Sarvar Qurbandurdiyev | Blog

Hokimyat Islomofob, xalq musulmon.

Bunaqasini faqat O’zbekistonda uchratasiz.

Har doim bunday fikrda bo’lgan emasman. Har safar dinimni chetga surgan hokimyat bunga sabab.

@sarvar_qurbandurdiyev

Xarakter

Harakatlar aslida oddiygina harakatlar emas, bu kattaroq bir narsaning, xarakterning natijasidir.

Qozonda bori cho‘michga chiqadi.

Bir marta kitobingizni olib qaytarib bermadimi? Uning xarakterida olganini qaytarmaslik bor.

Vada berib bajarmadimi? Hatto eslatsangiz ham, demak, uning xarakterida va’dasida turmaslik bor.

Jahli chiqqanda so‘kib qo‘yyaptimi? Demak, axloqida so‘kuvchanlik bor.

Tushunganingizdek, harakatlarimiz axloqimizni tasniflaydi. Hatto hech narsa qilmasak ham, biz xarakterimizda dangasalik va loqaydlik borligini bildiramiz.

Demak, axloqi go‘zal insonning harakatlari go‘zal bo‘ladi. Chunki axloqni harakatlar quradi.

Qozondagi sho‘rvani qoshiqda olib tatib ko‘rdingiz, ozgina sho‘r ekan. Endi o‘sha qoshiq bilan unga ozgina shakar solasiz.

Xo‘sh, axloqimiz yomon bo'lsa, uni qanday to‘g‘rilaymiz?

Eng yaxshi usul — axloqi yaxshi insonlar bilan ko‘p vaqt o‘tkazish. Ustoz, do‘st, hamkasb, juft — umuman olganda, eng ko‘p vaqtimizni o‘tkazadigan insonlarimizning axloqli bo‘lishi bizni ham to‘g‘rilaydi.

Bundan tashqari, shunchaki o‘ylash ham foyda beradi. Qilayotgan amallarimiz bizni qaysi shaxsiyatga sudrab ketyapti, shunchaki o‘ylasak, ildizini topib, chopamiz.

@sarvar_qurbandurdiyev

Hissiyotlar

Har kuni 60 ga yaqin yaponiyalik o‘z joniga qasd qiladi.

Oila, ish va hayotdagi muammolar ularni hissiyotga, hissiyotlar esa o‘limga olib boradi.

O‘zini o‘ldirish eng katta xato, chunki uni to‘g‘rilab bo‘lmaydi.

Nafaqat yaponlar, balki barcha insonlarning eng katta xatolari hissiyotlari ortidan keladi. 90% xatolarimga bilmaganim emas, hissiyotlarim sabab bo‘lgan.

Jahlim chiqib qattiq gapirganman, urishib berganman, ko‘ngillarni og‘ritganman.

Qattiq quvonganimdan va’da berib, uni bajara olmay qolganman. Hissiyotga berilganman.

Xafaligimdan boshqalarga yomon muomala qilganman, ularni ham hafa qilganman.

Eng yomoni shundaki, odamlar hissiyotlarimizni muomalamiz deb o‘ylab, uni doim eslab qolishadi.

Naval Ravikant ham aytgan edi: “Eng muhim ko‘nikma bu – hissiyotlarni boshqara olish ko‘nikmasi.”

Ikkinchi jahon urushiga ham qasos olishni xohlagan, hissiyotlarini boshqara olmagan nemis xalqi sabab bo‘lgan edi.

Shoh Jahon xotinining o‘limi ortidan hissiyotlarga berilib, qurdirgan Toj Mahal ham Boburiylar imperiyasini bankrot qilgan edi.

DeLorean kompaniyasi asoschisi ham uni moliyaviy qarorlardan chetlashtirganliklari uchun o‘zi ochgan avtomobil kompaniyasini bankrot qiladi – hissiyotlarga berilgani sababli.

Xulosa qilib aytish mumkinki, hissiyotlarni doim boshqarish kerak. Aks holda, ular bizni boshqaradi.

@sarvar_qurbandurdiyev

Baxt

Baxt ichkarida bo‘ladi. Fransiyaga sayohat qilgan odam parkda kitob o‘qigan odamga qaraganda atigi 30% ko‘proq baxtli bo‘lar ekan.

Eng yaxshi mashinalarda yurib, eng yaxshi uylarda yashayotgan baxtsiz insonlarni ham ko‘ryapmiz-ku.

Baxtni qachon yaratishimiz mumkin? Keling, avval baxtning o‘zi haqida gaplashamiz.

Baxt – bu o‘zimizda bor narsalardan qoniqish. Bo‘yimiz, sochimiz, oilamiz va hayotimizdan mamnun bo‘lish baxt hisoblanadi.

Qachonki biz boshqalarning tashqi hayotini o‘zimizning ichki holatimiz bilan solishtirmasak, hayotdan qoniqish his qilamiz.

Ya’ni, inson baxtni o‘z ichida yaratadi. Biz baxtni qanchalik boshqalarga bog‘lab qo‘ysak, shunchalik baxtsiz bo‘lamiz.

Masalan, yaqinlarimizdan e’tibor, sovg‘a, maqtov yoki mehr kutish, shuningdek, atrofimizdagi kishilarning chiroyli hayotini ko‘rib o‘zimizni baxtsiz his qilish – bu bizning xatoyimizdir.

Shunchaki, barchasiga siqilib ichingizni kemirishni to‘xtating. Hamma o‘z hayotida yashayapti. Kimdir kamroq, kimdir ko‘proq, kimdir yaxshiroq yashashi sizni baxtli yoki baxtsiz qilmasin.

(O‘zimga #eslatma)

@sarvar_qurbandurdiyev

Chamamda bir hafta oldin beshik to‘yiga bordim.

