Мени тўғри тушун, ҳар бир қизнинг саломатлиги ҳақида бошлиғингни хабардор қилишим шарт. Қолганлардан эса бу маълумотни сир тутишга ваъда бераман, — деди шифокор.
Табиийки, озиб кетган қизнинг ҳомиладорлигини қаппайиб бораётган қорни ошкор қилиб қўйди... Шоҳида
ҳам дугонасининг тез-тез қайт қилиши-ю қорнига қараб, гап нимадалигини дарҳол фаҳмлади.
Ҳаммадан нега ўзингни олиб қочаётганинг сабабини мана энди тушундим. Раъно, касални яширсанг, иситмаси ошкор қилади, билиб қўй. Бўйингда бўлиб қолгани қорнингдан, кўнглинг айниб, қусаётганингдан яққол билиниб турибди. Сен Шавкат билан албатта гаплашиб, унга бор ҳақиқатни айтишинг керак. Нега у тараллабедод қилиб, мазза қилиб юриши кераг-у, азобини сен тортиб, иснодга қолишинг керак?
Раъно бу гапни эшитиб, кўз олди қоронғулашиб, каравотга беҳол ўтириб қолди.
Шунчалик... сезиладими? Шарманда бўлдим! — қиз ҳўнграб йиғлаб юборди.
Қўй, йиғлама, садқаи кўз ёшинг кетсин! Чақиртир у номардни, сенга маслаҳатим шу!
Шундай-ку-я, лекин мен унинг турар жойиниям, телефониниям билмайман-да... Кейин... нима дейман?
Ё товба, манзили, телефони, ота-онаси кимлигини билмай туриб, яхши танимаган кишинг “Севаман, қучоғимга кир”, деб, лақиллатса, чув тушиб, тўшагида ётибсан-да! Сени қара-ю... Бўпти, бўпти, йиғлама, барибир энди йиғидан фойда йўқ. Яхшиси, бундан буёғига нима қилиш кераклигини ўйла. Менинг Азим деган танишим бор. Ўшаникига бир-икки борганимда Шавкатни ҳам ўша ерда кўргандим. Азим менга улар қўшни эканликларини айтувди. Ўша орқали сенга унинг телефонини, манзилини билиб бераман. Дугонангман, ахир. Сенга жоним ачийди.
Раҳмат, дугонажон, яхшиямки сен бор экансан бахтимга. Қилган яхшиликларинг мендан қайтмаса, Худодан қайтсин! Фақат... ўзинг телефон қилганинг яхшимиди... Агар иложи бўлса, албатта... илтимос... йўқ дема. Мен... нима дейишни
билмаяпман, умуман... овозини эшитсам, гапиролмай, йиғлаб юборсам керак. Хўп, дегин, жон дугонажон!
Бўпти, бўпти. Ўзим унга ҳаммасини тушунтираман. Кўнглинг тўқ бўлсин!
Илоё барака топ, раҳмат сенга!
“Нима учун Шавкат мени алдаб, ташлаб кетди? Энди нима қиламан? Одамларнинг кўзига қандай қарайман? Нега тақдирим бунчалар аччиқ? Бундай шармандагарчиликдан кўра, туғилажак болани туғмай туриб, ўлганим яхшимасми?”
Раъно ёстиқни қучоқлаб олганча, аччиқ-аччиқ кўз ёш тўкаркан, виждонсиз кимсанинг қўлида аянчли қўғирчоқ бўлганидан ўкинаётганди.
Шу каби жавобсиз талай-талай саволлар гирдобида қолган шўрлик қиз йиғлашдан ўзга чорани кўрмаётганди...
…Ниҳоят келишидан деярли умидини узган кишиси... Шавкат келганини, уни чақираётганини айтишди. Йигитга интизор бўлиб, уни кўришга муштоқ кезлари, келиб қолса, қай аҳволга тушаркинман, деган хаёллар оғушида юрган Раъно бу хабарни лоқайдгина қабул қилди. У муҳаббатнинг нафратга айланиши мумкинлигини хаёлига ҳам келтирмаганди. Раъно истар-истамас кириш эшиги ёнига чиқди.
Қизнинг таъналар билан лиммо-лим, совуқ нигоҳларга тик қарай олмаган Шавкат аранг салом берди.
Яхшимисан, Раъно? Соғликларинг яхшими?
Соғлигим қачондан бери сизни қизиқтирадиган бўлиб қолди? Худога шукр, нолимайман, — деб қуруқ оҳангда жавоб қайтарди Раъно.
Бир айланиб келсак, дегандим... Сенга айтадиган гапларим бор эди.
Бирга айланишга кимнидир излаётган бўлсангиз, ана, шаҳар тўла қиз. Гапларингизга келсак, сизни гапларингизни эшитишни ҳам истамайман, сизга айтадиган гапим ҳам йўқ!
Раънодаги бу қадар кескин ўзгаришни, унинг тўнини мутлақо тескари кийиб олганини кўрган Шавкатнинг кўнглидаги ҳадик баттар авж олди.
Шавкатни Раънонинг олдига келишга ундаган сабаб аслида Шоҳиданинг гаплари эди. Кеча Шавкатни қўшниси Азим уйига чақириб, Шоҳиданинг унга айтадиган ўта муҳим гапи борлигини айтди. Салом-аликдан сўнг Шоҳида бидирлаб кетди.
Раънойизнинг бўйида бўлиб қолганидан хабарингиз борми? Дугоналарига, шу қатори менга ҳам бу бола сизданлигини, бола туғилса сизни судга бериб ё уйланишингизни талаб қилишини, ё бўлмаса сиздан алимент ундиришини гапириб юрибди. Шўрингизга шўрва тўкилай, деб турибди, эҳтиёт бўлинг!
