Nega ayamaydi odamni odam,
Urib sindiradi qalb shishasini.
Bir kun uvvos solib yigʻlaydi olam,
Qiyomat qoyimga yetishgan kuni.
Nega ayamaydi odamni odam,
Tilin qurol qilib tutadi oʻqqa.
Jigardan jigarga yetganda sitam,
Borki aqidalar chiqadi yoʻqqa!
Nega ayamaydi odamni odam,
Koʻzlar bir - biriga qadaydilar choʻp.
Nega dunyosining adolati oz,
Nega yaxshisidan yomonlari koʻp!
Nega ayamaydi odamni odam,
Mehr deganiga kelmoqda qiron!
Nega, ochligidan oʻlib qolsa ham,
Ilonni yemaydi hech qachon ilon!
Nega ayamaydi odamni odam,
Qancha boʻlgan sari boʻlay der oʻzim.
Dunyo dunyoligin qilgandan beri,
Qargʻa choʻqimaydi qargʻaning koʻzin!
Nega ayamaydi odamni odam,
Koʻngilni ogʻritib, koʻnglini hushlar.
Nega osmoning bir qarichini,
Talashib bir-birin qirmaydi qushlar!
Nega ayamaydi odamni odam...
Malika Tavfiq
Bestseller |
@kingbooks_uz 💗