Jamoling vasfini, ey oy, necha eldin eshitgaymen,
Alarning sharhini bir-bir ko‘ngil sahfiga bitgaymen,
Umid birla dilimdin ayriliq vahmin aritgaymen,
Muyassar o‘lsa gar ko‘ying, o‘pib tavfini etgaymen,
Ne kun bo‘lg‘ay visolingg‘a meni dilxasta yetgaymen!

Tarahhum yuzidin yuzungni ko‘rmakka buyurg‘aysen,
Tabassum birla majlisda xiromon yona yurg‘aysen,
Boqib noz-ishvalar birla yurakka tig‘lar urg‘aysen,
Saodat damlari uldur – kulib o‘trumda turg‘aysen,
Xush ulkim orazingni ko‘rgamen, so‘zung eshitgaymen!

Itingdurmen, soching zanjirini bo‘ynumg‘a mahkam qil,
Tilarmenki, aning har torini menga mukarram qil,
Raqiblar ko‘nglini dog‘lab, alarni xoru mulzam qil,
Qayon ketsang, izingdan soyadek yurguvchi mahram qil,
Ki, vodiyi firoqing ichra qo‘rqarmenki, yitgaymen.

Tarahhum qilmasang yo boqmay istig‘no bila o‘tsang,
Tabassum aylamay sho‘rishu ham g‘avg‘o bila o‘tsang,
Raqiblar ko‘yiga gulday yonib savg‘o bila o‘tsang,
Meni rashk o‘tida ham qoldirib savdo bila o‘tsang,
Tazarru’ qilg‘amen yo yig‘lag‘aymen – o‘zga netgaymen?!

Muyassar bo‘lmasa boshimni qo‘ymoqlik ayog‘ig‘a –
Raqiblar to‘ssalar yo‘lni diloromim visoqig‘a,
Agar yor o‘lsa parvosiz, dilimning o‘tli ohig‘a,
Chidolmay, Tolibo, bir dam vafosizning firoqig‘a,
Boshimni olib, ey Bobur, ayoq yetgancha ketgaymen!