🦋𝑸𝒂𝒍𝒃𝒊 _ 𝑶𝒓𝒐𝒎💞

🦋

Пас аз он ки духтури чашм кӯдакро аз муоина гузаронд, рӯ ба ман оварда пурсид:
– Кӯдак чанд сол дорад?
– 10 сол, – посух додам.
– Дер овардед, ба кӯдак ҷабр кардед, ӯ нобино шудааст.
– Медонам.
– Ӯро бояд ҷарроҳӣ кард, ба чашмонаш линза гузошт.
– Ҳар амале, ки лозим аст, бикунед.
– Медонед, ки нархи ин ҳама бисёр гарон аст?
– Оре, медонам.
– Онро пардохт намуда метавонед?
– Бале.
– Шумо падараш ҳастед?
– Не.
– Чаро падараш ӯро наовард?
– Падараш мардест, ки бо ранҷ, бо азобе нони аҳли байташро пайдо мекунад, ҳеҷ гуна маблағе надошту надорад. Бо ин сабаб, аз хурдсолӣ барои муоина назди духтур наовард.
– Пас шумо кистед, ки чунин ғамхориро барои ин писарак мекунед?
– Ман муаллимаш ҳастам.
Дар ин ҳол чашмони духтур пуроб шуданд, бо азобе рафта, дар курсияш нишаст ва бо дастони ларзон рӯи коғазе навишт: ройгон.
Пас аз ҷарроҳӣ ва гузоштани линза, кӯдак бо шодмонӣ фарёд зад:
– Муаллим, ман мебинам, ман мебинам!😢

🦋

🦋

ХАРИДИ ШАВҲАР

Ба тозагӣ дар яке аз шаҳрҳои пешрафтаи дунё маркази савдое боз шуд, ки занон метавонанд ба он ҷо бираванд ва барои худ шавҳар интихоб кунанд.
Ин марказ панҷтабақа аст ва занҳо ҳар қадар ба табақаи болотаре бароянд, имкони шавҳари беҳтар ва хубтар пайдо карданашон бештар мешавад. Аммо ин марказ ду қоидаи бисёр муҳиме низ дорад.
Қоидаи якум ин аст, ки харидор агар ба табақае, ки муроҷиат кард, бояд ҳатман аз ҳамон шавҳар интихоб кунад ва ё аз табақаи болоӣ. Чунки дубора аз табақаи поёнӣ имкони интихоб нест. Ва қоидаи дуюм ин аст, ки ҳар зане як бор имкони харид аз ин марказро дорад.
Рӯзе ду духтар, ки бо ҳам дугона буданд, ба ин марказ муроҷиат намуданд, то барои худ шавҳарҳои беҳтаринро интихоб намоянд.
Вақте онҳо назди дари табақаи якум расиданд, болои дар чунин навиштаҷотеро диданд: "Ин мардҳо, ҷои кори хубе доранд".
Яке аз он ду духтар гуфт: Ҷои кораш хуб, аммо биё боз болотар меравем, ки онҳо чи гунаанд? Пас ба табақаи болоӣ расиданд.
Болои дари табақаи дуввум навишта буд: "Ин мардҳо, ҷои кори хуб бо маоши зиёд доранд".
Духтар гуфт: Оҳ, бисёр олӣ, аммо биё боз болотар меравем.
Табақаи сеюм: "Ин мардон ҷои кори хуб, маоши олӣ ва чеҳраҳои зебо доранд".
Духтар: Ваҳ, чи қадар олӣ. Вале бояд боз болотар равем.
Табақаи чаҳорум: Ин мардон ҷои кори хуб, маоши оли ва чеҳраҳои зебо доранд ва дар корҳои хона низ ба шумо кӯмак мекунад ва ҳамчунин дар зиндагӣ ҳадафҳои беҳтарин доранд.
Он ду духтар, ки хеле ба ваҷҳ омада буданд, бо худ гуфтанд: Воқеан маркази ҷодуӣ. Дар табақаи охир чи чизе мумкине бояд моро мунтазир бошад? Пас онҳо ба табақаи охир низ баромаданд.
Дар табақаи охир навишта шуда буд: Ин табақа фақат барои исботи ин аст, ки занҳо ҳеҷ гоҳ розӣ шуданӣ нестанд. Аз ин, ки ба маркази мо ташриф овардед, ташаккур мекунем ва ба шумо рӯзи хуш мехоҳем.)))

🦋

🦋

САРТАРОШХОНА РОЙГОН

Боре ба сартарошхона гулфурӯше омад. Мӯӣ сарашро паст карду пулашро дароз кардагӣ буд, ки сартарош гуфт: «Бубахшед, аммо пулатонро гирифта наметавонам. Ин ҳафта ман ройгон кор мекунам». Гулфурӯш миннатдорӣ изҳор намуда рафт. Фардо субҳ сартарош ба кор омад, дар остонаи сартарошхонааш мактуби миннатдорӣ ва як даста гули садбарг дарёфт намуд.
Баъд нонвое ба сартарошхона омад. Чун мӯӣ сарашро гирифт, нонвой хост ҳаққи корашро диҳад, аммо сартарош гуфт: «Бубахшед, аммо пулатонро гирифта наметавонам. Ин ҳафта ман ройгон кор мекунам».
Нонвой миннатдорӣ изҳор намуда рафт. Фардо субҳ сартарош ба кор омад, дар остонаи сартарошхонааш мактуби миннатдорӣ ва як сабад пур аз самбӯса дарёфт намуд.
Фардо ба сартарошхона сенатор омад. Ӯ низ мӯӣ сарашро паст карду пулашро дароз кардагӣ буд, ки сартарош чун дирӯза гуфт: «Бубахшед, аммо пулатонро гирифта наметавонам. Ин ҳафта ман ройгон кор мекунам». Сенатор хурсанд рафт. Субҳи дигар сартарош ба кор омад, дар назди дараш дувоздаҳ сенатор, даҳ депутат, понздаҳ мушовир, ҳокими шаҳр ва чанд нафар вазир, завҷаи ҳоким бо шаш писараш — ҳама барои ройгон паст кардани мӯӣ сарашон омада буданд.🥴

🦋

🦋

ҚАНОАТ КАРДӢ, РАҲО МЕЁБӢ

Мӯрчаяке аз қатраи асале, ки бар замин чакида буд, чашиду роҳашро давом дод, вале мазаи асал ӯро аз роҳаш боздошт. Баргашт ва як ҷуръаи дигаре нӯшид. Дигарбора азми рафтан кард, аммо эҳсос намуд, ки чашидан кифоя нест ва мазаи ҳақиқиро намедиҳад, пас бар он шуд, то худро дар даруни асал биандозад ва ҳарчи бештар лаззат бибарад.
Мӯрча дар асал ғӯтавар шуд. Аз сари нафс ғофил аз оқибати кор монд ва дигар натавонист аз он қатра хориҷ шавад, зеро пойҳояш дар асал часпида буданд ва тавони ҳаракат кардан надошт. Дар ин ҳолат монд, то ин ки дар ниҳоят мурд.

Неъмати дунёӣ низ монанди қатраи асал аст. Ҳар кас ба нӯшидани миқдори ками он қаноат кард, наҷот ёфт ва касе, ки дар ширинии он ғарқ шуд, ҳалок гардид.

🦋