"Барса”даги дастлабки 6 ойда қўрқувдан ҳеч нарса қилолмасдим. Ичимда қўрқув бор эди. Мен ўзимга: "Ҳеч кимни алдолмаяпман, ҳаммаси нотўғри кетяпти!' деб ўйлардим.

Бутунлай умидсиз ҳолатга тушдим. Биринчи бўлим тугади. Ҳануз эслайман, бу “Атлетик” Бильбаога қарши ўйин эди. Ёмон ўйнаяпман деб ўйлаб, кийим алмаштириш хонасига кириб, ўзимдан жаҳлим чиқди. Ювиниш хонасига кириб, йиғлаб юбордим. Шу вақт эшик тақиллади, бу Месси эди.

У сўради: 'Нега йиғлаяпсан?' Мен: 'Йўқ, ҳаммаси жойида', дедим. Кейин Дани Алвес кирди ва Месси: "Тинчлан, биз сенга ёрдам бериш учун шу ердамиз. Сен “Сантос”да қандай ўйнаган бўлсанг, шундай ўйна, босимсиз. Сенга нима керак бўлса, менга айтсанг бўлади,' деди.

Шундан кейин ўзимга ишончим орта бошлади. Майдонга чиқаётганимда хурсанд бўлиб чиқардим ва ҳаммаси яхши кета бошлади.