Sarvar Behzodga o'tinchli nigoh bilan qaradi. Ko'zlarida "Hali juda yosh edim-ku?!" degan ma'no bor edi.
- Akajon... Sizga ishonaman... Onamdan xabar oling...
Behzodning ko'z yoshlari yuziga sizdi. Sarvarni qattiq bag'riga bosdi.
- Onajonim...
Sarvarning oxirgi so'zi shu bo'ldi. Hayotga to'ymagan 22 yosh yigitchaning ko'zlari osmonga termulgancha qotib qoldi. Behzod xo'ngrab yig'ladi.
- Sarvaaaaaar! Sarvar! Ukajonimmmm!
Rus yigitlar ho'jayinlarini chaqirib kelishdi. Ho'jayin Behzod va yigitlariga qarab ruschalab so'kindi. Sarvarni quchoqlab o'tirgan Behzodni yelkasiga bir tepdi. Behzod tepki zarbidan qo'lidan Sarvarni tushirib yubordi. Sarvarning sovuq jasadi yerga gup etib tushdi. Rus yigitlari Behzod, Alisher, Bahodir va Temurni turtkilay-turtkilay ish o'rnilariga olib borishdi. Sarvarning jasadini sudragancha qayergadir olib ketdilar...
* * *
Uxlolmay kechasi bilan to'lg'onib chiqqan Maftunaning bomdodga yaqin ko'zi ilindi. Tush ko'ribdi. Hammayoq oppoq emish... Shunchalik oqki, hatto ko'zlar qamashib ketadi... Yo'l o'rtasida bir yigit turibdi. Maftunaga orqa o'girib olgan emish. Yigitning kiyimlari ivirsib ketibdi. Qo'llaridan tomchilar qon oqar emish... Maftuna yigitning yoniga yaqinlashdi. Yigit o'girilib qaradi. Uning yuzlariga qora ko'mir surkab tashlangan edi. Avvaliga Maftuna uni taniyolmaydi. Keyin ko'zlariga qaradi. O'sha tim qora ko'zlar... Bor ovozi bilan baqirdi...
- Behzod akaaaaa!
O'zining ovozidan cho'chib uyg'onib ketdi. Peshonasidan dona-dona ter oqdi. Ko'rgan tushidan qo'rqdi shekilli yuzi birdan oqarib ketdi, nafas olishishi tezlashdi. Sharaq etib eshik ochildi. Maftunaning onasi qizining ahvolini ko'rib havotirga tushdi.
- Nima bo'ldi qizim? Buncha oqarib ketibsan?! Mazang yaxshimi bolam?
- Yaxshiman oyi... Yomon tush ko'ribman...
- Voy Xudoyimeee... Yomon tush birovga aytilmedi bolam... Darrov sadaqa berib yubor, baloni daf qiladi.
- Xoʻp oyijon...
- Turaqol endi, soat 8 dan o'tdi. Bugun uchrashuving bor esingdami?
Maftuna "Esimda"degandek boshini qimirlatib qo'ydi.
- Tur, yuz-qo'lingni yuv, choyingni ich... O'zingga qara!
- Xoʻp oyijonim, xoʻp... Siz chiqavering... Men hozir...
- Bo'laqol bolam...
Nargiza opa qizining xonasidan chiqib ketdi. Nargiza anchagacha o'rnidan turmay ko'zgan tushini o'ylab yotdi."Anchadan beri tush ko'rmay qo'ygandim... Behzod akamni ahvoli qanday ekan? Oyim haq. Biror yordamga muhtoj odamga ehson qilib yuborsam, balki Alloh xayrli qilar..." Maftuna o'rnidan qo'zg'aldi. Ko'zgu oldida uzoq o'tirdi. Bugun u begona bir yigit bilan uchrashuvga chiqadi... Begona yigit bilan...
Maftuna biroz o'ziga qaragan bo'ldi. Iloji boricha ko'zga tashlanmaydigan oddiy kiyimlarini kiydi. Onasi allaqachon u uchun nonushta tayyorlab qo'ygan ekan. Qizini ko'rib ta'bi xira bo'ldi.
- Bu nima ahvol qizim? Sal chiroyliroq kiyimlaringni kiysang bo'lmaydimi? Bahordayam odam jigarrang ko'ylak kiyadimi?! Bor tuzukroq kiyinib chiq, pushtimi, moviymi yoki gulli ko'ylaging bor-ku o'shani kiy!
- Yoʻq shu yaxshi oyijon. Ranggi ko'zimni ranggiga mos ekan... Ham o'sha yigit tashqi ko'rinishimga qarab baho berishini xohlamayman.
- Xudoyim O'zing sabr ber menga. Bu qiz meni yondirib kul qiladi!
Maftuna indamay kelib onasi tayyorlab qo'ygan qahvani ichdi. U-bu narsadan olib yegan bo'ldi. Lekin ko'ngli sira yorishmasdi. Qalbini qandaydir tuman qoplab olgan edi.
- Mayli oyijon men boray... Biroz ishlarim bor. Soliha xolani yangi hovliga olib boraman.
- Yaxshi... Qilgan ehsoningni Alloh qabul qilsin bolam. Uchrashuvga ham kechikmay borgin. Yigit kutib o'tirmasin seni!
- Xoʻp oyijon bilaman, esimda...
- Yaxshi... Eson-omon borib kel bolam... Allohimni panohida bo'l.
Maftuna oyisining yuzidan o'pib xayrlashdi. To'g'ri Soliha xolaning kavrtirasi tomon yoʻl oldi. Zinalardan 3-qavatga ko'tarildi. Esikni asta taqillatdi.
