O’yinlar o’ynamangNobel, Oscar, Oltin to‘p, maktabning eng sevimli o‘qituvchisi — ajoyib mukofotlar. Insonlarni ruhlantiradi, o‘z ustida ishlashga undaydi.
Ammo har bir mukofot manipulyatsiya qiladi, o‘z qolipiga solishga, insonlarni jamiyat fikriga moslashishga va ba’zan qadriyatlarini o‘zgartirishga majbur qiladi.
Yuqoridagi mukofotlarni yutmoqchi bo‘lganlar Falastin-Isroil mojarosi, Xitoydagi uyg‘urlar qirg‘ini haqida gapira olmaydi. Gapirsa, mukofot ololmaydi.
G‘arb mukofoti bo‘lsa — g‘arb mafkurasiga, sharqniki bo‘lsa — sharq siyosatiga moslashishga majbur bo‘ladi.
“Eng sevimli ustoz” mukofotini olishni xohlaganlar ba’zan rahbariyat bilan ko‘p tortishmasligi, noto‘g‘ri ish qilsa ham bolalarga yoqmaydigan jazolarni bermasligiga to‘g‘ri keladi. Jazo bersa, “sevimli” bo‘lmay qoladi.
Ustoz bolalarga va rahbariyatga moslasha boshlaydi. Moslashmaganlar va o‘z prinsiplarida mustahkam turganlar e’tiborsiz qoldiriladi.
Mukofotlarga qiziqsangiz, o‘yinlar ichida qolib ketasiz. Ular — o‘ynatuvchi, siz esa o‘ynovchi bo‘lib qolasiz. O‘zligingizni unutib qo‘yishingiz mumkin. Amallaringiz o‘zingizniki bo‘lmay qoladi.
O‘yinlar o‘ynamang. O‘yinlardan va o‘ynatuvchilardan kattaroq bo‘ling. Uzoq vaqt sifatli va prinsiplaringizdan voz kechmagan holda ishlang — o‘zlari olib kelib berishadi. Kamida umringiz oxirida o‘zligingizni unutmaganingiz uchun xursand bo‘lasiz.
@MuallimMuhammad