Umuman olganda bizda nimaki yo'q bo'lsa, fokusimiz shunda bo'ladi va o'ylaymizki " shunga erishsam tamom, hayotimda yashil chiroq yonadi" -deb...

Aslini olganda hayotda har doim pozitsiyangiz "A nuqtadan B ga, so'ngra B dan C ga va shu zaylda davom etaveradi".

Sodda tilda aytganda: Videoda ko'rsatilgandek chetda musofirchilikni bo'yniga olib yurgan odam buyoqdagilarning ko'ziga o'ynab, yallo qilib yurgandek , hech bir tashvishi yo'qdek ko'rinadi. U qancha qiyinchiliklarni begona davlatda bir o'zi yengayotganidan hech kimning xabari yo'q.

Yanayam soddaroq tushuntirganimda: men kabi hali turmushga chiqmagan qizlar oilali bo'lishni xohlasa, oilali bo'lganlar "hozir mazza qilib yuribsan" deyishadi. Ha, albatta, nolimaymiz , mazza. Ammo tanganing ikkinchi tomoni qancha gap-so'zlarni ko'tarib tik yurganimizni o'zimiz bilamiz. Xuddi shunday buyoqda o'tirib oila va undagi o'ziga yarasha mas'uliyatni biz ham his etolmaymiz.

Xullas, birovning tanasida bo'lib uni his qiladiganlarini o'z tanangizda his qilmaguningizgacha xulosaga shoshilmang. (#ozimgaeslatma)

Xulosa: Hayotida hozir A yoki B nuqtaga o'tayotgan yoki ma'lum bir nuqtada ma'lum tajribani boshidan o'tkazayotgan insonga o'zimizcha "bunga oson, bunga qiyin, bunga mazza" degan fikr bildirishga ehtiyot bo'lish kerak ekan.