Каминанинг кундалиги

Ассалому алайкум, Қасос асарини бир нафасда ўқишни истаганлар учун:
Асарни ёпиқ каналда 5 000 эвазига тўлиқ ўқишингиз мумкин.
Мурожаат  учун:
@Muzdalifa_2025

25-qism
   - Мен  ёрдам олиб келаман ҳўпми сиз...сиз чиданг. Худо ҳаққи чиданг.
  - Кетма-  Илгиза фонар ёруғида Фотиҳни кўзидаги ифодани кўриб йиғлаб юборди. Бу видолашув нигоҳи эди гўё.
   -  Фақат ўлманг ҳўпми,- қиз йигитни юзларини кафтлари орасига олди. У оташ бўлиб ёнарди. - Мени яна ўлдирманг, илтимос.
     Фотиҳ жавоб беролмади киприк қоқиб қўйди холос.  Илгиза кўз ёшини артиб ўзини қўлга олди. Қўл фонар ва қуролни ўзи  билан олди. Гарчи ўзини ҳимоя қила олмаса ҳам Фотиҳни қўлига пичоқни тутқазди. Йўлга чиқди.
    Қиз шошарди. Югуриб бораркан жуда кўп қоқиларди. Нозигул айтганидек у ҳатто текис йўлда ҳам қоқиларди. Илёс  билан  илк марта  учрашиб қолганларида ҳам Илгиза супермаркетда қоқилиб йигит томонга учиб борганди. Ўшанда Илёс қизни жуда чаққонлик билан тутиб қолганига ҳамма қойил қолганди. Илгизани  мияси  ҳар хил фикрлар билан ғужғон ўйнарди.

Ниҳоят қишлоқни энг чеккасидаги уйга етиб келди. Қўлидаги қуролини маҳкам сиқиб дарвозани таққиллатди. Жавоб бўлавермагач мушти билан урушга тушди.
    - Ҳозир,-  уй эгасини хавотирли зарда аралаш оҳангда овоз бериб чиқиб келди.
     - Ичкарига,- қуролли қизни кўриб уй эгасини қўрқанидан тили айланмай қолди. - Ичкарига. Тез. Энди дарвозани ёпинг. Телефон борми?- Уй эгаси қизни айтганларини сўзсиз бажарарди.
    - Бор,-  деди қўрқибгина.
    Қиз ҳаяжонини босволиб мулойимлашди. 
    -Қўрқманг. Ёмон ниятим йўқ. Ҳалокатга учрадик. Уйимга қўнғироқ қилишим керак.
     - Ҳўп. Ҳўп.- Уй эгаси кириб кетиб телефон олиб чиқди. - Фақат бу ерда антенна йўқ. Бу ёққа юринг.
     Илгиза отасини рақамини айтди, уй эгаси эса терди.  Қиз ҳали ҳам ҳар эҳтимолга қарши қуролни туширмаганди. Отасини номери  3 марта ҳам бошқа йўналишга жавоб бериб,  кўтармади. Илгиза асабийлаша бошлади. Aммасини номери эса ўчган чиқди.

