Qish - eng sevimli faslim.
Yil bo'yi qishni, qish bo'yi esa, qorni kutyapman oxirgi yillar.
Qish men uchun kutilmagan sovg'alar oyi. Qish mening bolalagim, qish mening baxtli kunlarim, qish mening ichimni isitadigan iliq bahorim.
Sovuq ayoz kunlari, issiq ko'rpaga belanib uyquga ketasan. Tong otgach, issiq joyingdan qo'zg'alging kelmay, ko'rpaga yanada mahkamroq yopishib olasan.
Shu tobda ota - onangning: iya, qor yog'ibdi-ku, degan so'zlari qulog'inga chalinadi. Erinib, ajralolmay yotgan issiq o'rningdan sakrab turib, pardani ochasan. Kutib kutib, oxiri kutmay qo'yganing oppoq qorni ko'rasan. Yil ichidagi eng go'zal sovg'a, haqiqiy mo'jiza, Allohning bir lutfi bizga.

Yaqinlarim qiziqishsa kerak, bu qizni eng ko'p nima sovg'a xursand qilarkin deb. Hech kim bilmaydi, qish kuni yoqqan oppoq qorga xursand bo'ladigan darajada arzon qizligimni.
Bu yil qish tuzukroq qor yog'sin-da, yog'maydigan bo'lsa, qorli shaharlarga borib ko'rib kelarman, deb turibman ichimdan.

Yil bo'yi kutganim qish, ostonamda. Qishning bezagi oppoq qor, kuttirmay kelaqol !

Ummu Zaynab