"CHORGUMBAZ" 🕌 KANALiii"'"

Ризқнинг торайиш сабаблари

Бир киши Али ибн Абу Толиб розийал­лоҳу анҳунинг олдига келиб, ризқининг торлигидан шикоят қилди.
Али розийаллоҳу анҳу:
– Эҳтимол сен тўмтоқ қалам билан ёзарсан? – деди. У:
– Йўқ, – деди. Ҳазрат Али:
– Эҳтимол синиқ тароқ билан соч тарарсан? – деди. Ҳалиги киши:
– Йўқ, – деди. Ҳазрат Али:
– Эҳтимол ўзингдан ёши катта одамнинг олдига тушиб юрарсан? – деди. У:
– Йўқ, – деди. Али каррамаллоҳу важ­ҳаҳу: .
– Эҳтимол бомдод намозидан кейин кун чиқмасдан ухларсан? – деди. У:
– Йўқ, – деди. Ҳазрат Али:
– Эҳтимол ота-онангнинг ҳаққига дуо қилмай қўйгандирсан? – деди. У:
– Ҳа, – деди. Шунда Али розийаллоҳу анҳу:
– Уларни эслаб тургин. Мен Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи ва салламдан эшитганман. У зот: “Ота-онага дуо қилишни тарк этиш ризқни кесади”, деганлар, – деди.
Ҳар намоздан кейин икки дақиқангизни ота-онангизга дуо қилишдан қизғанманг.

✏️Ҳомиджон қори ИШМАТБЕКОВ
тайёрлади.
"Ҳидоят" журналидан.

ИККИ НАСИҲАТГА АМАЛ ҚИЛИБ ШАЙХ БЎЛДИ

Бир киши Увай Қараний ҳазратларидан:
– Менга насиҳат қилинг, – деди. У зот:
– Аллоҳни танийсанми? – деб сўрадилар. У:
– Ҳа, албатта, Аллоҳга иймон келтирганман, – деди. У зот:
– Ундай бўлса, бошқа нарсани билишинг муҳим эмас, – дедилар.
Буни эшитган ҳалиги киши чуқур ўйга толди. Кейин яна насиҳат қилишларини илтимос қилди. Увайс Қараний ҳазратлари:
– Аллоҳ таоло сени биладими? – деб сўрадилар. Мен:
– Аллоҳ таоло билмайдиган ҳеч нарса йўқ, – дедим. У зот:
– Бошқалар сени билиши шарт эмас, – дедилар. Ҳалиги киши:
– Умр бўйи шу икки насиҳатга амал қилдим ва натижада шайх мақомига эришдим, – деди.

#Зикр📿
ЖАННАТ ВОЖИБ БЎЛАДИ

Абу Саид Худрий розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Ким:

رَضِيتُ بِاللهِ رَبًّا وَبِالإِسْلاَمِ دِينًا وَبِمُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم رَسُولاً

«Розийту биллаҳи роббан ва бил ислами дийнан ва бимуҳаммадин соллаллоҳу алайҳи васаллама росула», деса, унга жаннат вожиб бўлади», дедилар.

(Маъноси: “Аллоҳни раббим деб, Исломни диним деб, Муҳаммад алайҳиссаломни расул деб рози бўлдим”).

Абу Довуд ривоят қилганлар.