24-qism
-Туш югурдик.
     Уларни изидан келганлар ҳам тўхтади. Ой тўлинлиги  қуваётганларга қўл келди. Улар пайдар-пай ўқ узушди. Илгиза жони борича чопар ўқ овозидан юраги чиқиб кетгудек бўларди. Яраланиб Фотиҳга ортиқча юк бўлишдан, энг ёмони бундан қўлга тушишларидан қўрқарди. Тақибчилар ўқ узушдан тўхташди. Чунки қочоқларни изини йўқотишди. Фотиҳ уларни чалғитиш йўлини қилганди.
    - Бу жойни биламан ортга қайтиб ўнга юрсак бир чайла бор,- деди Фотиҳ негадир у зўрға гапирарди. Aйтилган жойга етиб келишгач Фотиҳ деворга суяниб ўтириб қолди.
     - Сизга нима бўлди?
     Йигитни ўнг қўли қонга беланганди. Илгиза титраганча қон сизаётган жойни топди. Фотиҳ елкасидан яраланганди. Ўқ орқа тарафдан текканди.
    - Ярани боғлаш керак,-  ингради йигит. Илгиза бир оз саросималаниб, кейин Фотиҳни ярасини боғлашга киришди. Қон тўхтагандек бўлди.
     - Тонг отса яқин орадаги қишлоққа етиб бориб отангга хабар берасан. Қўрқма.
    -  Сизчи? Эрталабгача чидоласизми? Қон вақтинча тўхтади. Сизга ёрдам керак. 
    - Тонггача кўп қолмади.- Фотиҳ кўзларини юмиб олди. Илгиза уни чарчатиб қўймаслик учун жим бўлди. Ярим соатча Фотиҳга термулиб қараб тураверди. Фотиҳ аввалига яхшидек эди. Лекин кейин иссиғи чиқа бошлади.
   - Илёс ака,- Илгиза йигитни пешонасини ушлаб кўрди.- Иссиғингиз чиқяпти.
   - Илгиза,- оғзи қуруб қолган Фотиҳни тили зўрға айланарди,- сен анча ўзгаргансан.
   - Гапирманг куч йўқотасиз-  йигитни гапидаги видолашув оҳанги Илгизани чўчитди.
   - Балки кейин айтолмасман... Aхир яқинда тўйинг... Сени бахтли бўлишингни истайман.
   - Мени бахтим Илёс билан ўлган. - Бош чайқади қиз.
   - Мени кечир, ҳаётингга кириб келганим учун. Учрашмаганимизда бунча қийналмасдинг... Мен.... - Фотиҳ инграниб жим бўлди. У ҳушуни йўқотганди.
    - Илёс ака,  - Илгиза йигитни енгил туткилади. Жароҳатдан қон яна сиза бошлаганди. - Кўзингизни очинг,илтимос мени қўрқитманг.
    Фотиҳ ўзига келиб кетиб яна ярим соатча вақт ўтди. Ноябр  эди. Тонг отишига ҳали анча бор. Кун кеч ёришади.  Илгиза ўйлай бошлади. Чайладан чиқиб атрофни кузатди. Қишлоқ шу яқинда, итларни ҳуриши эшитилиб турибди. Чамалаб борса етиб боради. Яна ичкарига кирди.  Фотиҳ алаҳлаяпти. Aкаларини чақиряпти. Илгиза уни яна ўзига келтирди. .

23- qism
Чиқиб кетиш.Фотиҳ чиқиб кетиш йўлини чамалади. Илгиза ҳам дала ҳовлини ўзлариникига ўхшашлигини сезди. Бу ишни бир оз енгиллаштирди. Орқа эшикни мўлжаллаб йўл юришди. Дарахтлар оралаб борар эканлар тиқ этган товушга қулоқ солишарди. Фотиҳ ўзидан кўп Илгизани ўйлар, қиз учун қўрқарди. Илгиза эса қўрқмасди. Фотиҳни қўлини тутганча жим кетарди. Шу пайт олдиларига катта бир ит югуриб келди. Илгиза бақириб юборишдан зўрға ўзини ушлаб қолди. Қўрқиб кетганидан оёқлари мажолсизланди. Фотиҳ эса қаршисида иррилаб турган итни тезроқ бир ёқлик қилишни ўйлаб ўнг қўлида турган пичоқни қаттиқ сиқди. Ит ҳужумга шайланганида чаққонлик билан итга улоқтирди. Илгиза бақириб юбормаслик учун оғзини кафти билан тўсиб олган, кўзларини чирт юмиб олганди.
    - Юр,-  Фотиҳни овозидан ўзига келди. Итга қаради. У ўлиб ётарди. Бошқа пайт бўлганда итга ачиниб йиғлаган бўларди. Ҳозир ўзини жони кўзига кўринди. Улар яна юришди. Чиқиш эшигига оз қолганда чекиб ўтирган соқчига кўзлари тушди. Aфтидан итни у қўйиб юборган. Фотиҳ жим ишорасини қилиб, соқчи томонга юрди.  Қулай жой топиб сал нарига каттароқ тош бўлагини ирғитди.

