XX asr adabiyotining durdonalari

Adabiyotshunos olim Umarali Normatov XX asr o‘zbek adabiyoti taraqqiyot yo‘lidagi butun murakkabliklar, yo‘qotishlarga qaramay jahonga ko‘z-ko‘z qilsa arzigudek, zamonaviy jahon adabiyotining eng yaxshi namunalari bilan bo‘ylasha oladigan durdonalar berganini yozadi. Xususan, ushbu fikriga isbot sifatida olim quyidagi asarlarni sanab o‘tadi:

Cho‘lpon she’rlari;
Oybek, Hamid Olimjon “sof” lirikasi;
Mirtemirning xalqona she’rlari;
Gʻafur Gʻulom, Maqsud Shayxzodaning falsafiy she’rlari;
Asqad Muxtor miniatyuralari;
Erkin Vohidov, Abdulla Oripov, Rauf Parfi she’riyati;
Poemalar: “Zaynab va Omon” (Hamid Olimjon), “Surat” (Mirtemir), “Xotiram siniqlari” (Zulfiya), “Ruhlar isyoni” (Erkin Vohidov);
Dramalar: “Paranji sirlari”, “Maysaraning ishi” (Hamza), “Abulfayzxon” (Fitrat), “Alisher Navoiy” (Uyg‘un, Izzat Sulton), “Mirzo Ulug‘bek” (Maqsud Shayxzoda), “Kelinlar qo‘zg‘oloni” (Said Ahmad), “Qora kamar” (Shukur Xolmirzayev), “Temir xotin” (Sharof Boshbekov);
Hikoyalar: “Anor”, “O‘g‘ri”, “Adabiyot muallimi” (Abdulla Qahhor), “Mening o‘g‘rigina bolam” (Gʻafur Gʻulom);
Qissalar: “Shum bola” (Gʻafur Gʻulom), “Sinchalak” (Abdulla Qahhor), “Oydinda yurgan odamlar”, “Ot kishnagan oqshom” (Tog‘ay Murod);
Romanlar: “O‘tkan kunlar” (Abdulla Qodiriy), “Kecha va kunduz” (Cho‘lpon), “Sarob” (Abdulla Qahhor), “Qutlug‘ qon”, “Navoiy” (Oybek), “Yulduzli tunlar” (Pirimqul Qodirov), “Ulug‘bek xazinasi” (Odil Yoqubov), “Lolazor” (Murod Muhammad Do‘st), “Otamdan qolgan dalalar” (Tog‘ay Murod), “Tushda kechgan umrlar” (O‘tkir Hoshimov), “Ko‘zgu oldidagi odam” (Omon Muxtor).

Manba: “Jahon adabiyoti”, 1/1998.

👉 @xurshidabdurashid