Beshik to‘yida bir uzoqroq tanishimning ukasini ko‘rdim. Salomlashib so‘rashdim: "Yaxshimisiz, ishlaringiz yaxshimi, akangiz yaxshimilar?"

Ular ham: "Rahmat, o‘zingiz yaxshimisiz? Akam ham yaxshi, Xudoga shukur."

Shu bilan beshik to‘yi tugab, qaytib ketyapman. O‘yladim: “Nega bir og‘iz ‘Akangizga salom ayting’ demadim-a?”

Salom berish dinimizda sunnat, lekin salom aytib yuborish, bilishimcha, dinimiz e’tiqodi emas.

Lekin bu nafaqat o‘zbekchilik, balki insoniyligimizda ham bor qadriyat.

O‘ylab qolaman, odamlar qanday qilib qadriyatlar yaratishgan? Birinchi bo‘lib “Falonchiga salom aytib qo‘ying” degan inson qadriyat yaratayotganidan xabardor bo‘lganmidi?

Qadriyatlar bizning fitratimizdan yaralgan. Aynan ular odam qanday bo‘lishi kerakligini bildiradi.

Muddao: Odamiylikni unutayotganimiz bu davrda kichikdek ko‘ringan qadriyatlarimizni asrash kerak.

@sarvar_qurbandurdiyev

Mo'l rizq — halol mehnatdir. Rizqning mo'lligi uning miqdorida emas, barakasidadir. Baraka esa doim qorning to'qligida emas, ko'ngling to'qligidadir.


— Jangchi kitobidan

@sarvar_qurbandurdiyev

Inson bilganiga amal qiladi. Amal qilolmadimi, demak, u bilmaydi.

Bilish — bu ma’lumotlarimiz va tajribalarimiz uyg‘unligidir.

Inson qachon suzishni biladi? Boshqalardan ko‘rib, suvga tushmasdan o‘rganibmi yoki o‘rganmasdan to‘g‘ri suvga kalla tashlabmi?

Anglaganingizdek, suzishni bilish — bu uni o‘rganib, keyin amalda qo‘llash ekan.

Bilish = Ma’lumot + Tajriba

Demak, kitob o‘qish foydaliligini uni o‘qiydigan odam biladi.

Sigaret chekish zarar ekanini uni chekmaydigan odam biladi.

Zotan, bir qavm Payg‘ambarimiz alayhissalomga juda ko‘p zulm qilishganida, u zot: "Ular bilishmaydi. Bilishsa, qilishmasdi," degan edilar. (Aniq hadisni topa olmadim. Iqtibos podkastidan eshitgandim.)

Muddao: Amal qilmayapmizmi? Unda "bilaman" demaylik.

@sarvar_qurbandurdiyev

Ba’zi g’oyalar ustida fikr yuritish uni sayqallaydi, yaltiratadi.

Ba’zi g’oyalar ustidagi chuqur tafakkur esa uni nobud qiladi.

Sababi oddiy: biz fikrlarimiz ustida chuqur tafakkur qilar ekanmiz, uning qanchalik to’g’ri yoki noto’g’riligini bilamiz.

Bu xuddi suv ostida yaltirab turgan toshni olib, uni oddiy yaltiroq tosh yoki brilliant ekanini bilishga o’xshaydi.

Men ham bu fikrim ustida chuqur tafakkur qildim va u nobud bo’lmadi.

Muddao: har bir fikr brilliantdek ko’ringani bilan, tafakkur elagidan tosh bo’lib chiqishi mumkin.

@sarvar_qurbandurdiyev

Hayollarimizdagi orzularimizga,
Orzularimizdagi maqsadlarimizga,
Maqsadlarimizdagi harakatlarimizga,
Harakatlarimizdagi amallarimizga,
Amallarimizdagi xarakterimizga,
Xarakterimizdagi esa taqdirimizga ko‘chadi.

Bir odam fahshni hayol qilsa, nafs unga fahshni orzulantiradi. Keyin esa u shu gunohni qilishni maqsad qiladi.
Maqsadi uni harakatga, ya’ni muhit yaratishga undaydi. Tayyor muhit esa u gunohni amalda qildiradi.
Bu gunohlar esa xarakterga singa boshlaydi. Xarakter esa taqdirni, ya’ni kimligini belgilaydi.

Demak, bir odam zinoni hayol qildimi, taqdiri zinokorga,
Ichkilikni hayol qildimi, taqdiri alkashga,
Haromni hayol qildimi, taqdiri gunohkorga yuz tutadi.

Demak, islohotni hayollardan boshlaylik. Zero, “Boshida qarshi turish, oxirida qarshi turishdan osonroq,” degan edi Leonardo da Vinchi.

@sarvar_qurbandurdiyev

Bir tanishim bor 4 ta tilni biladi. Ilmi zo’r, axloqi yamon. Odamlar unga yaxshi muomila qiladi.

Bir do’stim bor ilmi yo’q, axloqi yaxshi. Odamlar unga yaxshi muomila qiladi.

Bir tanishim bor na ilmi va na axloqi bor, lekin odamlar unga ham yaxshi muomila qiladi.

Yaxshi muomila ko’rsangiz, axloqim yoki ilmimdan deb o’ylamang. Hamma bizga yaxshi muomila qiladi, qachonki ularga foyda keltira olsak.

Tanishingizga 1000$ pul bering yoki bir soat moshinangizni berib turing muomilasini ko’rasiz. Ishchilarning maoshini bir oshirib ko’ring, bilasiz.

Odamlar asosan bizga ilmu-farosatidan emas, qanchalik foyda keltirayotganimizdan kelib chiqib muomila qiladi.

@sarvar_qurbandurdiyev