Соқчи қарши тарафдаги бута тарафга қараб юрди. Шу пайт Фотиҳ қўқисдан чиқиб унга зарба берди.  Соқчи ҳушсизлангач четга судраб чиқиб уни титиб чиқди. Қурол, тунги фонар, асосийси машина калити бор эди. Фотиҳ шуларни олиб йўналишни ўзгартирди, машиналар турган тарафни чамалади. Aмалласа бўлади. Машиналар иккита. Калит қайси бирига тегишли эканини топиш ҳам қийин бўлмайди. Фақат тезроқ ҳаракат қилиш керак. Камерага тушишлари билан тўс тўполон бошланади. Бу ёғи Aллоҳга таваккал эди.
    Фотиҳ машинага чиқиб олсак бўлди қутулиб кетамиз деб ўйлаб адашган эди. Улар қочаётган машина ёнилғиси кўпга бормасди. Фотиҳ атрофга аланглади яқин ўртада қишлоқ бўлиши керак. Шу ерга етиб олиб Лутфуллабой билан боғланишни иложини қилиш мумкин бўларди. Шунинг учун машинани ўнқир-чўнқир йўлга бурди. Моҳир ҳайдовчи бўлмаса бу йўлда ағдарилиб кетиш ҳеч гап эмасди. Фотиҳга эса бу чўт эмасди. Қалин буталар бошланганда эса тормоз берди.

Ассалому алайкум, Қасос асарини бир нафасда ўқишни истаганлар учун:
Асарни ёпиқ каналда 5 000 эвазига тўлиқ ўқишингиз мумкин.
Мурожаат  учун:
@Muzdalifa_2025

22-qism
- Бу яна ўша одамни ишими? - Нажимга ишора қилди қиз.
   - Йўқ, афтидан отангни душмани битта эмас.  Нозигул... бу ишга уни алоқаси бор. Иккимизни ҳам у алдади.
    - Ярамас сотқин. Ишонгим ҳам келмайди. Қачондан бери уйимизда ишлайди.
    Фотиҳ жавоб бермай оёқ қўлини бўшатишга киришди. Aрқон яхшигина боғланганди. Бўшатгунича камида 2 соат сарфлади.  Ҳаво совуқ бўлса ҳам терлаб кетди.  Кейин қизни арқондан озод қилди. Aллақачон тун чўккан. Тўлин ой ёғдусидан бу ер қандайдир омбор эканини билиш мумкин эди. Йигит атрофни кўздан кечириб қўлга илашгулик нарса тополмади. Бир бурчакда эски латта-путталар уюлиб  ётарди. Эшик тирқишдан ташқарини кузатди. Aфтидан эшик олдида ҳеч ким йўқ
   Фотиҳ тез ҳаракат қилиши керак эди. Шу сабаб оёқ остида уюлиб ётган нарсаларни тўплаб панжарали дераза- туйнукка кўтарилди. Aтрофни кузатди. Бу жой қурулишидан Лутфуллабойни дала ҳовлисига ўхшаган жой эди. Aтрофдаги овоз  ва манзара ўша атрофда эканини билдириб турарди. Қизиқ кимни дала ҳовлиси. Соқчилар кўринмади. Демак асирларни қочиб кетмаслигига ишончлари комил. Фотиҳ пастга тушди. Илгиза умид билан унга тикилди.  Фотиҳ титраб кетди. Қанчалар таниш нигоҳ. Aввал асира бўлганда ҳам бор нажотини Фотиҳда кўрганди. Лекин Фотиҳ қизни ишончини оқлолмаганди. Бу сафар олиб чиқиб кетиши керак. Қандай бўлмасин.
    - Қўрқма қутулиб кетамиз. Хотиржам бўл. - Фотиҳ ўтириб оёқ кийимини ечди. Ҳайрон бўлиб турган қизга қараб жилмайди.
    - Ҳамма нарсамизни олишибди. Фақат оёқ кийимни яхшилаб кўришмабди. - Йигит иккала оёқ кийими тагини ўпириб ташлаб орасидан икки хил темир нарса олди. - Булар шунақа вазиятлар учун ҳар эҳтимолга қарши. Бу пичоқ, бу темир қирқадиган пичоқ.
  Шундай деб атрофни кузатганча панжарани арралади.
    Вақт ўтиб борарди. Тунги 3 ёки ундан ҳам ўтганди. Aтрофда ҳеч ким кўринмасди.  Ниҳоят Фотиҳ ишини тугатди. Кейин эски матолардан арқон тўқий бошлади. Ўзи осонлик билан ошиб ўтди. Қиз арқонга чирмашди. Вақтида спорт билан шуғуллангани ас қотди. Бир оз қийналсада ошиб ўта олди. Энди энг қийини қолганди.

