— Тайёрланаяпсизми? – деб сўради номаълум шахс.
— Ҳа. Режа бўйича кетамиз.
— Ҳамма нарса жойида бўлсин. Уни олдиндан тайёрлаб қўйинг.
— Хавотир олманг, мен барчасини назорат қиламан.
Номаълум шахс жилмайиб қўйди.
— Унда ҳаракатни бошлаймиз...
Шундан сўнг у ортига ўгирилмай йўлида давом этди. Эшик эса яна шивирлагандек оҳангда ёпилди...

***

Илмира опа дераза олдида ўтириб, узоқ-узоқларга тикилди. Яна Лайло эсига тушди. Кўз олдида қизининг беғубор чеҳраси, кулиб туриши гавдаланди. “Эҳҳ, қизим... Қачон бу оғриқлар босилади?“
Ичидан зил кетиб, яна овоз чиқариб йиғлаб юборди.
Лобар эса ўз хонасида, ғижимланган кўрпа устида ўтириб, чуқур ўйга толиб борарди. У ҳаётининг бурилишида эди. Ё онасининг айтганига кўниб, Отабекдан воз кечади, ё Отабек билан кетиб, онасини ёлғиз ташлаб қўяди...
Қайси йўлни танлаш керак?
Тўй бўлса онаси ёлғиз қолади. Аммо илож қанча. Лобар бу тўйни саккиз йилдан бери кутади

Давоми бор...

https://t.me/qalbansizbilan