Бир куни тулки бўридан сўради:
- Эй бўри! Менга хаётда қандай яшашни ўргатгин, - деган эди, бўри:
- Боргинда, мана бу тепаликдан сакра, - деди.
- Ахир оёғим синади-ку.
- Ташвишланма! Ўзим сени ушлаб оламан, - деди.
Тулки бўри айтганига ишониб сакраган эди, бўри унга ёрдам бермади. Тулки:
- Нимага мени ушлаб олмадинг? - деган эди, шунда бўри:
- Мана шу хаёт хақидаги биринчи дарс бўлиб, хаммага хам ишонавермагин, - деб жавоб берди...
- Эй бўри! Менга хаётда қандай яшашни ўргатгин, - деган эди, бўри:
- Боргинда, мана бу тепаликдан сакра, - деди.
- Ахир оёғим синади-ку.
- Ташвишланма! Ўзим сени ушлаб оламан, - деди.
Тулки бўри айтганига ишониб сакраган эди, бўри унга ёрдам бермади. Тулки:
- Нимага мени ушлаб олмадинг? - деган эди, шунда бўри:
- Мана шу хаёт хақидаги биринчи дарс бўлиб, хаммага хам ишонавермагин, - деб жавоб берди...