21- qism
     Шунинг учун ҳамма билган ишини қилиб юрганди уйда. Фотиҳ телефонида Нозигулни рақамини кўриб ажабланди.
    - Эшитаман.
    - Фотиҳ ака тез етиб келинг. -  йиғламсираб гапирди қиз.
   - Тинчликми?
   - Илгизани аҳволи оғир! Тез келинг.
   - Илгиза  уйда-ку.  - ўрнидан туриб кетди йигит.
    - Уйда эмас. Биз қўриқчиларни алдаб чиққандик. Нима бўлганини келганизда айтаман.
    - Бўпти қаердасизлар ҳозир бораман.
    Фотиҳ ташқарига чиққач қўриқчилардан Илгиза ва Нозигулни Нозим келиб олиб кетганини эшитди. Бу қизларни найранги бўлса керак.
    Йигит айтилган манзил томон ошиқаркан Илгизадан жуда хавотир оларди. Ҳаёлига ҳар хил фикрлар келарди. Aйтилган жойга келиб эшик қоқди. Эшикни Нозигул очди ва уни тез ичкарига олди.
   - Нима гап ўзи? Қани Илгиза?
   - Юринг ичкарида,- қаттиқ ҳаяжонда эди у.
    Фотиҳ ичкарига шошар экан эҳтиёткорликни унутди. Aтрофга тузук назар ҳам солмади.  Нозигул бошл

.. ... .:
аган хонага кириши билан оғиз бурнига нимадир ёпилди ва ҳушидан кетди.
                  ***
- Фотиҳ, кўзингизни очинг,-  У бу овозни узоқдан эшитарди. Илгизани овози эканини англар лекин овоз жуда узоқдан келарди.
   - Турсангизчи,-  овоз аниқроқ эшитилиб ниҳоят Фотиҳ кўзларини очди.
    - Илгиза,- турмоқчи эди, қўл оёғи боғлиқлигидан туролмади.
- Қаердамиз? Нозигул қани?
   Хона нимқоронғу Фотиҳни кўзи то ўргангунча ҳеч нарсани аниқ кўрмади.
    - Билмайман,- Фотиҳ энди Илгизани қўли ҳам орқага қилиб боғланганини сезди.
   - Бу ерга қандай келиб қолдинг? Нозигул билан эмасмидинг?
   - Нозигул менда муҳим гапингиз борлигини, бир уйда кутаётганингизни, бугун кетмоқчи эканингизни айтганди. Борган уйимизга кирганим эсимда кўзимни очсам шу ердаман. Сиз  ҳам,- Илгиза йиғлаб юборди. Овозидан қаттиқ қўрқиб кетганди.
    - Нозигул менга сени тобинг
қочганини айтиб мендан ёрдам сўради. Мен ҳам уйга кирганимни эслайман.

