.............Иқрор..........

Боғлар гўзал, кўм-кўк кенг само,
Мен сенга деб гуллар тераман.
Севганинг бор, балки йўқ аммо,
Менга нима, севавераман.

Сен баҳорсан... безанган гулдан,
Баҳоримда чиқмаган йўлдан,
Кузда келиб, кетмас кўнгилдан,
Менга нима, севавераман.

Айтсам гуноҳ сенга севгимни,
Ё айтмасам гуноҳи кимни?
Кўзларимдан англолмадингми?
Менга нима севавераман.

Юрак йиғлар, жонга тегди бас!
Дуккиллайди... бор йўғи шу сас.
Сенсиз бекор, ютилган нафас...?
Менга нима, севавераман!

Гул йиғламас, узиб олсанг ҳам,
Ўзим йиғлаб гуллар тераман.
Севганимни сезиб қолсанг ҳам,
Сенга нима... севавераман!

Отабек Мирзақобилов.

https://t.me/otabekmirzaqobilov