ТЎЙЛАР ҚИЛСАНГ БЎЛАР ЎЗИ БОШ...

(Оғалар-туғишган акалар, жон томирларга бағишланади)

Тўйлар қилсанг бўлар ўзи бош,
Каминг ёпар, доим кўз-у қош.
Яхши билар, меҳр не, не дош,
Шукур қилгил, оғанг борига.

Йўқламоққа вақти бор, ё йўқ,
Лек борингдан доим кўнгли тўқ.
Дер: омон бўл, тегмасин дард-ўқ,
Шукур қилгил, оғанг борига.

Кўмак сўра, қўллайди ҳар он,
Дилинг нурга йўллайди ҳар он.
Хаста бўлсанг, бергудайин жон,
Шукур қилгил, оғанг борига.

Меҳри йўқ деб гумонга борма,
Қалби офтоб, гинага қорма.
Оғанг туриб, ётга дил ёрма,
Шукур қилгил, оғанг борига.

Оғаларнинг борлиги давлат,
Улар қалқон, ғурур, ор, савлат.
Оқибатинг аяма фақат,
Шукур қилгил, оғанг борига.

Ёлғиз отнинг чанги чиқарми,
Чиқар, аммо донғи чиқарми.
Бегоналар ахир, йўқларми,
Шукур қилгил, оғанг борига.

Эй, синглим-ай, мудом суюгим,
Оқибатда ҳар дам буюгим.
Куюнчагим, жони куюгим,
Шукур қилгил, оғанг борига.