#БАҲОР_ҚАЙТГУНЧА
қараб қарғаб қолди:
- Ҳе, мамул деган тилингга тирсак чиқсин! Ҳе, балогинанинг кўнгдалангига учра-я?! -сўнг афсус билан қўшиб қўйди,- балоям ҳазар қилади бу алвастидан. Шайтоннинг урғочисига опалик қилади бу!
Сурайё опа "Нима гап?" дея деразадан мўралаган Карима опага:
- Эътибор берманг!- деркан батафсил изоҳ беришни лозим топди,- ойимтилла яқинда алмаштирган машиналарида айланишга кетдилар. Ҳай майли уни қўйинг. Битта аччиққина чой дамланг, маслаҳатли иш бор. Умиджон чет элдан қайтяпти.
Аслида Умид Россия пойтаҳти Москвага ишлаб малака ошириш бир баҳона, балки иккинчи бор уйланган аёли Мафтунадан қочиб кетганлигини Адҳам ака ҳам, Сурайё опа ҳам яхши ҳис қилиб турар эдилар.
Мафтунани ҳам Сурайё опа дараклаб топган, Осиё билан ажралишгандан кейин уч йил уйланишга кўнмай куйдирган ўғлини базўр кўндирган ҳам ўзи эди. Ўша уч йил ичида Сурайё опа обдон тавбасига таянган, Умид собиқ келинини жонидан ортиқ кўришини тан олган ҳам эди. Кейинги йиллар ичида Умид таниб бўлмас даражада ўзгариб кетганди. Илмни оро йўлда қолдириб, ичкиликка ружу қўйган, аёл зоти ҳақида эшитгиси ҳам йўқ, дийдаси тош эркакка айланиб қолган эди Умид. Сурайё опа бу мушкулларнинг чораси биргина инсон- у ҳам бўлса Осиё эканлигини фаҳмлаган кунининг ўзида келинининг остонасига бош уриб борди. Бироқ на Осиёни, на унинг ота-онасини топа олди. Улар уйларини сотиб шаҳардан кўчиб кетишган, аммо янги манзилларини ҳеч ким билмас эди. Сурайё опа бош эгиб Икромжон аканинг ота уйига борди, собиқ келинининг дарагини сўради, бироқ воқеа устига келиб қолган Осиёнинг ўктамгина аммаси унга икки оғиз гап билан кўчани кўрсатиб қўйди:
"Тешик мунчоқ ерда қолармиди, эгачи?- деди у ҳар сўзида ўйиб-ўйиб,- шундоқ лобар қизимиз ҳам кўчада қолмади, алҳамдулиллаҳ. Сиз қадрига етмаган бўлсангиз қадрига етадиганларни топиб узатиб юбордик. Ҳа айтганча, балки сизга қизиқмасдир, аммо маълумот учун билиб қўйинг. Ҳозир сиз туғмас деб даргоҳингиздан қувиб солган Осиёхонимизнинг тиқмачоқдек ўғил фарзанди бор. Ҳадемай қизалоқлик бўлиб қолса ҳам ажабмас. Шунақа гаплар. Ҳай кетяпсизми?! Ора-орада меҳмонга келиб туринг, янгиликлардан ўртоқлашамиз, эгачи"
Сурайё опа ўша куни уйига судралиб қайтди. Аланг-оташ бўлиб қовжираб кўрпа-ёстиқ қилиб ётиб қолди. Шу кўйи бир хафта бош кўтармади. Ҳеч нарса емай, ичмай қўйди. Ахири уни зўрлаб шифокорга олиб борган Адҳам ака аёлининг қанд касалининг оғир формасига учраганини аниқлатиб билди.
- Ўзингга ачинмасанг ҳам онангга ачин,- деди ўша куни Адҳам ака Умидни ёнига чақириб,- мана бу анализларни жавобини кўр. Онангни қонидаги қанд миқдори шу даражага ошибди-ку, қон у ёқда турсин ҳатто пешобини ҳам эгаллаб бўлибди. Шифокорларнинг айтиши бўйича аҳвол шунчалик жиддий экан-ки, онанг исталган вақтда комага тушиб қолиши мумкин эмиш. У бўлса даволанишдан бош тортяпти. Нега дейсанми? "Умидни бахтсиз қилган мен. Боламни шу аҳволда кўргандан ўлиб қўяқолганим яхши" деди онанг.
Адҳам ака Сурайё опага тегишли бир даста лаборатория таҳлиллари жавобини стол устига ташлаб хонани тарк этди.
Умид таҳлил натижаларини яна қайта кўздан кечирди. Отаси мутлоқ ҳақ эканини билган Умид бир қарорга келиб онасининг ёнига йўл олди.
- Ойи, анча яхшимисиз? -деди Умид сўлғин овозда,-илтимос даволанишга кўнинг. Мен ҳамма айтганингизга розиман. Сиз соғ бўлсангиз бўлди.
Сурайё опа жавоб ўрнига титроқ қўллари билан ўғлининг сочларини аста силади.
- Мени кечир, болам,- деди у базўр,- сени бахтсиз қилган мен бўлдим.
Умид онасининг хонасидан чиққанда ҳавонинг чеҳраси тунд бўлиб кетган , осмондан ёмғир томчилари бир-бир севалаб томчилай бошлаган эди.
Умид ҳовлининг ўртасига туриб ҳовур босган кўксини ёмғирга тутди. Аста бошлаган ёмғир тез орада кучайиб шовуллаб қуяётган жалага айланди...
Умид эса ўзини жала бағридан олгиси келмас эди...
- Осиё... - шивирлади Умид умидсиз оҳангда. Уни ёмғирдан бошқа ҳеч зоғ эшитмади...
