ҚАЙНОНАЛАР КОНКУРСИ.
🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
Бўлиб ўтди шаҳарда,
Қайноналар конкурси.
Бир она Fолиб бÿлиб,
Орден олди, тӱғриси.
Уша орден мис эмас,
Ясалган нақ олтиндан,
Устига миттигина,
Тилнинг расми чизилган.
Она келинлар билан,
Айтишмаган эканлар,
Бирон нарса устида,
Тортишмаган эканлар.
Тÿрт келин тӱрт томондан,
Мақтадилар онани:
«Дунё кӱрган эмас, деб,
Бундайин қайнонани».
Мусобақа ўтди ҳам,
Она жим турар бирдек,
Ўйлаб қолдим, бу шӳрлик,
Соков бўлсалар керак.
Онанинг сукутидан,
Ҳамма ҳайрон, ҳамма лол,
Бир газета мухбири
Тинмай беради савол:
«Энг яхши қайнона», деб
Тан олиндингиз, мана,
Онажоним, айтинг-чи,
Бунинг сири нимада?
Келинга бирон марта
Танбех бермаганмисиз?
Ё койиб ёки нолиб,
У, бу демаганмисиз?
Она саволни тинглаб,
Жавобига оғринди,
Мухбир ҳам бўш келмагач,
Ва ниҳоят «ёрилди».
Келинлар нари кетгач,
Деди, тишлаб лабини:
Фақат, сизга айтаман,
Foлиблик сабабини.
Қирк йил аввал, биринчи
Келинни олганимда,
Бир бор койиган эдим,
Кетиб қолди уйига.
Уни олиб келдиму,
Оғритса ҳам дилимни,
«Сенга садқайи сўз», деб,
Ишлатмадим тилимни.
Баланд-паст ҳаёт йўлин,
Босиб ўтган қайнона.
«Ҳув, анатда чукур бор,
Тойиб кетма», дейди-да.
Баъзи келинга ёқмай
Уша огоҳлантириш,
«Ўзим биламан», деса,
Бўлди, чиқади уриш.
Мен бир айтдим, ёқмадим,
Тобим йўқ, маломатга,
Келинлар тарбиясин,
Қуйиб кўйдим ҳаётга.
Бари бола бокқяпти,
Келин туширишади,
Қайнонасин қадрини,
Ўшанда билишади.
«Эт», десам, «бет», дейишса,
Oғриб қолади бошим,
Ундан кӳра илм-урфон,
Китоблар сухбатдошим.
Мана, қахрамон бўлдим,
Умрим тинч, саодатда.
Чунки тил ҳақ зикрию,
Муроса - ибодатда.
Қахрамон булиш қийин,
Ўқийди, ўрганади.
Не-не доно одамлар,
ТоFни талкон қилади.
Мен эса ундан бунга,
Олмасдан битта чӱпни,
Тил тийиб, уй тинчитиб,
Қахрамон бўлдим, хӱпми?
Энди айтинг, қай иш куч?
ТоFни талкон қилишми?
Е нодонлар ичра жим,
Тилни тийиб юришми?
«Майли-майли», деб турдим,
Идишим синдиришди,
«Майли-майли» деб турдим,
Эшак қилиб минишди.
Хуллас, келин нозидан,
Безор булиб кетганман.
Тилимни шудгор қилиб,
«Майли-майли», сепганман.
Сиз билдингиз, бу сирни
Бошқа ҳеч ким билмасин,
Уйнинг гапи қудуққа,
Оғзингиздан чиқмасин!
Ҳаёт ӱзи - устоз, мен,
Ўтадиган одамман,
Улим поезди келса,
Кетадиган одамман.
Унгача дуо қилиб,
Юриб туравераман,
«Ин ҳам мегузарад»* деб,
Кулиб туравераман.
Отам айтар эдилар:
«Баҳслашмоқ ёмон одат,
Рӯзғор тинчлиги учун
Муроса ҳам ибодат».
Тилагим шу: Ҳаммаси,
Униб-ўсиб юришсин.
Утиб кетганимда ҳам,
Ҳавасимни қилишсин
@BekalarUchun
https://t.me/joinchat/AAAAAEr77g1BcYHrWupM0g
🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹🍀🌹
Бўлиб ўтди шаҳарда,
Қайноналар конкурси.