- Akajon... Sizga ishonaman... Onamdan xabar oling...
Behzodning ko'z yoshlari yuziga sizdi. Sarvarni qattiq bag'riga bosdi.
- Onajonim...
Sarvarning oxirgi so'zi shu bo'ldi. Hayotga to'ymagan 22 yosh yigitchaning ko'zlari osmonga termulgancha qotib qoldi. Behzod xo'ngrab yig'ladi.
- Sarvaaaaaar! Sarvar! Ukajonimmmm!
Rus yigitlar ho'jayinlarini chaqirib kelishdi. Ho'jayin Behzod va yigitlariga qarab ruschalab so'kindi. Sarvarni quchoqlab o'tirgan Behzodni yelkasiga bir tepdi. Behzod tepki zarbidan qo'lidan Sarvarni tushirib yubordi. Sarvarning sovuq jasadi yerga gup etib tushdi. Rus yigitlari Behzod, Alisher, Bahodir va Temurni turtkilay-turtkilay ish o'rnilariga olib borishdi. Sarvarning jasadini sudragancha qayergadir olib ketdilar...
* * *
Uxlolmay kechasi bilan to'lg'onib chiqqan Maftunaning bomdodga yaqin ko'zi ilindi. Tush ko'ribdi. Hammayoq oppoq emish... Shunchalik oqki, hatto ko'zlar qamashib ketadi... Yo'l o'rtasida bir yigit turibdi. Maftunaga orqa o'girib olgan emish. Yigitning kiyimlari ivirsib ketibdi. Qo'llaridan tomchilar qon oqar emish... Maftuna yigitning yoniga yaqinlashdi. Yigit o'girilib qaradi. Uning yuzlariga qora ko'mir surkab tashlangan edi. Avvaliga Maftuna uni taniyolmaydi. Keyin ko'zlariga qaradi. O'sha tim qora ko'zlar... Bor ovozi bilan baqirdi...
- Behzod akaaaaa!
O'zining ovozidan cho'chib uyg'onib ketdi. Peshonasidan dona-dona ter oqdi. Ko'rgan tushidan qo'rqdi shekilli yuzi birdan oqarib ketdi, nafas olishishi tezlashdi. Sharaq etib eshik ochildi. Maftunaning onasi qizining ahvolini ko'rib havotirga tushdi.
- Nima bo'ldi qizim? Buncha oqarib ketibsan?! Mazang yaxshimi bolam?
- Yaxshiman oyi... Yomon tush ko'ribman...
- Voy Xudoyimeee... Yomon tush birovga aytilmedi bolam... Darrov sadaqa berib yubor, baloni daf qiladi.
- Xoʻp oyijon...
- Turaqol endi, soat 8 dan o'tdi. Bugun uchrashuving bor esingdami?
Maftuna "Esimda"degandek boshini qimirlatib qo'ydi.
- Tur, yuz-qo'lingni yuv, choyingni ich... O'zingga qara!
- Xoʻp oyijonim, xoʻp... Siz chiqavering... Men hozir...
- Bo'laqol bolam...
Nargiza opa qizining xonasidan chiqib ketdi. Nargiza anchagacha o'rnidan turmay ko'zgan tushini o'ylab yotdi."Anchadan beri tush ko'rmay qo'ygandim... Behzod akamni ahvoli qanday ekan? Oyim haq. Biror yordamga muhtoj odamga ehson qilib yuborsam, balki Alloh xayrli qilar..." Maftuna o'rnidan qo'zg'aldi. Ko'zgu oldida uzoq o'tirdi. Bugun u begona bir yigit bilan uchrashuvga chiqadi... Begona yigit bilan...
Maftuna biroz o'ziga qaragan bo'ldi. Iloji boricha ko'zga tashlanmaydigan oddiy kiyimlarini kiydi. Onasi allaqachon u uchun nonushta tayyorlab qo'ygan ekan. Qizini ko'rib ta'bi xira bo'ldi.
- Bu nima ahvol qizim? Sal chiroyliroq kiyimlaringni kiysang bo'lmaydimi? Bahordayam odam jigarrang ko'ylak kiyadimi?! Bor tuzukroq kiyinib chiq, pushtimi, moviymi yoki gulli ko'ylaging bor-ku o'shani kiy!
- Yoʻq shu yaxshi oyijon. Ranggi ko'zimni ranggiga mos ekan... Ham o'sha yigit tashqi ko'rinishimga qarab baho berishini xohlamayman.
- Xudoyim O'zing sabr ber menga. Bu qiz meni yondirib kul qiladi!
Maftuna indamay kelib onasi tayyorlab qo'ygan qahvani ichdi. U-bu narsadan olib yegan bo'ldi. Lekin ko'ngli sira yorishmasdi. Qalbini qandaydir tuman qoplab olgan edi.
- Mayli oyijon men boray... Biroz ishlarim bor. Soliha xolani yangi hovliga olib boraman.
- Yaxshi... Qilgan ehsoningni Alloh qabul qilsin bolam. Uchrashuvga ham kechikmay borgin. Yigit kutib o'tirmasin seni!
- Xoʻp oyijon bilaman, esimda...
- Yaxshi... Eson-omon borib kel bolam... Allohimni panohida bo'l.
Maftuna oyisining yuzidan o'pib xayrlashdi. To'g'ri Soliha xolaning kavrtirasi tomon yoʻl oldi. Zinalardan 3-qavatga ko'tarildi. Esikni asta taqillatdi.