#ibrat
Javobini aytma, shunchaki yoʻnalish ber! (1-qism)

Oʻzbek tilini oʻrganayotgan bir xitoylik tanishim bor. Baʼzida u bilan gaplashib, uy ishilariga yordam berib turaman. Qachon yordam soʻrab yozsa: "Faqat javobini aytma, shunchaki yoʻnalish ber", – der edi. Bir kuni qiziqib nega hadeb shunday deyishining sababini soʻradim. Keyin u menga boshqa oʻzbeklardan yordam soʻraganida tayyor javobini aytib berishlarini, u esa buni yoqtirmasligini, shunchaki yoʻnalish koʻrsatish maʼnosida yordam soʻraganini, ularda shunday ekanini aytdi. Buni eshitgach, uning soʻzlari yanada diqqatimni tortdi: Javobini aytma, shunchaki yoʻnalish ber...
Biz bilan ular oʻrtasidagi ilmda farqning sabablaridan biri balki shudir. Bizda ustoz aniq javobni aytmasa, "ustozim oʻzi bilmas ekan", degan notoʻgʻri oʻyga boramiz. Shu sabab ustoz javobni oʻzi aytib beradi, oʻquvchi esa bunda javobni izlanmay osongina topadi va, odatda, biroz vaqt oʻtgach, javob esdan chiqadi. Aslida ham shunday: Tez erishilgani tez ketadi. (Davomi bor...)