Авваллари ёши улуғларимиз: "Бир ер, бири боқар, қиёмат шундай қўпар" дердилар. Одамларнинг кўз олдида баҳам кўрилмасдан бирор нарса ейилмасди. Энди ўша катталардан туғилган, тарбиясини аввалгилардан олганларга нима бўлди, худо билади. Деярли ҳаммамиз еган-ичганимизни одамларга кўз-кўз қилишга кўникиб кетдик. Чиройли идишлардаги таомлар, кўз қамаштирадиган финжонларда қаҳвалар...
Биз улашиш, баҳам кўришни янглиш тушундик, чоғи? Нонимизни бир-биримиз билан баҳам кўриш ўрнига, интернетда оч-у тўққа баробар виртуал улашишни ўргандик.
Кўп нарсаларни хато тушундик, моҳиятини ўзгартириб юбордигу, бу ўзгаришлар тагида ўзимиз ҳам эзилиб, белимиз букилиб қолаётир...

✍️@umidaaziz