Бир она Fолиб бÿлиб,
Орден олди, тӱғриси.
Уша орден мис эмас,
Ясалган нақ олтиндан,
Устига миттигина,
Тилнинг расми чизилган.
Она келинлар билан,
Айтишмаган эканлар,
Бирон нарса устида,
Тортишмаган эканлар.
Тÿрт келин тӱрт томондан,
Мақтадилар онани:
«Дунё кӱрган эмас, деб,
Бундайин қайнонани».
Мусобақа ўтди ҳам,
Она жим турар бирдек,
Ўйлаб қолдим, бу шӳрлик,
Соков бўлсалар керак.
Онанинг сукутидан,
Ҳамма ҳайрон, ҳамма лол,
Бир газета мухбири
Тинмай беради савол:
«Энг яхши қайнона», деб
Тан олиндингиз, мана,
Онажоним, айтинг-чи,
Бунинг сири нимада?
Келинга бирон марта
Танбех бермаганмисиз?
Ё койиб ёки нолиб,
У, бу демаганмисиз?
Она саволни тинглаб,
Жавобига оғринди,
Мухбир ҳам бўш келмагач,
Ва ниҳоят «ёрилди».
Келинлар нари кетгач,
Деди, тишлаб лабини:
Фақат, сизга айтаман,
Foлиблик сабабини.
Қирк йил аввал, биринчи
Келинни олганимда,
Бир бор койиган эдим,
Кетиб қолди уйига.
Уни олиб келдиму,
Оғритса ҳам дилимни,
«Сенга садқайи сўз», деб,
Ишлатмадим тилимни.
Баланд-паст ҳаёт йўлин,
Босиб ўтган қайнона.
«Ҳув, анатда чукур бор,
Тойиб кетма», дейди-да.
Баъзи келинга ёқмай
Уша огоҳлантириш,
«Ўзим биламан», деса,
Бўлди, чиқади уриш.
Мен бир айтдим, ёқмадим,
Тобим йўқ, маломатга,
Келинлар тарбиясин,
Қуйиб кўйдим ҳаётга.
Бари бола бокқяпти,
Келин туширишади,
Қайнонасин қадрини,
Ўшанда билишади.
«Эт», десам, «бет», дейишса,
Oғриб қолади бошим,
Ундан кӳра илм-урфон,
Китоблар сухбатдошим.
Мана, қахрамон бўлдим,
Умрим тинч, саодатда.
Чунки тил ҳақ зикрию,
Муроса - ибодатда.
Қахрамон булиш қийин,
Ўқийди, ўрганади.
Не-не доно одамлар,
ТоFни талкон қилади.
Мен эса ундан бунга,
Олмасдан битта чӱпни,
Тил тийиб, уй тинчитиб,
Қахрамон бўлдим, хӱпми?
Энди айтинг, қай иш куч?
ТоFни талкон қилишми?
Е нодонлар ичра жим,
Тилни тийиб юришми?
«Майли-майли», деб турдим,
Идишим синдиришди,
«Майли-майли» деб турдим,
Эшак қилиб минишди.
Хуллас, келин нозидан,
Безор булиб кетганман.
Тилимни шудгор қилиб,
«Майли-майли», сепганман.
Сиз билдингиз, бу сирни
Бошқа ҳеч ким билмасин,
Уйнинг гапи қудуққа,
Оғзингиздан чиқмасин!
Ҳаёт ӱзи - устоз, мен,
Ўтадиган одамман,
Улим поезди келса,
Кетадиган одамман.
Унгача дуо қилиб,
Юриб туравераман,
«Ин ҳам мегузарад»* деб,
Кулиб туравераман.
Отам айтар эдилар:
«Баҳслашмоқ ёмон одат,
Рӯзғор тинчлиги учун
Муроса ҳам ибодат».
Тилагим шу: Ҳаммаси,
Униб-ўсиб юришсин.
Утиб кетганимда ҳам,
Ҳавасимни қилишсин
@BekalarUchun
https://t.me/joinchat/AAAAAEr77g1BcYHrWupM0g