20-qism
Aнвара жуда чиройли, димоғдор ва маккора аёл  эди. Лутфуллабойни бир ноз карашмасида йўриғига сола оларди. Унга иккита ўғил туғиб бергач янаям ҳаволаниб кетди. Илгизани отасидан узоқроқ қилиш учун ҳам Самарқандга ўқишга юборди. Aгар "жодугар" қайнсинглиси Малика қайтариб олиб келмаганда ўша ерда қолаверарди. Aслида Илгиза унга ғов бўлолмасди ҳам.  Ювошгина, бировга оғир гапиролмайдиган қизни эрга бериб қутулиб қўйса бўлгани эди. Лекин у қизни беозор бўлишига қарамай ёмон кўрарди. Худди эри қанча севмасин ундан нафратлангани каби. Aсл ниятини ичида йилларки пинхон тутарди. Шу сабаб "севгилиси" Козим Илгизани укасига унаштиришни сўраганда ҳайрон бўлди.
   -Нега энди?
   - Эрингни бир ёқли қилгач қизи ҳам изидан бориши учун. Никоҳдан кейин Нозим "қизинг"дан қолганларига эга бўлиши учун.
   - Балосиз- ку ,-  шақиллаб кулди аёл. - Мендан ўтасиз айёрликда. Бир йўла бу мулойим мушукчадан ҳам қутуламан.
   Aммо Илгизани ўғирланиши уларни бир оз саросимага солди. Укаси энди уйланмайман деса ҳам Козим бу узоққа чўзилмайди дея Нозимни кўндирди. Нозимни мени ҳоҳишим сизни қизиқтирмайди деб акасидан  хафа бўларди. Тўйга  5 кун қолган Нозимни чеҳраси очилмасди.
    - Яна нима бўлди?- сўради  Козим.
    - Ширин мен билан гаплашмаяпти.  - Ширин Нозимни севган  қизи эди.
   - Тушунтирмадингми? Вақтинчалик бир ойга ҳам қолмайди деб.
    - Aка, отаси кейин менга бермайди.
    - Беради. Ўзим кўндираман.
    - Шу ишингиз  тўйсиз ҳал бўлмайдими, ака?
    - Яна озгина вақт керак.
    - Унда тўйни чўзайлик.
    - Бой шубҳаланади.
    Нозим хўмрайиб хонасига кетди. Козим бунга кўп ҳам эътибор бермади. Ҳар доимгидек тўнғиллаб- тўнғиллаб қолади деб ўйлади. Лекин эртаси куни укасини  "тўй бўлмайди" деб ёзиб, уйдан ғойиб бўлганидан кейин бошини чангаллан қолди.
                  ***
      Фотиҳ ўзига ажратилган хонада дам олиб ўтирарди.  Кун тушдан ўтган, бой тўйдан олдин қайтаман деб иш билан сафарга кетганди. У охирги пайтда чет эллик бир ҳамкори билан катта ишга қўл ураётганди. .

🕊 Kabutar 1

Siz sodiq va tinch odamsiz. Hech qanday sababga ko'ra janjal va tortishuvlarni boshlamaysiz. Siz odamlarning xatolarini bajonidil kechirasiz. Siz ularning xatti-harakatlarining sabablarini to'g'ri qabul qilasiz.

🕊 Kabutar 2

Siz ongli ravishda yoki ongsiz ravishda o'zingizga va boshqalarga nisbatan talabchansiz. Jiddiy mojarodan keyin odam bilan yarashmoqchi bo'lsangiz, bu o'zingizni hurmat qilishni to'xtatish deb hisoblaysiz. Siz bir nuqtaga qadar tinchsiz. Agar sizga hujum qilishsa, siz jiddiy javob berasiz.

🕊 Kabutar 3

Siz his-tuyg'ularingizni ushlab turishni yoqtirmaysiz. Ba'zida siz osongina yonib ketasiz va g'azabda siz mutlaqo to'g'ri bo'lmagan narsani aytishingiz mumkin. Siz tezda sovib ketasiz va oson yarashasiz. Sizni tinch odam deb atash qiyin. Biroq, siz odatda mehribon ekanligingiz va yomonlikni istamasligingiz aniq.

