Ҳаётий ҳикоя. Мен иш ва турмуш ўртоғим сабабли Хюстонда (Техас, АҚШ) яшайман. Ўтган ҳафта мен билан содир бўлган қизиқарли ва таъсирли воқеа уйимга яқин жойлашган почта бўлимида содир бўлди. Янги йил совғаси сифатида интернет орқали сотиб олган қўл соатим пакетдан ойнаси синган чиққанидан сўнг, дарҳол қайтариб бериш варақасини тўлдириб, почта бўлимига бордим. Почтага кирганимда 20-25 киши хизмат учун навбатда туришибди. Бу ерда Рождество байрами яқинлашаётгани учун бозордан бир бўлак нон сотиб олсангиз ҳам, ўнлаб одамлар ортидан саф тортиб, одатдагидан анча узоқ кутишингизга тўғри келади. Атиги 2 киши хизмат қилаётганда, айниқса юзи чарчаган, ишлашга тоқати қолмаган юз билан ишлаётган бўлса, кутиш вақти сабр-тоқатни янада тоширади. Мен кирган навбатда орқага бурилиб қарасам, яна 30-35 киши турганини кўрдим. Ҳа майли, ҳеч бўлмаганда мен ӯртада ман, деб ӯзимни овутмоқчи бӯлдим. Орадан роппа-роса 40 дақиқа ўтиб менга навбат келди. Мен пакетни почта ходимига бериб: “Унда манзиллар ёзилган”, дедим. "Нега пакетни лента билан муҳрламадингиз?" деб сўради. Кириш жойида "пакет таркибини кўришни хоҳлашимиз мумкин". "Илтимос, пакетларингизни очиқ тутинг" деган огоҳлантириш ёзувуни кӯрсатдим. Овозини баланд қилиб жаҳл билан : “Мен эшикда нима ёзилганини жуда яхши биламан, пакетингизни зудлик билан ленталанг”, деди. Навбатдагиларнинг ҳаммаси бизни тинглаб турган эди. Ёнидаги лентани кўрсатиб: “Шуни бера оласизми, илтимос?” дедим. Жавоб яна ўша баланд овоз билан келди: “Йӯқ, бу лента меники, мижоз ўз лентасидан фойдаланади!”. “Ёнимда ҳеч қандай лента йӯқ, лентангизни пулини берай...” десам, масъул хоним овозини янада баландлатди. Ўн фут нарида қадоқлаш хизматлари учун тайёрланган пояфзал қутиси ўлчамидаги 20 долларлик лентани кўрсатди ва уни сотиб олишимни буюрди. Сизнингча "15 сантиметрлик қути учун шу лентани сотиб олишим мантиқлими?" деб сўрадим. "Лентани олинг ва дарҳол навбатнинг охирига боринг!" У қичқираркан, жаҳлдан қизариб кетди. Худди шу ғазаб билан навбатда турган кейинги одамни “Next!” (“Кейинги!” дегани) деб бақириб чақирди. Шу пайт қотиб қолдим... Чунки навбатда ҳеч ким олдинга силжимасди. Навбатнинг бошида турган одам: "Зудлик билан бу қутини лента билан ёпиштиринг ва биринчи навбатда хонимнинг ишини битиринг", деди. Почта ходими жаҳл билан яна қичқирди: "Anyone else ... Next!!!" 30 киши жойидан жилмади. Иккинчи почта ходимининг ҳам олдига ҳеч ким бормади. Хизмат тўхтатилди. Бир кампир: “Мен 76 ёшдаман, тиззаларим оғрияпти, лекин шу хонимнинг пакетини лента қилиб, бурчингизни бажармасангиз, бу ердан бир қадам ҳам жилмайман”, деди. Почта ходими жаҳл билан қўлимдан пакетни тортиб олди, мен кўрсатган ёнидаги почта лентаси билан қутини ленталади. Токи тўловимни олмагунча, мен аралаш ҳис-туйғулар ичида қолдим, деярли йиғлашгача бордим. Навбатдагиларга “Ҳаммангизга раҳмат” дейишимдан бошқа сӯз тополмадим... Улар жилмайиб қўл силкитишди.
Кўчага чиқиб, автотураргоҳда машинамга ўтириб, ўт олдирмасдан бир муддат ўйлаб қолдим. Ҳамманинг иши бор. Нимага, “шошилябман” деб бирорта ҳам одам навбатда силжимади? Бир кишига нисбатан қилинган адолатсизликни шунча одам келишиб олгандек қаршилик қилди? Шу пайт мендан кейин турган одам ҳам ишини тугатиб, ташқарига чиқди. У менинг машинамга яқинлашди, мен ойнани очдим. У табассум қилди ва кўнглимдаги саволларга жавоб берди: “Сизга қилинган бу хато учун узр сўрайман. Табиатда ҳайвонлар, дарахтлар ва ҳатто микроблар бир-бири билан боғланиб ҳаракат қилса, биз одамлар бир-биримиздан жуда узилганмиз. Агар хато дарҳол аниқланса ва унга жамоавий реакция қилинмаса, НОРМАЛЛАШАДИ. Ўша хизматчи аёл кейинги сафар хато қилишдан олдин, икки марта ўйлайди. Биз вазифамизни бажардик. Янги йилингиз билан ... "
Твиттердан(с)
👉
@Uzbekchilik17
