‼️ Кем булганыңны онытма!
Кайберәүләрнең шундый бер яман, тискәре сыйфаты бар: кесәләрендә акча арта башласа яки дәрәҗә баскычыннан югарыга күтәрелсә,үзенеңэлекке танышларын, дусларын гына түгел, хәтта үзенең кем булганын да оныта. Тагын да куркынычрагы – ул Аллаһныда оныта башлый.
Менә мондый күренеш тә киң таралган: кеше мохтаҗлык кичергәндә, акчасыз вакытта дога белән Раббысына ялварса, мәчетләргә йөргәләсә, баеп киткәч, аңа Аллаһының кирәге бетә башлый.
Нәрсәгә соң аңа Аллаһ, аның бит тормышта барысы да бар.«Элек нинди халәттә идең, Аллаһ тәгалә сине ничек нигъмәтләде?»-дип исенә төшереп кара.«Юк, син нәрсә?!Нинди Аллаһ?!Барысынада үзем ирештем.Йокламыйча, башны күтәрмичә тырыштым.Күп укыдым, тәҗрибә тупладым, бернинди Аллаһның ярдәме юк монда, бары тик үзем», –дип,Раббысының нигъмәтләрен инкяр итә башлый. Шуңа да Аллаһ тәгалә Коръәндә бу хакта искәрткән: «Алар Аллаһныңнигъмәтен беләләр (таныйлар),тик аннан соң аны инкяр итәләр.Аларның күбесе — имансызлар».
📌(«Нәхел» сүрәсе, 83нче аять)
Кызганыч,секунд саен Аның һавасына мохтаҗ булсак та, зур үрләргә менгәч,безгә акыл, күз, аяк-кул бирүче Раббыбызны оныту гына түгел, Аңардан йөз чөерәбез,«мин, мин» дип масая башлыйбыз. Әмма бит янәдән элекке халәтебезгә кайтсак,көймәбез комга терәлсә, акча һәм дуслар белән дә проблеманыхәл итеп булмаса, нишлибез? Коръәндә әйтелгәнчә,горур башыбызны иеп, дога кылабыз, мәчеткә юнәләбез: «Сездә булган барча нигъмәт – бары тик Аллаһтан. Аннары, әгәр дә берәр зарарга дучарбулсагыз, сез бит Аңа гына ялварасыз».
📌(«Нәхел» сүрәсе, 53нче аять)
Күпме кеше каты авырган чагында Раббысына ялвара, намазлыкка баса, ә Аллаһ шифасын биреп, сәламәтләнеп аякка баскач, тагын аңа дәва биргән Шифаландыручыны онытып, гөнаһ диңгезенә чума. «Әгәр бәла-казадан соң рәхмәтебезне татытсак(ягъни сәламәтлек, байлык бирсәк), ул әйтәдер – болар бары да үзем кәсеп итеп булдырылган, үз нәрсәләрем, дип. Кыямәт булыр дип тә уйламыйм, әгәр кыямәт булып, Раббыма кайтарылсам, Аның хозурында миңа дөньяныкыннан артыграк нигъмәтләр булыр, дип мактанадыр. Хакны инкяр итүче имансызларның эшләгән эшләрен, әлбәттә, үзләренә күрсәтербез һәм аларга каты газап татыттырырбыз. Әгәр кешегә, рәхмәт кылып, нигъмәтләр бирсәк, аның Шөкереннән һәм Аллаһка гыйбадәт кылудан баш тартыр, вә тәкәбберләнеп, Аллаһка дога кылудан ерак булыр.”)
📌 «Фуссиләт» сүрәсе, 50-51нче аятьләр)
Кайберәүләрнең шундый бер яман, тискәре сыйфаты бар: кесәләрендә акча арта башласа яки дәрәҗә баскычыннан югарыга күтәрелсә,үзенеңэлекке танышларын, дусларын гына түгел, хәтта үзенең кем булганын да оныта. Тагын да куркынычрагы – ул Аллаһныда оныта башлый.
Менә мондый күренеш тә киң таралган: кеше мохтаҗлык кичергәндә, акчасыз вакытта дога белән Раббысына ялварса, мәчетләргә йөргәләсә, баеп киткәч, аңа Аллаһының кирәге бетә башлый.
Нәрсәгә соң аңа Аллаһ, аның бит тормышта барысы да бар.«Элек нинди халәттә идең, Аллаһ тәгалә сине ничек нигъмәтләде?»-дип исенә төшереп кара.«Юк, син нәрсә?!Нинди Аллаһ?!Барысынада үзем ирештем.Йокламыйча, башны күтәрмичә тырыштым.Күп укыдым, тәҗрибә тупладым, бернинди Аллаһның ярдәме юк монда, бары тик үзем», –дип,Раббысының нигъмәтләрен инкяр итә башлый. Шуңа да Аллаһ тәгалә Коръәндә бу хакта искәрткән: «Алар Аллаһныңнигъмәтен беләләр (таныйлар),тик аннан соң аны инкяр итәләр.Аларның күбесе — имансызлар».
📌(«Нәхел» сүрәсе, 83нче аять)
Кызганыч,секунд саен Аның һавасына мохтаҗ булсак та, зур үрләргә менгәч,безгә акыл, күз, аяк-кул бирүче Раббыбызны оныту гына түгел, Аңардан йөз чөерәбез,«мин, мин» дип масая башлыйбыз. Әмма бит янәдән элекке халәтебезгә кайтсак,көймәбез комга терәлсә, акча һәм дуслар белән дә проблеманыхәл итеп булмаса, нишлибез? Коръәндә әйтелгәнчә,горур башыбызны иеп, дога кылабыз, мәчеткә юнәләбез: «Сездә булган барча нигъмәт – бары тик Аллаһтан. Аннары, әгәр дә берәр зарарга дучарбулсагыз, сез бит Аңа гына ялварасыз».
📌(«Нәхел» сүрәсе, 53нче аять)
Күпме кеше каты авырган чагында Раббысына ялвара, намазлыкка баса, ә Аллаһ шифасын биреп, сәламәтләнеп аякка баскач, тагын аңа дәва биргән Шифаландыручыны онытып, гөнаһ диңгезенә чума. «Әгәр бәла-казадан соң рәхмәтебезне татытсак(ягъни сәламәтлек, байлык бирсәк), ул әйтәдер – болар бары да үзем кәсеп итеп булдырылган, үз нәрсәләрем, дип. Кыямәт булыр дип тә уйламыйм, әгәр кыямәт булып, Раббыма кайтарылсам, Аның хозурында миңа дөньяныкыннан артыграк нигъмәтләр булыр, дип мактанадыр. Хакны инкяр итүче имансызларның эшләгән эшләрен, әлбәттә, үзләренә күрсәтербез һәм аларга каты газап татыттырырбыз. Әгәр кешегә, рәхмәт кылып, нигъмәтләр бирсәк, аның Шөкереннән һәм Аллаһка гыйбадәт кылудан баш тартыр, вә тәкәбберләнеп, Аллаһка дога кылудан ерак булыр.”)
📌 «Фуссиләт» сүрәсе, 50-51нче аятьләр)