#ДИЛБАР

—Ойи, сизга нима бўляпти?
Руслан Дилбарни ёнига ўтирди.
—Кечадан бери хаёлингиз паришон.
Дилбарни, ишиб кетган кўзларига термулди.
—Яшашдан чарчадим ўғлим.
Дилбар Русланни қучоқлаб, яна йиғлашга тушди.
—Ундай деманг ойижон.
Руслан Дилбарни елкасини силади.
Ойи дадамни кечирасизми?
Нега кечирмаяпсиз?
Руслан шу пайтгача бермаган саволини берди.
—Мен уни, умуман кечира олмайман.
—Кечира олмайдиган даражада, нимадир қилдими? Қандай хафа қилди?
Руслан Дилбарни кўзларига қаради.
—Хафа қилмади...
Дилбар узоқларга термулди.
—Оёқ ости қилди, у мени қалбимни топтади, у менга хиёнат қилди.
Руслан, сабчиб ўрнидан турди.
—Бу нима деганингиз, ўртада бегона аёл киши борми?