Ўзимам қўполлик қилдим-да ростдан ҳам ҳаққим ё унга буйруқ бериб мандан рухсат олиб кўчага чиқишга. Қиз болада ғурур ҳам қайсарлик ҳам бўлгани яхши экан... ўзини қадрига шунда етказади. Шаҳриёр узукка қараб буни тезроқ қўлига тақишим керак. Бу қиз икки йил энди тутқич бермайди, ё кейинги йилга тўйни қиворсаммикин. Бўлмаса рашк оловида ёниб жизғанак бўлиб кетаман... йигит исмини нима деганди ойим, айтганмидилар ўзи уф-ф хотирам ҳам қолмаяпти... Хонасидан чиқиб ойисининг ёнига борди
— Нима қилдинг? Бориб кечирим сўрайсан қизимдан.
— Қизимдан? Ким қизингиз? Шаҳриёр ойисига ҳайрон қаради
— Асила айтди, Нафосатга нима дединг-а? Ишонмасанг нимага унаштирувни тезлаштирдинг. Ўзим бориб унаштирувни бузиб келаман. Нафосатдек оқила қизни сенга узатишга ўзим қаршилик қиламан. Эртага Нафосат Асила билан бозорга боради, шунда гаплашиб олсанг гаплаш кейин ман сенга вазият яратиб бермайман. Гаплашиб қиздан узр сўраб кўнглини олмасанг Нафосатга ўзим яхши йигит топиб узатаман! Гулноза Шаҳриёрга қаради — Тушундингми? Шунча вақтдан бери қизни қандайлигини билмадингми? Ўзини ўйламасдан оиласини ўйлаб Ҳумоюнни квартирасигача борган, шунга нимага жанжал қиласан? Ҳамма гапни билдим. Келинойинг нарсасини олгани бувисиникига борганакан уйда фақат Нафосатнинг ўзи экан бечора йиғлаганидан кўзи шишиб кетибди — Инсоф борми сенда. Қизимни хафа қилаверсанг ўйлаб ҳам ўтирмасдан Севинчни олиб бераман. — Бор анқаймасдан ёнимдан кет, жўжа хўроз.
— Йигит исмини Ҳумоюн дедингизми?
— Ман нима дарддаман сен нима дарддасан. Бор йўқол. Гулноза туртиб-туртиб Шаҳриёрни ошхонадан чиқазиб юборди...
#ҚАЛБИМ_ҲАСРАТИ
Муаллиф: #Н_Шуҳратовна
93-қисм
Машинасига ўтираркан — Қайси Ҳумоюн экан бу бола? Яқинда тўйи бўлган. Обид билади кимлигини Шаҳриёр машинада қайтиб тушиб Обиднинг уйига борди
— Ҳа, дўстим қанақасан яхшимисан.
— Яхшиман, Обид бир ёрдаминг керак, биздан кичкина, яқинда тўйи бўлган Ҳумоюн деган бола ким? Обид юзи буришиб
— Шаҳарлик қиз билан иш битирган болами?
— Ҳа, ҳа шу қаёқ тарафда туради, манзили керак
— Мана жар бўйлаб юрганингда чап қўлдаги уй.
— Нариги маҳалладаги жар томонни айтяпсанми?
— Ҳада, шу ер
— Раҳмат, дўстим Шаҳриёр кетмоқчи бўлиб қадам ташлади
— Эҳтиёт бўл, адаси прокурор. Тахминан нима қилмоқчилигингни билдим.
— Менга деса ундан каттаси бўлмайдими, умуман қизиғи йўқ ким бўлишини Шаҳриёр машинасига ўтирди.
Ўша маҳалла томон ҳайдади.
— Ҳумоюн сенмисан? Эшигидан сал берироқда турган Шаҳриёр шу уйга яқинлашган боланинг йўлидан чиқди.
— Ҳа, мен сиз кимсиз?
— Нафосат билан қандай таниш жойинг бор.
— Собиқ синфдошим! Бошқа танишлигим йўқ.
— Тўхта қаёққа шошяпсан, гапим тугамади ҳали — Нимага уни синглисини квартирангга олиб борасан?
— Эй ака! Қизни ўзи хоҳлаб тургандан кейин нима қилай. Мана бирига уйланишга мажбур бўлдим
— Қилар ишни қилганингдан кейин уйланасанда. Бўпти, бахтли бўл.
— Бу шалтоқ билан гаплашишдан фойда йўқ, қайтага Нафосат бундан дадил, айтган гапини узиб-узиб гапиради. Билмайман бу йигит ўзи ўғил болами ё қиз бола. Уйга борай эртага кактус билан гаплашиб олишим керак. Шаҳриёр машинасини ҳайдаб кетди.
🍃🍃🍃
— Нима бўлди, дадаси Севинч яхши эканми?
— Яхши, яхши ўзига келган. Дилафруз опамни қара катта кетишини. Асл зотига тортади деса ишонмасдим, Гулноз. Мана Севинч шунақа қилиб ўтирибди-ку Шуҳрат бошини ушлаб ўйчанг бўлиб қолди.
— Зоти ҳам майли, ундан олдин қиз болага меҳр, эътибор керак. Опангизни биласиз-ку қанақа уришади болаларини ҳатто етимча дейди. Ўзи иккита бўлса. Севинч уйдагиларидан меҳр кўрмагани учун шунақа қилган. Зотини қўя туринг.
