Kafolat xati qo'limizda bordek yashaymiz...(1-qism)
Kichikligimda
"G'iybat - bu gunoh!" -degan gaplarni eshitsam anglamasdim...Buni endi-endi yaqindan anglashni boshladim.
G'iybat, muhokama hammasi judaaa-juda o'zingizga katta minus olib keladi.
Muhokamaning ichiga shunchaki hayolingizda "Nega bu bunaqaya? Mana bunday qilsa bo'lamasmikana? degan o'ylar ham kiradi...
Biz o'z shaxsiy hayotimizda 10 daqiqadan keyin nima bo'lishini bilmaydigan bandalar, birovning gunoh-u savobini sanab jannatga kiradimi yoki do'zaxgami o'zimizcha "bashorat" qilamiz.
Ayniqsa, hozir "urf"dagi ijtimoiy tarmoqlarda birovga "loy otish"ni aytmasa ham bo'ladi. Butun umrimizda jami misqollab yig'ilgan savobli amallar, ana o'sha
bo'lmag'ur g'iybatlar ortida yuvilib ketadi....Siz boshqa birovni tanasida yashab ko'rmay uni his etadiganlarini tushunolmaysiz...
Farzandsiz bo'lsa, "Nega doktorlarga bormayapsizlar?" deyishadi; turmushga chiqmagan bo'lsa "Nega erga tegmayapsan? Hamma narsani o'z vaqtida bo'lgani yaxshi-da" deb qo'yishadi...
Siz "Hamma narsaning o'z vaqti qachon?"- ekanligini bilasizmi? "...
Yigirmaga to'lmagan bola yoki qiz vafot etsa "Taqdir ekan deyiladi...". Lekin boshqa vaziyatlarda
"Men o'rningda bo'lganimda bunaqa qilardim, mana bunday qilardim" deymiz...
Ishoning, siz muhokama qilib "o'rnida bo'lmoqchi" bo'lgan insoningiz vaziyati sizga berilsa umuman ko'tarolmay qolishingiz mumkin....