimdan bo’lak!

Biroz telba edim,
Onam bilardi…

@FeruzaXayrullayeva