Имом Аҳмаднинг “Муснад”ида Анас ибн Молик розияллоҳу анҳудан ривоят қилади, у деди:

Мусулмон киши қирқ ёшга етганида Аллоҳ таоло унга жунун (жиннилик), барос (пес) ва жузам (мохов касаллиги) каби турли балолардан омонлик беради, сақлайди.

Қачонки эллик ёшга етганида, Аллоҳ таоло унга эртанги ҳисобини осонлаштиради.

Қачонки олтмиш ёшга етганида унга суюкли бўлган инобат – Ўзига қайтиш билан ризқлантиради.

Қачонки етмиш ёшга етганида Аллоҳ уни яхши кўради ва само аҳли (фаришталар) ҳам яхши кўрадилар.

Қачонки саксон ёшга етганида Аллоҳ таоло унинг ҳасанотларини қабул қилади ва ёмонликларини ўчиради.

Қачонки тўқсон ёшга етганида Аллоҳ таоло унинг олдинги ва кейинги гуноҳларини кечиради. Унинг Аллоҳнинг ердаги асири деб атайди ва аҳлини шафоат қилиш имкони берилади”.

Шайх Абдулқодир Ийсо.

https://t.me/sayyid_baraka