ДАВОМИ 18:30 да
Табиийки, озиб кетган қизнинг ҳомиладорлигини қаппайиб бораётган қорни ошкор қилиб қўйди... Шоҳида
ҳам дугонасининг тез-тез қайт қилиши-ю қорнига қараб, гап нимадалигини дарҳол фаҳмлади.
Ҳаммадан нега ўзингни олиб қочаётганинг сабабини мана энди тушундим. Раъно, касални яширсанг, иситмаси ошкор қилади, билиб қўй. Бўйингда бўлиб қолгани қорнингдан, кўнглинг айниб, қусаётганингдан яққол билиниб турибди. Сен Шавкат билан албатта гаплашиб, унга бор ҳақиқатни айтишинг керак. Нега у тараллабедод қилиб, мазза қилиб юриши кераг-у, азобини сен тортиб, иснодга қолишинг керак?
Раъно бу гапни эшитиб, кўз олди қоронғулашиб, каравотга беҳол ўтириб қолди.
Шунчалик... сезиладими? Шарманда бўлдим! — қиз ҳўнграб йиғлаб юборди.
Қўй, йиғлама, садқаи кўз ёшинг кетсин! Чақиртир у номардни, сенга маслаҳатим шу!
Шундай-ку-я, лекин мен унинг турар жойиниям, телефониниям билмайман-да... Кейин... нима дейман?
Ё товба, манзили, телефони, ота-онаси кимлигини билмай туриб, яхши танимаган кишинг “Севаман, қучоғимга кир”, деб, лақиллатса, чув тушиб, тўшагида ётибсан-да! Сени қара-ю... Бўпти, бўпти, йиғлама, барибир энди йиғидан фойда йўқ. Яхшиси, бундан буёғига нима қилиш кераклигини ўйла. Менинг Азим деган танишим бор. Ўшаникига бир-икки борганимда Шавкатни ҳам ўша ерда кўргандим. Азим менга улар қўшни эканликларини айтувди. Ўша орқали сенга унинг телефонини, манзилини билиб бераман. Дугонангман, ахир. Сенга жоним ачийди.
Раҳмат, дугонажон, яхшиямки сен бор экансан бахтимга. Қилган яхшиликларинг мендан қайтмаса, Худодан қайтсин! Фақат... ўзинг телефон қилганинг яхшимиди... Агар иложи бўлса, албатта... илтимос... йўқ дема. Мен... нима дейишни
билмаяпман, умуман... овозини эшитсам, гапиролмай, йиғлаб юборсам керак. Хўп, дегин, жон дугонажон!
Бўпти, бўпти. Ўзим унга ҳаммасини тушунтираман. Кўнглинг тўқ бўлсин!
Илоё барака топ, раҳмат сенга!
“Нима учун Шавкат мени алдаб, ташлаб кетди? Энди нима қиламан? Одамларнинг кўзига қандай қарайман? Нега тақдирим бунчалар аччиқ? Бундай шармандагарчиликдан кўра, туғилажак болани туғмай туриб, ўлганим яхшимасми?”
Раъно ёстиқни қучоқлаб олганча, аччиқ-аччиқ кўз ёш тўкаркан, виждонсиз кимсанинг қўлида аянчли қўғирчоқ бўлганидан ўкинаётганди.
Шу каби жавобсиз талай-талай саволлар гирдобида қолган шўрлик қиз йиғлашдан ўзга чорани кўрмаётганди...
…Ниҳоят келишидан деярли умидини узган кишиси... Шавкат келганини, уни чақираётганини айтишди. Йигитга интизор бўлиб, уни кўришга муштоқ кезлари, келиб қолса, қай аҳволга тушаркинман, деган хаёллар оғушида юрган Раъно бу хабарни лоқайдгина қабул қилди. У муҳаббатнинг нафратга айланиши мумкинлигини хаёлига ҳам келтирмаганди. Раъно истар-истамас кириш эшиги ёнига чиқди.
Қизнинг таъналар билан лиммо-лим, совуқ нигоҳларга тик қарай олмаган Шавкат аранг салом берди.
Яхшимисан, Раъно? Соғликларинг яхшими?
Соғлигим қачондан бери сизни қизиқтирадиган бўлиб қолди? Худога шукр, нолимайман, — деб қуруқ оҳангда жавоб қайтарди Раъно.
Бир айланиб келсак, дегандим... Сенга айтадиган гапларим бор эди.
Бирга айланишга кимнидир излаётган бўлсангиз, ана, шаҳар тўла қиз. Гапларингизга келсак, сизни гапларингизни эшитишни ҳам истамайман, сизга айтадиган гапим ҳам йўқ!
Раънодаги бу қадар кескин ўзгаришни, унинг тўнини мутлақо тескари кийиб олганини кўрган Шавкатнинг кўнглидаги ҳадик баттар авж олди.
Шавкатни Раънонинг олдига келишга ундаган сабаб аслида Шоҳиданинг гаплари эди. Кеча Шавкатни қўшниси Азим уйига чақириб, Шоҳиданинг унга айтадиган ўта муҳим гапи борлигини айтди. Салом-аликдан сўнг Шоҳида бидирлаб кетди.
Раънойизнинг бўйида бўлиб қолганидан хабарингиз борми? Дугоналарига, шу қатори менга ҳам бу бола сизданлигини, бола туғилса сизни судга бериб ё уйланишингизни талаб қилишини, ё бўлмаса сиздан алимент ундиришини гапириб юрибди. Шўрингизга шўрва тўкилай, деб турибди, эҳтиёт бўлинг!
ДАВОМИ 18:30 да