- Матлу, - қўрқув таъсиридами, бехос гапиришга тушди Аббос. – Мен сенга ҳали бир нима демадим-ку! Биламан, бир адашдим. Лекин сен автоҳалокатга учрагач, кўзим очилди. Хатоларимни тушуниб етдим. Бунақа жаҳл қилишинг шарт эмас. Мени қаматганда нима барака топасан? “Эрини қаматиб юборибди”, деган маломатга қолмоқчимисан?
Аббос шундай сокин ва мулойим гапираётгандики, сал аввалги жеркиб сўзлашларидан асар ҳам йўқ. Матлуба эса қулоқларига ишонмасди. Эрининг шаштидан тушаётганидан, Нигоранинг маслаҳати иш бераётганидан қалбига бир ёруғлик кириб келаётгандек бўлди. Шундай бўлса-да, сир бой бермади.
- Нега барака топмас эканман? Сиз ўша ёш хотинингизга югуришингиз, ташишингиз тайин. Менга эса болаларимнинг келажаги муҳим. Болаларим учун энди ҳеч нарсадан тап тортмайман. Одамлар қачон гапирмаган? Гапирса, гапираверсин! Агар сиз қамалмай, ўша мегажиннинг ёнига кетсангиз ҳам “Бечора Матлуба кўр бўлиб қолди, эри ёш хотинни топиб кетди”, деб гапиришади. Хўш, одамларнинг қайси гапидан фойда менга? Энди ўзим билганимдан қолмайман! Терговчи келса, ҳаммасини айтаман...
- Матлу, ўзингни бос. Мен хатоларимни билдим, деяпман-ку! Бўлди, бошқа такрорланмайди. Ўзим сени даволатаман. Болаларнинг ўқиши, рўзғор мен учун биринчи ўринда туради. Ўйлаб кўр...
- Бу гапларингизга қандай ишонай? Эрта иш ёпилгач, яна эски ҳунарингизни бошламаслигингизга ким кафолат беради?
- Менга ишонмаяпсанми?
- Бўлмаса... мен бошқача йўл тутаман. Терговчининг айтишича, жиноят ишларини бир йил ичида қайта кўриб чиқиш мумкин экан, - Матлуба қонуни билмаса-да, Аббоснинг ишонаётганидан фойдаланиб, ичидан тўқиб гапира бошлади. - Агар сал ўзгарсангиз, мен терговчига қайта ариза топшираман. “Мени жим юришим учун таҳдид қилганди, кўзим кўрлигидан фойдаланганди”, деб ариза ёзиб бераман. Шунда икки ҳисса жазонгиз оғирлашади.
- Майли, агар ўзгармасам, ёзиб берасан. Фақат ҳозир, терговчига менинг айбим йўқлиги айт... Матлу... Эсингни йиғ... Мен ўзгараман, аввалги Аббосга айланаман...
Матлубанинг бир зумда қалбидаги гиналари тарқаб кетгандек бўлди. Эрига раҳми келди. Агар сал яна Аббос юмшоқроқ гапирса, у “Бўлди, сиқилманг, буларнинг ҳаммаси ёлғон, Нигора ўргатди”, деб эрини қучоқлаб олишга тайёр...
* * *
Севаранинг бошида яна қора булутлар айланаётгандек. Бир хафтадирки, ичига чироқ ёқса ёришмайдиган даража ғамнок. Аббос на ижара уйига келади, на қўнғироқ қилади. Севаранинг қўрққани ўша куни у Зоирга қўнғироқ қилмадим. Зоир эса худди ўзи ўйлаганидек эртасигаёқ бозорга келди ва жанжал қилди.
- Биламан, сизам мени севасиз, ичингизда ўлиб турибсиз! Фақат хотинимдан ажрашиб, сизга уйланишимни исташингизни айтолмаяпсиз, тўғрими? Чунки охирги марта шундай дегандингиз. Уйланганимга жаҳлингиз чиққан, “Қачонки, ажрашиб ёнимга келсангизгина кечираман”, дегандингиз... Демак, ҳалиям ўша гапингизда турибсиз...
- Ҳечам, - Севара Зоир бақириб кетиб, ҳамманинг эътиборини тортмаслиги учун секинина тушунтиришга уринди. – Мен сизга ўзбекчалаб айтдим, турмушга чиқдим, эрим бор. Энди йўлларимиз бошқа-бошқа...
- Қўйсангиз-чи? Ўшанда ҳам эрингиз бор эди...
- Ўшанда ёш эдим. Кўзим очилди. Сизни деб ота-онам юз ўгирди, мендан, болаларимдан отаси воз кечди, - Севара Рита хола айтган гапларни тўтиқушдек қайтара бошлади. – Мен сизни деб ҳамма нарсамдан ажралдим, кўчада қолдим. Сиз-чи? Ўша пайтда менга ёрдам бера олдингизми? Йўқ! Қайтанга ота-онангиз сизни онаси ўпмаган қизга уйлантириб қўйди. Энди ундан зерикканингизда мени йўқлаб қолдингизми? Мени бошқа безовта қилманг! Бўлмаса, оиламни бузяпти, деб милицияга ёзиб бераман!
- Нима? Миилицияга ёзиб берасиз? Айтиб қўяй, милицияга ёзиб берган кунингизоқ мен бу эрингизга ҳам мен билан юрганингизни айтиб бераман. Ҳойнаҳой, у сизнинг “Муҳаббат тарих”ингизни билмаса керак. Менга пўписа қилолмайсиз! “Ўзи осиляпти менга”, дейман! Тушундингизми? Бу эрингиз билан ҳам ажратиб, хор қилиш қўлимдан келади. Шундай экан, мени қўрқитишга уринманг!