Onabonuni yigʻlatgan mana bu videodagi “erka qizimni ovqatiga baho beradimi?”-degan qismini eshitib, nega ovqatlarimni hecham tanqid qilmasligim sababi hayolimga kelib qoldi. Eslasam, Dadam hechchch qachon ozib-yozib yillarda bir pishiradigan ovqatimga nisbatan birrrrrorrta salbiy fikr bildirmagan ekanlar. Oʻzi man ovqat qilishimga har doim yoki mastava toʻgʻri kelardi, yoki qovurilgan kartoshka. Yillarda bir. Shu mastavamni ham “Bochka”ni mastavasi ham qizimning mastavasi oldida ip esholmay qolibdi-ku!-derdilar. Singlim qilgan ovqatlarga ham faqat shunday ta’riflar berganlar.

Bunday ta’riflardan semirgan oʻzimga ishonchdan keyin qanday qilib tanqid qilishim mumkin?! Xuddi shunday boshqalarga ham ishimga bemalol destruktiv tanqid/baho berishlariga yoʻl qoʻymayman. Buni qanday qilaman? Tanqidda biror ijobiy maqsad koʻrmasam, chegaramni ifodalayman, e’tibor bermayman. Maza qilib ovqatimni yeyman 💃

@globalstudentt