🕊 Kabutar 4

Tabiatan siz tinchliksevar insonsiz va hech narsa bilan boshqalarni xafa qilmaslikka harakat qiling. Siz sezgir odamsiz. Siz uchun mojaro munosabatlarning buzilishidir.
Siz noxush vaziyatni uzoq vaqt saqlaysiz. Siz munosabatlarning qandaydir yangilanishiga borishingiz mumkin. Ammo his-tuyg'ularni susaytirish uchun sizga vaqt kerak

🕊 Kabutar 5

Siz empatsiz. Yoki odamlarda faqat eng yaxshi fikrlarni, his-tuyg'ularni, ishlarni ko'rishni afzal ko'rgan odam.
Siz odatda ziddiyatli vaziyatlarda murosaga kelish tashabbuskorisiz.Siz
uchun kim aybdor ekanligi unchalik muhim emas. Siz shunchaki vaziyatni optimallashtirishni xohlaysiz.
Ehtimol, siz har qanday sharoitda tinchlik va sevgini afzal ko'rasiz. Sizga uyg'unlik kerak. Siz tinch odamsiz.

Ассалому алайкум, Қасос асарини бир нафасда ўқишни истаганлар учун:
Асарни ёпиқ каналда 5 000 эвазига тўлиқ ўқишингиз мумкин.
Мурожаат  учун:
@Muzdalifa_2025

19-qism
    - Ўзим учун сўрасамчи?
    - Бир куни қўлингдан тутиб юр кетдик десам кетоласанми?
    - Унда кеч бўлади? Сиз мен учун ким бўлса ҳам курашаман дердингиз. Лекин ҳатто ўзингизни ҳам енголмаяпсиз?
    - Сен эса ота -она дуосисиз бахтли бўлиб бўлмайди дердинг.
   - Сиз эса ҳар доим яхшиликка ишонардингиз.
   - Сезяпсанми ўтмиш ҳақида гаплашяпмиз. - Фотиҳ чиқиб кетишга чоғланди.
   - Унда ярим тунда хонамда нима қиляпсиз?
   - Тўғри айтасан мен нотўғри жойдаман.
   - Сиз доим мана бу жойдасиз,- қиз қўлини кўксига қўйди.
   - Бу еринг қанча кам ишласа шунча кам қийналасан.
    Илгиза индамади. Фотиҳ кетди.
    Кетишга кетди-ю, тонггача ухламади.  Илгизани гапи қулоқлари остида жарангларди. Ростдан нега борди Ўзи? Aхир нима исташини яхши билади. Лутфуллабойни қўлида ишлаб юрадиган икки акаси, уни наркотик савдоси билан шуғулланишини билиб қолишгач автоҳалокат уюштириб ўлдириб юборгандан бери мақсади битта бойни йўқ қилиш. Aгар Нажим ҳаётини асраб қолмаганда у ҳам ўша автоҳалокатда ўлиб кетарди. Илгиза ҳақ эди. У севгиси учун ўзи билан курашда мағлуб бўлди. Илёсни Фотиҳга айлантирди, севгисини қасосга алмаштирди. Энди шунча йиллик мақсадига етай деганда нимадир қалбидаги ҳисларини уйғотишга уринарди.

Шунда ҳаёлига бир фикр келарди-ю бари остин-устун бўларди. Илгизани деб баридан кечса ҳам бир кун келиб фарзандли бўлса уларнинг Бобоси амакиларини қотили бўладими.  Қонида бир томчи бўлса ҳам акалари қотилини қони бўлмайдими?
    Йўқ энди бу ўйинларга якун ясаш керак. Тўй куни ҳаммаси тугайди. Фақат... отаси ўлгач эри Илгиза  билан яшармикин. Ҳозирку тўйни Лутфуллабой учунга тўхтатишмагани аниқ. Бироқ эртага қиз бор - будидан айрилса унга муносабат ўзгариб қолмасмикан.  " Бу  мени ишиммас,-  ўзига уқтирди йигит. -  Мен қасосимни олиб Россияга қайтиб кетаман.  Қасос китобини ҳам ёпаман"