🕊Choliqushi kundaligi

Endi biz hech qachon bu yoshda bo‘lmaymiz.

Xohlaymizmi yoki yo‘q, baribir qarib bormoqdamiz. Biz hech qachon hozirgi yoshimizda qolmaymiz.

Vaqt o‘tishi bilan atrofimizdagi hamma narsa o‘zgarib borishi bir qarashda ajablanarlidek ko‘rinadi. Biz ko‘pincha atrofimizdagi hamma narsa avvalgidek qolishini istaymiz, ammo ular tabiiy ravishda rivojlanadi va oxir-oqibat so‘nadi.

Ilgari kiygan sevimli kiyimlarimiz endilikda bizga to‘g‘ri kelmaydi. Bolaligimizdagi sevimli o‘yinchoqlarimiz endi shunchaki xotiralarga, eng katta tashvishimiz ko‘chada o‘ynash va ovqatlanishga bo‘lgan davrlarimiz bolalikning ramzlariga aylanadi. Bir paytlar biz uchun qadrli bo‘lgan ba’zi qadriyatlar kun kelib parchalanib ketgandek tuyilishi mumkin, ba’zilari esa uzoqdagi aks-sadodek butunlay yo‘qolib ketadi. Biz borgan joylar ham o‘zgaradi. Ular boshqacha ko‘rina boshlaydi yoki bizni tasavvurimizdan farq qila boshlaydi. Biz tushirgan suratlar sayohatlarimiz va ulg‘ayib borayotganimizni eslatuvchi achchiq-shirin xotiralar bo‘lib, go‘yoki boshqa bir hayotning lahzalaridek tuyila boshlaydi. Har bir rasm biz kim bo‘lganimiz va o‘sha paytlarda bizlar bilan birga bo‘lgan odamlar haqida hikoya qiladi, ammo ular vaqtning muqarrar o‘tishini ham ko‘rsatadi.

Hamma narsa rivojlanadi, biz ham xuddi shunday. Hayotimizning hozirgi qiyinchiliklari va quvonchlari bilan to‘lib-toshgan bosqichi tez orada shunchaki xotiraga aylanadi. Bu o‘zgarishlar doimiyligini va har bir o‘tgan kun bilan biz qarib borayotganimizni eslatadi.

Biz hammamiz vaqt o‘tishiga bog‘liqmiz, bu yoshlik o‘tkinchi ekanligini va o‘zgarish yagona doimiylik ekanligini eslatib turadi.

Vaqt hech qachon to‘xtamaydi. Har bir soat, daqiqa va soniya bizning harakatlarimiz yoki istaklarimizdan qat’i nazar, oldinga siljishda davom etadi. Majoziy ma’noda, bizning Yerdagi vaqtimiz cheklangan va u har qanday lahzada tugashi mumkin. Biz hech qachon bu qachon sodir bo‘lishini aniq ayta olmaymiz.

Vaqt bizga dushman bo‘lib tuyulishi mumkin. Biz istasak ham, u tinimsiz davom etaveradi. Bu xuddi quyosh botishini kuzatib, tun yaqinlashmasligiga umid qilish yoki lahzalarni to‘xtatib, ulardan yanada ko‘proq lazzat olishni istashga o‘xshaydi. Ammo haqiqat shuki, dunyo aylanishda davom etadi va vaqt hech qachon to‘xtamaydi. U oldinga harakatlangani sayin, biz muqarrar ravishda qarib boramiz va har bir o‘tkinchi lahza qadrlanadigan xazina ekanligini eslaymiz.

Buni o‘qiyotgan kishiga ushbu post hayotdan zavqlanish uchun eslatma bo‘lsin. Bilaman, har kimning vazifasi har xil - ba’zilar o‘qish bilan band, boshqalar ishlaydi, lekin dam olishni unutmang. Sevimli narsalaringizga vaqt ajrating.

Do‘stlaringizni sog‘inyapsizmi? Ular bilan vaqt o‘tkazing. Sevgan insoningizni uchrashuvga taklif qiling. O‘zingiz ko‘rishni istagan filmni tomosha qiling, yangi joylarga boring, yaxshi kitoblarni o‘qing. Mas’uliyatingizni sizga quvonch keltiradigan ishlar bilan muvozanatlashtiring. Fikringizni aytishdan qo‘rqmang va eng muhimi, o‘zingizni sevishni o‘rganing.

Bizning sayyoramizda vaqtimiz cheklangan va biz hech qachon yosharmaymiz. Har bir kun qadrli, shuning uchun uni eslashga arziydigan kunga aylantiring. Iloji boricha ko‘proq xotiralar to‘plang va hayotni chinakamiga boricha qabul qiling. Chunki bir kun kelib ortga qayrilib, o‘sha lahzalarni yanada ko‘proq qadrlash kerakligini tushunasiz. Shunday ekan, hali vaqtimiz bor ekan, keling, hayotdan lazzatlanamiz. Hozirgi daqiqalarda yashaylik, erkin bo‘laylik va yoshligimizdan unumli foydalanaylik. Chunki biz faqat bir marta yosh bo‘lamiz.

@kitob_ombori