— Лекин ўзи тушунса бўлади-ку. Мана қизларингдан мисол. Ойим ҳар куни уйда жанжал қилади, биз ҳам етарлича меҳр бермаяпмиз шундаям бир йигит учун ўзини хўрлашмаяпти-ку, наслга тортади барибир. Боқиб олишгани эсингдами? Севинчни асл ойиси кимлигини билгансан-у. Юриб-юриб юрган кейин бола бўлиб қолгач шаҳарда яшайдиган қиз узоқ қариндошиникига келиб туғган биласан-у.
— Нима қилдинг? Бориб кечирим сўрайсан қизимдан.
— Қизимдан? Ким қизингиз? Шаҳриёр ойисига ҳайрон қаради
— Асила айтди, Нафосатга нима дединг-а? Ишонмасанг нимага унаштирувни тезлаштирдинг. Ўзим бориб унаштирувни бузиб келаман. Нафосатдек оқила қизни сенга узатишга ўзим қаршилик қиламан. Эртага Нафосат Асила билан бозорга боради, шунда гаплашиб олсанг гаплаш кейин ман сенга вазият яратиб бермайман. Гаплашиб қиздан узр сўраб кўнглини олмасанг Нафосатга ўзим яхши йигит топиб узатаман! Гулноза Шаҳриёрга қаради — Тушундингми? Шунча вақтдан бери қизни қандайлигини билмадингми? Ўзини ўйламасдан оиласини ўйлаб Ҳумоюнни квартирасигача борган, шунга нимага жанжал қиласан? Ҳамма гапни билдим. Келинойинг нарсасини олгани бувисиникига борганакан уйда фақат Нафосатнинг ўзи экан бечора йиғлаганидан кўзи шишиб кетибди — Инсоф борми сенда. Қизимни хафа қилаверсанг ўйлаб ҳам ўтирмасдан Севинчни олиб бераман. — Бор анқаймасдан ёнимдан кет, жўжа хўроз.
— Йигит исмини Ҳумоюн дедингизми?
— Ман нима дарддаман сен нима дарддасан. Бор йўқол. Гулноза туртиб-туртиб Шаҳриёрни ошхонадан чиқазиб юборди...
#ҚАЛБИМ_ҲАСРАТИ
Муаллиф: #Н_Шуҳратовна
93-қисм
Машинасига ўтираркан — Қайси Ҳумоюн экан бу бола? Яқинда тўйи бўлган. Обид билади кимлигини Шаҳриёр машинада қайтиб тушиб Обиднинг уйига борди
— Ҳа, дўстим қанақасан яхшимисан.
— Яхшиман, Обид бир ёрдаминг керак, биздан кичкина, яқинда тўйи бўлган Ҳумоюн деган бола ким? Обид юзи буришиб
— Шаҳарлик қиз билан иш битирган болами?
— Ҳа, ҳа шу қаёқ тарафда туради, манзили керак
— Мана жар бўйлаб юрганингда чап қўлдаги уй.
— Нариги маҳалладаги жар томонни айтяпсанми?
— Ҳада, шу ер
— Раҳмат, дўстим Шаҳриёр кетмоқчи бўлиб қадам ташлади
— Эҳтиёт бўл, адаси прокурор. Тахминан нима қилмоқчилигингни билдим.
— Менга деса ундан каттаси бўлмайдими, умуман қизиғи йўқ ким бўлишини Шаҳриёр машинасига ўтирди.
Ўша маҳалла томон ҳайдади.
— Ҳумоюн сенмисан? Эшигидан сал берироқда турган Шаҳриёр шу уйга яқинлашган боланинг йўлидан чиқди.
— Ҳа, мен сиз кимсиз?
— Нафосат билан қандай таниш жойинг бор.
— Собиқ синфдошим! Бошқа танишлигим йўқ.
— Тўхта қаёққа шошяпсан, гапим тугамади ҳали — Нимага уни синглисини квартирангга олиб борасан?
— Эй ака! Қизни ўзи хоҳлаб тургандан кейин нима қилай. Мана бирига уйланишга мажбур бўлдим
— Қилар ишни қилганингдан кейин уйланасанда. Бўпти, бахтли бўл.
— Бу шалтоқ билан гаплашишдан фойда йўқ, қайтага Нафосат бундан дадил, айтган гапини узиб-узиб гапиради. Билмайман бу йигит ўзи ўғил болами ё қиз бола. Уйга борай эртага кактус билан гаплашиб олишим керак. Шаҳриёр машинасини ҳайдаб кетди.
🍃🍃🍃
— Нима бўлди, дадаси Севинч яхши эканми?
— Яхши, яхши ўзига келган. Дилафруз опамни қара катта кетишини. Асл зотига тортади деса ишонмасдим, Гулноз. Мана Севинч шунақа қилиб ўтирибди-ку Шуҳрат бошини ушлаб ўйчанг бўлиб қолди.
— Зоти ҳам майли, ундан олдин қиз болага меҳр, эътибор керак. Опангизни биласиз-ку қанақа уришади болаларини ҳатто етимча дейди. Ўзи иккита бўлса. Севинч уйдагиларидан меҳр кўрмагани учун шунақа қилган. Зотини қўя туринг.
— Лекин ўзи тушунса бўлади-ку. Мана қизларингдан мисол. Ойим ҳар куни уйда жанжал қилади, биз ҳам етарлича меҳр бермаяпмиз шундаям бир йигит учун ўзини хўрлашмаяпти-ку, наслга тортади барибир. Боқиб олишгани эсингдами? Севинчни асл ойиси кимлигини билгансан-у. Юриб-юриб юрган кейин бола бўлиб қолгач шаҳарда яшайдиган қиз узоқ қариндошиникига келиб туғган биласан-у.