#давоми_бор
Муаллиф: Хазонрезги
@xazon_rezgi /86
қараб қарғаб қолди:
- Ҳе, мамул деган тилингга тирсак чиқсин! Ҳе, балогинанинг кўнгдалангига учра-я?! -сўнг афсус билан қўшиб қўйди,- балоям ҳазар қилади бу алвастидан. Шайтоннинг урғочисига опалик қилади бу!
Сурайё опа "Нима гап?" дея деразадан мўралаган Карима опага:
- Эътибор берманг!- деркан батафсил изоҳ беришни лозим топди,- ойимтилла яқинда алмаштирган машиналарида айланишга кетдилар. Ҳай майли уни қўйинг. Битта аччиққина чой дамланг, маслаҳатли иш бор. Умиджон чет элдан қайтяпти.
Аслида Умид Россия пойтаҳти Москвага ишлаб малака ошириш бир баҳона, балки иккинчи бор уйланган аёли Мафтунадан қочиб кетганлигини Адҳам ака ҳам, Сурайё опа ҳам яхши ҳис қилиб турар эдилар.
Мафтунани ҳам Сурайё опа дараклаб топган, Осиё билан ажралишгандан кейин уч йил уйланишга кўнмай куйдирган ўғлини базўр кўндирган ҳам ўзи эди. Ўша уч йил ичида Сурайё опа обдон тавбасига таянган, Умид собиқ келинини жонидан ортиқ кўришини тан олган ҳам эди. Кейинги йиллар ичида Умид таниб бўлмас даражада ўзгариб кетганди. Илмни оро йўлда қолдириб, ичкиликка ружу қўйган, аёл зоти ҳақида эшитгиси ҳам йўқ, дийдаси тош эркакка айланиб қолган эди Умид. Сурайё опа бу мушкулларнинг чораси биргина инсон- у ҳам бўлса Осиё эканлигини фаҳмлаган кунининг ўзида келинининг остонасига бош уриб борди. Бироқ на Осиёни, на унинг ота-онасини топа олди. Улар уйларини сотиб шаҳардан кўчиб кетишган, аммо янги манзилларини ҳеч ким билмас эди. Сурайё опа бош эгиб Икромжон аканинг ота уйига борди, собиқ келинининг дарагини сўради, бироқ воқеа устига келиб қолган Осиёнинг ўктамгина аммаси унга икки оғиз гап билан кўчани кўрсатиб қўйди:
"Тешик мунчоқ ерда қолармиди, эгачи?- деди у ҳар сўзида ўйиб-ўйиб,- шундоқ лобар қизимиз ҳам кўчада қолмади, алҳамдулиллаҳ. Сиз қадрига етмаган бўлсангиз қадрига етадиганларни топиб узатиб юбордик. Ҳа айтганча, балки сизга қизиқмасдир, аммо маълумот учун билиб қўйинг. Ҳозир сиз туғмас деб даргоҳингиздан қувиб солган Осиёхонимизнинг тиқмачоқдек ўғил фарзанди бор. Ҳадемай қизалоқлик бўлиб қолса ҳам ажабмас. Шунақа гаплар. Ҳай кетяпсизми?! Ора-орада меҳмонга келиб туринг, янгиликлардан ўртоқлашамиз, эгачи"
Сурайё опа ўша куни уйига судралиб қайтди. Аланг-оташ бўлиб қовжираб кўрпа-ёстиқ қилиб ётиб қолди. Шу кўйи бир хафта бош кўтармади. Ҳеч нарса емай, ичмай қўйди. Ахири уни зўрлаб шифокорга олиб борган Адҳам ака аёлининг қанд касалининг оғир формасига учраганини аниқлатиб билди.
- Ўзингга ачинмасанг ҳам онангга ачин,- деди ўша куни Адҳам ака Умидни ёнига чақириб,- мана бу анализларни жавобини кўр. Онангни қонидаги қанд миқдори шу даражага ошибди-ку, қон у ёқда турсин ҳатто пешобини ҳам эгаллаб бўлибди. Шифокорларнинг айтиши бўйича аҳвол шунчалик жиддий экан-ки, онанг исталган вақтда комага тушиб қолиши мумкин эмиш. У бўлса даволанишдан бош тортяпти. Нега дейсанми? "Умидни бахтсиз қилган мен. Боламни шу аҳволда кўргандан ўлиб қўяқолганим яхши" деди онанг.
Адҳам ака Сурайё опага тегишли бир даста лаборатория таҳлиллари жавобини стол устига ташлаб хонани тарк этди.
Умид таҳлил натижаларини яна қайта кўздан кечирди. Отаси мутлоқ ҳақ эканини билган Умид бир қарорга келиб онасининг ёнига йўл олди.
- Ойи, анча яхшимисиз? -деди Умид сўлғин овозда,-илтимос даволанишга кўнинг. Мен ҳамма айтганингизга розиман. Сиз соғ бўлсангиз бўлди.
Сурайё опа жавоб ўрнига титроқ қўллари билан ўғлининг сочларини аста силади.
- Мени кечир, болам,- деди у базўр,- сени бахтсиз қилган мен бўлдим.
Умид онасининг хонасидан чиққанда ҳавонинг чеҳраси тунд бўлиб кетган , осмондан ёмғир томчилари бир-бир севалаб томчилай бошлаган эди.
Умид ҳовлининг ўртасига туриб ҳовур босган кўксини ёмғирга тутди. Аста бошлаган ёмғир тез орада кучайиб шовуллаб қуяётган жалага айланди...
Умид эса ўзини жала бағридан олгиси келмас эди...
- Осиё... - шивирлади Умид умидсиз оҳангда. Уни ёмғирдан бошқа ҳеч зоғ эшитмади...
#давоми_бор
Муаллиф: Хазонрезги
@xazon_rezgi /86