Tushdan keyin abadul abad kofe ichmaslikka ahd qildim! Tamom! Oʻzi ovqat qilishga xohishim yoʻqligidan tayyor turgan shirinlikchalar bilan kofe ichib qoʻya qolay degandim, lekin kamiga undan keyin qaylula ham qilvolgandim, ertalab kallayi saharlab boradigan joyim borligiga, shirin uyqudan kechishga toʻgʻri kelgandi. Lekin safar ajoyib boʻldi. Chiroyli metro binosida aqlbovar qilmas kunchiqarni koʻrish, xotiraga muhrlash, mehmonxonada san’at asarini koʻrish va kameramni goʻzallik bilan toʻldirish. Ertalabdan metroda har xil kitob oʻqib, butun dunyoni unutgan insonlarga qoʻshilib, men ham yuzimdagi kitobimdan ta’sirlanib paydo boʻlgan hislarni yashirmay miriqib lahzada yashash. Alhamdulillah!

Baribir tushdan keyingi kofe tungi, vaqtida ketadigan chaqaloq uyquning kushandasi. Har xolda menga shunday ekan. Eh, mening yostiqqa tegar-tegmas chirt yumiladigan koʻzlarim 😫

Xarhasha qilaman deb, binoyidek yozib tashlabman. Buyogʻi paradoks boʻlyapti-ku, yozgim kelsa, koʻproq kofe ichsammikin? Endi buni oʻylab koʻrish keragov.

@globalstudentt