Ummu Zaynab

Abdulbositni remenda men urdiraman, zakazga.
Birinchidan rosa sho'x, ikkinchidan hech kimdan, hech narsadan qo'rqmaydi, uchinchidan gap ta'sir qilmaydi.
Hech bo'lmasa remenda yegan kaltagi esida turib, sal hayiqadi, siz otasiz, sizdan qo'rqishi kerak deyman.
Qizlarim uradigan ish qilishmagan, Abdulbosit qiladi.
Qizlarim gap tushunadi, Abdulbosit tushunmaydi.
Qizlar royish, Abdulbosit teskarisi.

Juda oshirib yuborsa, hech qanday chora yordam bermasa, tarbiya uchun yolg'ondan bo'lsayam oyog'iga remenda uring deyman, bundan afsuslanmayman, rahmim ham kelmaydi. Bola otadan hayiqib turishi kerak, ayniqsa yigitlar.

Shu vaqtgacha ikki marta urganlar, qattiq emas, izi qoladigan emas, jahl bilan ham emas, tarbiya uchun.

Kecha bolalardan bittalab so'rab chiqdim, eng ko'p kimdan qo'rqasan, deb.

Zaynab: sizdan, lekin negaligini bilmayman.
Saidaxon: adamdan.
Abdulbosit: adamdan, chunki remen bilan uradilar.

Zaynabni javobi rosa o'ylantirdi. Sizdan qo'rqaman, lekin sababini bilmayman, deyapti. Chunki qatiqqo'l emasman, urmayman, ko'pam tergamayman ham.
O'ziyam biladi.
Sababini o'zi bilmasa ham, men bildim, biram vijdonim qiynaldi.
Birinchi farzand bo'lgani uchun, og'ir kunlarimdagi asabiy holatlarimga guvoh bo'lgan. O'sha vaqtlarda, alamimni bilib-bilmay undan ham olganman.
O'zi eslolmaydi, ammo tanasini, zehnini xotirasida qolib ketgan ekan.
Katta farzandlarga doim qiyin, ayb onalarda ham emas, vaziyatlarda bo'lsa kerak. Bizni uydayam eng ko'p men kaltak yerdim, ayamgayam oson bo'lmaganini, juda yaxshi tushunaman.
Nega meni urardingiz, deb savol berganimda, bilmayman, degandilar ayam ham.

Har qanday vaziyat bo'lmasin, alamingizni bolalardan olmang. Kuchingiz faqat ularga yetgani uchungina ularga baqirmang. Bu ham zulm, unutilmaydiganidan.

Ummu Zaynab

Ertalabdan Abdulbositni urushgandim, xafa bo'lib, yig'lamsirab, opalarini xonasiga kirib yotvoldi. Opalaram chiqib ket deb haydashgandi, battar xafa bo'lib chiqmay o'tirib olibdi.
Shovqinga adasi chiqib, opalarga gapirgandilar, Zaynab yig'lashga tushdi. Abdulbosit baribir yotaverdi, ularni xonasida.
Keyin adasi kelib, mani urushdila.
Dam olish kuni bolalarni nega urushasan, deb.
Meniyam miyyamga chiqib turgandi, urushishni kuni bo'ladimi, onalar kunga qarab urushadimi, xato qilsa urushaman-da, dedim.
Xullas, dam olish kunimiz shunday boshlandi.
Buyoqda Maryam yig'lab yotibdi, meni o'ynatinglar deb.
Abdulbosit arazda.
Zaynab ham ancha yig'ladi.
Saidaxonam timrayib olgan.
Mani ishim boshimdan oshgan, qo'limdagi shvabrani qo'yib, sal sokinlashamanmikin, deb telegram kirgandim.
Emotsiyalarim bilan bo'lishib tursam, Abdulbosit shvabrani so'rab ketdi. Vertalyot qilib, butun pataloklarni artib yuribdi.
Maryam hozir plisos qilgan joyimga, bir quti o'yinchoqlarini sochib ketdi.

