Dam ololmaslik
Ongsiz aybdorlik hissini sezish qiyin, lekin uning borligini koʻrsatuvchi koʻp belgilar bor. Shulardan biri dam olishga ichki ruxsat yoʻqligidir.
Dam olishga vaqt, pul, imkon topilmasligi uchun istagancha sabab topiladi:
— “ukamning kontraktini toʻlashim kerak”
— “dadamga mashina olib berishim kerak”
— “ishda mensiz proyektlar oldingi siljimaydi”
— “jiyanlarim ta’tilga chiqqanida ularga ingliz tilini oʻrgatishim kerak”
— “onam kasal paytida (10 yildan beri kasal va davolanishga istagi ham yoʻq) men chet elga chiqolmayman”
— eng avval yangi lavozimga koʻtarilishim kerak, shunda biratoʻla zoʻr joyga dam olgani ketaman”
Boshqalarni “qutqarish”, ularning istaklari va hislarini birinchi oʻringa qoʻyish ham ongsiz aybdorlik hissining belgisi boʻlib, dam olishga resurs qoldirmaydi. Dam oladiganlar, ta’tilni oromgohlarda, chet elda oʻtkazadiganlarda aybdorlik hissi boʻlmaydi deganimi bu? Yoʻq. Dam olish vaqtida ham ongsiz aybdorlik hissi dam olishga yoʻl qoʻymasligi mumkin. Masalan shunday:
— dam olish paytida ham ishlash
— ta’tilda kasal boʻlib qolish, kim bilandir urushib qolish
— juda koʻp ishlarga oʻzini koʻmish
— xavfli yoki noqulay joylarga borish
— shoshish, asabiylashish tufayli nimalarnidir (hamyon, telefon, sumka) yoʻqotib qoʻyish, sindirib qoʻyish
— oʻziga toʻgʻri kelmaydigan dam olish turi, koʻngilxushlikni tanlash
Ongsiz aybdorlik hissim kamayib borgani sari dam olishimda ham oʻzgarishlar yuz berdi. Avvallari:
▪️ faqatgina “burn-out”lar, haddan ziyod charchoqlargina tanaffus qilishimga sabab boʻlar edi. Shunda ham dam olishdan koʻra, oʻzimni tiklab olish bilan band boʻlar edim.
▪️Turkiyaning boshqa shaharlariga sayohatlar qilayotib, ishlashda (konsultatsiya va kurslar oʻtishda) davom etardim.
▪️Sayohatlarga oxirgi pullarimni sarflardim. Bu esa xotirjam dam olishim, kezishimga imkon bermasdi. Qaytib kelgach, aybdorlik hissidan qiynalardim va xavotir bilan kundalik hayotga qaytardim.
Hozir:
▫️Ta’tillarni oldindan rejalashtiraman. Kutilmaganda “ertadan boshlab ishlolmayman” deb ishni toʻxtatib qoʻymayman.
▫️Sayohat, safarlar paytida ishlamayman. Qaytganda ham bir necha kun dam olaman.
▫️Sayohatlarga ehtiyojim avvalgiday kuchli emas. Shuning uchun spontan sayohatlar qilib, rejamdan tashqari pul sarflab yubormayman. Sayohatlar, dam olish kunlari uchun pul yigʻib boraman va ularni xavotirsiz oʻtkazaman.
🌞Hali oldinda yana dam olish boʻyicha bajarishni istagan punktlarim bor.
Sizda vaziyat qanday? Dam olish borasida nimalarni oʻzgartirgansiz yoki oʻzgartirolmayapsiz?
Ongsiz aybdorlik hissini sezish qiyin, lekin uning borligini koʻrsatuvchi koʻp belgilar bor. Shulardan biri dam olishga ichki ruxsat yoʻqligidir.
Dam olishga vaqt, pul, imkon topilmasligi uchun istagancha sabab topiladi:
— “ukamning kontraktini toʻlashim kerak”
— “dadamga mashina olib berishim kerak”
— “ishda mensiz proyektlar oldingi siljimaydi”
— “jiyanlarim ta’tilga chiqqanida ularga ingliz tilini oʻrgatishim kerak”
— “onam kasal paytida (10 yildan beri kasal va davolanishga istagi ham yoʻq) men chet elga chiqolmayman”
— eng avval yangi lavozimga koʻtarilishim kerak, shunda biratoʻla zoʻr joyga dam olgani ketaman”
Boshqalarni “qutqarish”, ularning istaklari va hislarini birinchi oʻringa qoʻyish ham ongsiz aybdorlik hissining belgisi boʻlib, dam olishga resurs qoldirmaydi. Dam oladiganlar, ta’tilni oromgohlarda, chet elda oʻtkazadiganlarda aybdorlik hissi boʻlmaydi deganimi bu? Yoʻq. Dam olish vaqtida ham ongsiz aybdorlik hissi dam olishga yoʻl qoʻymasligi mumkin. Masalan shunday:
— dam olish paytida ham ishlash
— ta’tilda kasal boʻlib qolish, kim bilandir urushib qolish
— juda koʻp ishlarga oʻzini koʻmish
— xavfli yoki noqulay joylarga borish
— shoshish, asabiylashish tufayli nimalarnidir (hamyon, telefon, sumka) yoʻqotib qoʻyish, sindirib qoʻyish
— oʻziga toʻgʻri kelmaydigan dam olish turi, koʻngilxushlikni tanlash
Ongsiz aybdorlik hissim kamayib borgani sari dam olishimda ham oʻzgarishlar yuz berdi. Avvallari:
▪️ faqatgina “burn-out”lar, haddan ziyod charchoqlargina tanaffus qilishimga sabab boʻlar edi. Shunda ham dam olishdan koʻra, oʻzimni tiklab olish bilan band boʻlar edim.
▪️Turkiyaning boshqa shaharlariga sayohatlar qilayotib, ishlashda (konsultatsiya va kurslar oʻtishda) davom etardim.
▪️Sayohatlarga oxirgi pullarimni sarflardim. Bu esa xotirjam dam olishim, kezishimga imkon bermasdi. Qaytib kelgach, aybdorlik hissidan qiynalardim va xavotir bilan kundalik hayotga qaytardim.
Hozir:
▫️Ta’tillarni oldindan rejalashtiraman. Kutilmaganda “ertadan boshlab ishlolmayman” deb ishni toʻxtatib qoʻymayman.
▫️Sayohat, safarlar paytida ishlamayman. Qaytganda ham bir necha kun dam olaman.
▫️Sayohatlarga ehtiyojim avvalgiday kuchli emas. Shuning uchun spontan sayohatlar qilib, rejamdan tashqari pul sarflab yubormayman. Sayohatlar, dam olish kunlari uchun pul yigʻib boraman va ularni xavotirsiz oʻtkazaman.
🌞Hali oldinda yana dam olish boʻyicha bajarishni istagan punktlarim bor.
Sizda vaziyat qanday? Dam olish borasida nimalarni oʻzgartirgansiz yoki oʻzgartirolmayapsiz?