Shunda men Abdulbositni urushib, xato qildimmi ?! ))

Rozaliya opa, o'rta me'yorni ushlay olgan yaxshi mutaxassislar men uchun. Boyagina ovsinim ham maslahat so'ragandi, kurslar bo'yicha.
Hammasidan aynitib, Rozaliya opani "sokin onalik" kurslarini tavsiya qildim.
Bilmayman, xarakterlarini o'zimga o'xshatamanmi, haqiqatdan manfaat olib, bergan pulim halol bo'lsin, deb tugatganman kursni.

Hech qaysi kurslari manfaatsiz emas, shaxsan o'qib, o'zimni xatolarimni ko'rganman.
Boshqalar aytsa, tan olish qiyin, lekin kamchiliklaringizni o'zingiz ko'ra olsangizgina tuzata olasiz.
Zotan, kanallariga kirsangiz ham, men aytgan gaplarni tasdig'ini topasiz.

Zaynab sabzavot yaxshi ko'rmaydi. Oxirgi vaqtlar majburlayapman, yemasang nimjon bo'lib qolasan, bular vitamin, deb.

Bir kun ovqatlanib o'tirsak, falon narsani yesam bo'ladimi, deb so'rab qoldi. Nega so'raysan, yeyaver, yeyishga qo'yilgan-u desam, hozir yesam, oldin salat yeb ol, demaysizmi deyapti.

Men sanga qachon shunaqa dedim, shunchaki foydali ma'lumot aytdim, uyam bo'lsa, seni foydang uchun, salomatliging uchun desam, uch marta aytdiz, shunga so'rayapman, deydi.
Qachon aytganimni ham sanab berdi.
Biz ekanda, kunda ayamizdan kaltak yesak ham sanamagan, salat ye deganimni sanab yurgan bo'lsang, biz nima deylik endi, dedim menam.

O'ziyam xijolat bo'ldi shekilli, darrov tuzatishga tushib ketdi: siz ko'p kaltak yegan bo'lganizga sanamagansiz, agar kamroq yeganizda, sanardiz. Sanash mumkin bo'lgan narsalar sanaladi. Demak, siz meni kam urushasiz, shunga sanalib qolgan deb tushunsayiz bo'ladi, deydi.

Rostdanam, ovqatlanayotib 2 burda non yedim deymiz, lekin 100 ta guruch, 70 ta mosh yedim demaymizu, mayli, kechirdim devordim.

Bolalar katta bo'lgan sari, ajoyib gaplar gapirib qolishadi. Bu so'zlarni qachon, kimdan o'rgangan ekan-a bolam, deb anqayib turgunimcha, yana g'izillabgina keyingi yil kelib qolyapti. Qariyapmiz...

Ummu Zaynab

Farzandlaringiz kitobni yaxshi ko'rishlari uchun, siz ham kitoblarni yaxshi ko'ring.
Farzandlaringiz gadjetlardan uzoq turishlari uchun, siz ham uzoq turing.
Farzandlaringiz ijtimoiy tarmoqqa qiziqmasliklari uchun, siz ham qiziqmang.

Farzandim kitobga qiziqmaydi, meni bolam o'qimaydi-da, deb yozganlarga, menam savol bergim keladi:

Siz qancha vaqt oralig'ida yangi kitob olib o'qiysiz ?
O'qigan kitobingizdan olgan yangi ko'nikmalaringizni, uyda kim bilan bo'lishasiz ?
Uyda soatlarcha kitoblardan, yangi bilimlardan gaplasha oladigan yaqiningiz bormi ?
Uyda sizni tinglashadimi ?
Sizchi ? Farzandlaringizni tinglaysizmi ?
Kitobga muhabbatli bo'lishlari uchun, kitob sotib olib berishdan, o'qi deyishdan boshqa, yana qanday tashabbuslar bilan chiqqansiz ?
Kitob o'qishlari, sizga nima uchun kerak ?
Kitob o'qimaslikning oqibati, kelajakda nimalarga olib keladi, deb o'ylaysiz ?
Oxirgi savolim, uyingizda, aynan sizga tegishli nechta kitob bor ?

Ummu Zaynab

Ilonga bir yil asal ichirishibdi, baribir zahar qusibdi.
Xoin inson xoindir, nonko'r inson no'nko'rdir.
Berganlaringiz bilan o'zgartirolmaysiz, o'zingizni qiynamang.

Ummu Zaynab